Πολύ καιρό κράτησα τα καθήκοντα του σιτιστή. Ίσως επειδή δεν διαμαρτυρόμουνα, μου άρεσε να μένω σπίτι αντί για παιγνίδι στο δρόμο, επειδή ο Σωτηράκης ήταν πιο μελετηρός από μένα κι οπωσδήποτε, επειδή τα μικροψώνια, δεν ήταν έργο του κατά πέντε…

Έσκισα ένα κομμάτι απ’ το τραπεζομάντιλο, το φύλαξα στης καρδιάς τη μπάντα, κατάσαρκα, και διάβηκα. Σερφάριζα λέει σε πελάγη ξωτικά κι αρμένιζα σε βουνοκορφές απρόσιτες, που ‘γγίζανε εκεί που μου ‘λεγε η συχωρεμένη η μάνα μου πως είναι ο Θεός.…

Το θερμόμετρο έδειχνε κάτω από το μηδέν. Κουκουλωμένοι μπήκαμε στο αυτοκίνητο, μεγάλο, Land Rover, σφαλίξαμε τα παράθυρα, καλοριφέρ αρχαίο μεν, έχει, αγγίνιο, δε, μένει. ―Μη κακοσυνηθίζουμε, λέει η γυναίκα μου που, παρ’ ότι εγώ κυβερνώ και διατάζω σε τούτο να…

Πολύχρωμος, ήρεμος ο κυματισμός, αργόσυρτος μα δυναμικός, με πάθος, αισθήματα έντονα κι αγωνία ποτισμένος, αρχίνησε πολύ νωρίς απόψε. Ίσα που ξεπρόβερνε παρθενικός απ’ τα βουνά της Αττικής ο ήλιος κι οι σπαθιές του σκίζανε αμπέλια, βουνοκορφές, καμινάδες και χρυσοστεφανώνανε εκατοντάδες…

Αγώνας πανεθνικός να θεραπεύσουμε, να επουλώσουμε πληγές και πετσοκόμματα απ’ την Τουρκιά κι υστερνά τη Γερμανική τη μπότα, να στήσουμε τα βασικότερα ικριώματα της όποιας ανοικοδόμησης με την μηδαμινή βοήθεια συμμάχων και φίλων, μονοιασμένοι ήντουσαν οι Έλληνες ώσπου έπεσε το…

Είναι στ’ αλήθεια δώρο Θεού, ξαπλωμένος στην άμμο, να σιγομιλείς με τα κύματα, ν’ αγναντεύεις του γιαλού το στραφτάλισμα, μια ν’ αγριεύει και μια λάγνα να μερεύει, να περιλούζεσαι του φεγγαριού το χρυσαφένιο άγγιγμα ως περιδιαβαίνει ολούθε τις κορφογραμμές, και…

Άδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο. «Μόνον τ’ απαραίτητα» είπα. Κι ήταν αρκετά γι αυτή τη ζωή - και για πολλές άλλες ακόμη. Eλύτης Ετούτος ο χειμώνας που διάβηκε, σημάδια χαραχτά στης μνήμης τα υστερόγραφα μας φιλοδώρησε, μπόλικο άγχος,…

Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεήμων, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Έτσα που καθόμουνα στο βαθύσκιοτο γέρικο πλατάνι με τα τζιτζίκια να με συντροφεύουν στο μονότονο μουσικό κομμάτι που διδαχτήκαν, κατά τα φαινόμενα, κι απολάμβανα…

Ώρα πολύ στεκόμασταν όξω απ’ τον Άγιο Γρηγόριο, εκεί κάτω από το βλέμμα της Μεγαλόχαρης Παναγιάς της Χρυσοσκαλίτισας μ’ ένα ποτηράκι τσικουδιά στο χέρι. Ρούφηξε μια γουλιά, σφούγγιξε με την ανάστροφη της ροζιασμένης απαλάμης του ατζιδερά γένια και μουστάκι κι…

Εύθυμα αλλά σοβαρά Φαίνεται πως είμαι γκαντέμης. Όλα τα στραβά από τα στραβά και ανάποδα, μου λαχαίνουν, και δυσκολεύομαι να τα καταπιώ. Διάβαζα που λες τις προάλλες, πως ένας μάλλον κονομημένος (αφού αντίθετα από τους πολλούς σαν εμάς διαθέτει και…

Ως πότε, τον πόνο μας, αγύρτες θα πουλάτε; Τα ξέρετε, μα ας θυμηθούμε τους Αχαιούς που χρόνια πολιορκούσαν την Τροία, πρωτεύουσα της Τρωάδας, κι ήταν απόρθητη. Ο πολυμήχανος όμως Οδυσσέας επινόησε την κατασκευή ενός ξύλινου αλόγου μέσα στο οποίο μπήκαν…

Χρόνια πολλά ήντονε φευγάτοι και να λαχταρούσαν την πατρίδα. Η Λένη, γεννημένη Αμερική, μεγαλωμένη με βάσανα κι αγώνα από τους δυο γονιούς της, Γιώργη και Μιχαλία. Είκοσι χρόνια αυτοί ήντουσαν στη Νέα Υόρκη ερχομένοι από χωριό της Καλαμάτας. Σε δρόμους…