Γιώργος Καμβυσέλλης

Γιώργος Καμβυσέλλης

Ένα μουντό πέπλο σκέπαζε την καρδιά μας. Μια ψυχοπλάκωση άγνωρη και δυσβάσταχτη μας έδερνε όποτε φέρναμε στο μυαλό μας, εμείς, μια φούχτα εθελοντές, τους φιλοξενούμενους του Αννουσάκειου. Απόρθητα τείχη υψώνονταν ολόγυρα τους, να προστατευτούνε οι εκεί διαμένοντες. Άοκνος φρουρός, ο…
η σου κάνει εντύπωση φίλε αναγνώστη. Όχι με τη βία. Με το κήρυγμά του. Το, (έτσι μου φάνηκε, έτσι επιδρά σε πολλούς από εμάς) απαράδεκτο κήρυγμα του. Δεν είμαι Θεολόγος μηδέ κι αφοσιωμένος να υπηρετώ τον Θεό. Δεν είμαι θρησκόληπτος…

Σβήστε τα φώτα

10/05/2021 - 12:02
Άααχ τι τραβάω με την περιβαλλολατρεία μου!! Όπου πάω, σπίτι μου, στης κόρης μου, στου γείτονα ή στου γκαρδιακού μου φίλου, παντού, όχι καντήλια και κεριά, ούτε εξημμένα πνεύματα και βεγγαλικά, μα φώτα· ηλεκτρικούς λαμπτήρες σβήνω. Ποτέ δεν ανάβω γιατί…
Είπαμε. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Έχει και τα καλά της, λοιπόν, η καραντίνα.Ολημερίς στο σπίτι, βγαίνουμε με τις μάσκες να κρύβουν την ομορφιά μας, κυκλοφορούμε σε απόσταση βολής με το χαρτάκι ή το SMS στο κινητό, όχι πολλές μετακινήσεις μας…
Τον θυμάσαι πριν δέκα χρόνια στο ασανσέρ με τα δυο μεγαθήρια ή βουβάλια, δεν ξέρει ακριβώς τι ήτανε, που κόντεψε να πάθει ασφυξία; Όχι; Ααα, αυτό σημαίνει πως δεν με διαβάζεις μετά προσοχής. Το ξεπερνάω όμως σας τον θυμίζω. Είχε…
Στο ερημητήρι μου από Θεό και φύση προστατευόμενος, εδώ στο ακριτικό Σφηναράκι, έλαχε τούτη τη χρονιά ελέω πανδημίας να βιώνει κι η θυγατέρα μου Ανδρομάχη με τον Καντανιώτη σύζυγό της τον Πέτρο. Δώρο για μας τους γονιούς που τους βλέπουμε…
Τέσσερα χρόνια ερχόμουνα με το λεωφορείο στην αρχή, με το θρυλικό άσπρο Zudap, το μηχανάκι μου, αργότερα. Ωω! Τα ανασέρνω από το λαβύρινθο της μνήμης μου κι αναπολώ κείνα τα δύσκολα, τα όμορφα τα χρόνια, τότε που σε κάθε γωνιά…

Memories

07/05/2020 - 17:35
Ποιητική συλλογή του Δημήτρη Νικορέτζου Παραστρατήσαμε φίλοι μου, παραπήρανε αέρα τα μυαλά μας, τον κόσμο όλο πως εξουσιάζουμε πιστέψαμε, παραβλέψαμε το μεγάλο θηρίο, τον σκώληκα, αθάνατοι, λέει, θα γινόμασταν και σφυρίζαμε αλαζονικά. Κι ο Θεός έβλεπε από ψηλά, κούναγε το…
Αποκοιμηθήκαμε φίλοι μου σε έναν κόσμο και ξυπνήσαμε σε έναν άλλο. Ξαφνικά μίκρανε. Το Παρίσι δεν είναι πια η πόλη η ρομαντική με το «Μουλέν Ρουζ», η Νέα Υόρκη με το φημισμένο Ροκφέλερ Σέντερ φαίνονται νεκρά, θυμίζει 11 του Σεπτέμβρη,…
Είναι απλό. Κορόνα-γράμματα αποφασίζαμε σε ποια μεριά θα πάει ο κάθε τερματοφύλακας όταν κλωτσούσαμε την μπάλα στην αλάνα, κορόνα-γράμματα κερδίζαμε ή χάναμε ένα μικροαγαθό που έπεφτε στα χέρια μας, ή ποιος θα σηκωθεί να κλείσει την πόρτα ή ποιος θα…

Ίδια γεύση

05/03/2020 - 16:01
Δεν τα πάω με τίποτα τα κινητά. Σα βρέθηκα όμως στο τόπο μας πρόσφατα, (είδες πώς έρχονται τα πράματα καμιά φορά) το γουστάρισα γιατί ούτε το ανέβασμά μου στη κορφή απαρνήθηκα, μηδέ τη χαρά πως έφταξε σώα κι αβλαβής η…
Μάζωνα χούφτες ζεστόν αγέρα από τα χνώτα μου και πάσκιζα να πολεμήσω την παγωμένη εισβολή. Χώθηκα δίπλα στα κουτσούρια που τριζοβολούσανε στο τζάκι κι αφέθηκα να βλέπω σαν το τρεχούμενο νερό να κυλάει ομπρός μου ολάκερη η ζωή μου. Και…
Σελίδα 1 από 5

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey