«Γιατί τον σκότωσαν;» ρωτάνε οι εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων με πηχυαίους τίτλους και έχουν και «επιστημονικές» απαντήσεις στο ερώτημα: Φταίει η οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, φταίει η καραντίνα, φταίει η έλλειψη αλληλεγγύης, φταίνε τα μέσα ενημέρωσης και οι…

Την πιστεύω. Όχι γιατί είναι πολύ νέα, πολύ ωραία, και εντελώς ολομόναχη, χωρίς οικογένεια, χωρίς οικονομική επιφάνεια, αναζητά το δίκιο της μέσα σε μια κοινωνία θηρίων. Όχι γιατί δημόσια και επώνυμα είχε την τόλμη να καταγγείλει τον βιασμό της, διεκδικώντας…

Παρασκευή απόγευμα το μάτι μου πέφτει στη φωτογραφία μιας εκδοχής της ιδανικής κρεβατοκάμαρας. Το κατάλληλο θέαμα την κατάλληλη στιγμή. Ζούμε εποχές για γερά νεύρα και γρήγορα αντανακλαστικά. Η καθημερινή κούραση και ο φόρτος εργασίας γίνονται κάποτε αβάσταχτα. Κυριακή ξυπνώ σχεδόν…

Ξύπνησα χαράματα Δευτέρας κάθιδρη! Έβλεπα εφιάλτη! Ήμουν, λέει, η Λόλα, στην ομώνυμη ταινία (είναι που ξέρω να τραγουδάω καλά) και καθόμουν με τον Κούρκουλο αγκαλιά (γιατί τελικά να ξυπνήσω;) στην ταβέρνα, όταν μέσα στη νύχτα ο Μαύρος αρχίζει να τριγυρίζει……

Αν η δεύτερη μέρα κάθε νέου χρόνου ανακηρύσσεται πανηγυρικά σε μέρα «που τρώμε το χτεσινό φαγητό», η τρίτη μέρα κάθε καινούργιας χρονιάς είναι σίγουρα μέρα φακής, γενικώς αποτοξίνωσης από όλες τις λιχουδιές που υπερβολικά καταναλώσαμε όλο το περασμένο δεκαήμερο. Γιορτή…

Παραμονές του τέλους μιας χρονιάς δύσκολης και πρωτόγνωρης, που μας βρήκε κλεισμένους στα σπίτια μας και κάπως έτσι φιλοδοξεί να μας αποχαιρετήσει. Χρονιά με πρωτοτυπίες ας ελπίσουμε ανεπανάληπτες: Μάθαμε να στέλνουμε 6 στο κινητό, πριν πάμε να περπατήσουμε! Για δύο…

Αργά το βράδυ πέφτει το βλέμμα ασυναίσθητα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Καμαρωτό, στολισμένο, φορτωμένο με τα λαμπιόνια, τα κορδελάκια, τις αράχνες - μάρτυρας μιας ολόκληρης ζωής: Συγκάτοικος σε τέσσερα διαφορετικά σπίτια, κυριαρχεί στον χώρο, δίμετρο και φαρδύ, όπως είναι, προορισμένο «για…

Λιθόστρωτος ο δρόμος, στενός, με δυσκολία περνάει ένα επιβατηγό αυτοκίνητο. Έχει νυχτώσει και οι δυο στύλοι του ηλεκτρικού φωτίζουν με θαμπό φως τα κλαδιά του πλάτανου, το καλντερίμι. Το σκοτάδι έχει πέσει για τα καλά, έξω ψυχή ζώσα. Το χωριό…

Το έκανα, μάλιστα! Και το ευχαριστήθηκα! Το αναμνηστικό, ντε! Τώρα εγώ τα αναμνηστικά σε σουβενίρ μόνον τα είχα κατά νου! Αντί λοιπόν για τσολιαδάκι είκοσι εκατοστών και κεφαλή του Απόλλωνα μου προέκυψε πόνος στο χέρι και ένα ρίγος για ολόκληρο…

Δεν είχα κλείσει τα δεκατέσσερα ακόμη, χειμώνας βαρύς, μεσημέρι, διάβαζα μπροστά στη σόμπα πετρελαίου την εισαγωγή στο αρχαίο ελληνικό θέατρο, λίγο μισοκοιμισμένη, λίγο ρίχνοντας χλωμές ματιές στο απέναντι οικόπεδο, χωράφι σπαρμένο τότε, ξενοδοχειακή μονάδα σήμερα. Μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει, έδωσα…

Έχω μια περίεργη σχέση με τις «Κατερίνες». Μέχρι τα εικοσιπέντε μου χρόνια περίπου ίσως και κάτι παραπάνω το όνομα μου ήταν σχεδόν αδιάφορο. Γνωστές μονάχα και τυπικές γνωριμίες, χωρίς καμιά ιδιαίτερη σηματοδότηση στο μικρό μου προσωπικό σύμπαν. Η Βουγιουκλάκη νομίζω…

Να εμβολιαστώ ή να μην εμβολιαστώ; Να εμβολιαστώ! Να απογραφώ ή να μην απογραφώ; Να απογραφώ! Οι διακοπές των Χριστουγέννων ξεκινούν σε τριάντα πέντε μέρες. Δεν είναι πολλές, αν το καλοσκεφτείς. Πόσα μπορούν να γίνουν μέσα σε λίγο παραπάνω από…