Ο Νίκος είναι έξαλλος, γιατί διαπίστωσε ότι η κοπέλα του διατηρούσε ένα επιπλέον προφίλ στο Facebook χωρίς να του μιλήσει ποτέ γι’ αυτό. Στο πρώτο την είχε συμβουλεύσει να αναρτήσει κοινές τους φωτογραφίες, για να κόψει τη φόρα στους επίδοξους... Εξάλλου, το ήλεγχε τακτικά... ήξερε τους κωδικούς της, τις συνήθειές της... διάβαζε τα posts, ανταπαντούσε στα comments. Τώρα τα πράγματα σοβάρευαν... Στην κρυφή σελίδα δεν είχε βάλει καμμιά εικόνα, αλλά όλα ταίριαζαν... κάποιοι γνωστοί, τα δημογραφικά της, ο τρόπος που έγραφε, τα πράγματα, που τη συγκινούσαν... Η σκέψη του καρφώθηκε στον τρόπο με τον οποίο θα διακρίβωνε την αλήθεια... Ήταν αυτή, γιατί του το έκρυβε, πότε έμπαινε, ποιος είναι ο κωδικός της, με ποιους συνομιλούσε... είχε 156 φίλους, οι περισσότεροι άντρες, η αμφιβολία τού μιλούσε τα βράδια. Ήταν βέβαιος πως οι κολλητές της το ήξεραν και συνωμοτούσαν εν αγνοία του. Και ο ίδιος και οι φίλοι του δεν έχαναν την ευκαιρία να την πέσουν σε όποια συνομιλούσε μαζί τους, σε μεγαλύτερες, σε γνωστές και άγνωστες.
Γιατί στο ίντερνετ, πολλές φορές, το γνώριμο μεταλλάσσεται σε απροσπέλαστο και επισφαλές, ενώ το ξένο σε οικείο και παραμυθητικό.
Στο διαδίκτυο οι περισσότεροι ψάχνουν για μια ευκαιρία για αισθησιασμό, για σεξ, για τη συναισθηματική αρπαχτή, κυκλοφορούν βρυκόλακες του μεσονυχτίου, που τρέφονται από τα ερείπια των αποκαμωμένων προσωπικοτήτων. Είναι και τα παιδιά, που μπαίνουν για χαβαλέ ή από την κοινωνική πίεση, αυτοί που εγγράφονται για πλάκα, για να ειρωνευθούν, να χλευάσουν, να κατακρίνουν, να ηθικολογήσουν, να προβάλουν τις σκοτεινές ή τις ιδανικές πλευρές του εαυτού... άλλοι για να μεθέξουν μιας συλλογικής εξομολόγησης, για να καθαρθούν, να ψυχαναλυθούν, ή απλά να αφήσουν το ψηφιακό αποτύπωμα του εαυτού τους. Υπάρχουν και πολλοί ανώμαλοι, που μέσα από την ανωνυμία ή την ψευδοπροσωπία παραπλανούν, ελλοχεύουν, καραδοκούν... Και κάποιοι άλλοι διαφημίζονται, αναδεικνύονται σε πρωτεργάτες, σε αρχηγούς ομάδων και κινημάτων, επαναστάτες διαδικτυακοί και τιμητές των υπολοίπων. Και οι σημερινές γυναίκες, ανενδοίαστες, απροκάλυπτες, ποζάρουν ημίγυμνες, χωρίς ενοχές και άλλοθι.

Ήταν και η κοπέλα του μια από αυτές, αναζητούσε την ηδονή, έστω και φαντασιακή στις σκοτεινές ατραπούς και στη φρενίτιδα του ασυμβίβαστου ερωτισμού. Διατηρούσε κρυφή συμβολική ζωή, πράγματα και σκέψεις, που τα μοιραζόταν με άλλους, αλλά όχι με αυτόν... και παρίστανε στον ίδιο την αθώα, τη συνετή, τη σύντροφο, που δε δίνει αφορμές... Η σκέψη γρήγορα εξελίχθηκε σε εμμονή, η υποψία σε καθημερινό διαπληκτισμό με κάθε αιτίαση, απροκάλυπτα σε κάθε περίσταση. Αρνείτο να τη συναντήσει, μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει τη σκιά της στο ίντερνετ... ξεχασμένα cookies, ιστορικό πλοήγησης, αναζήτηση στο Google, αποχρώσες ενδείξεις, που επιβεβαίωναν τους χειρότερους φόβους του. Αλλά δε θα της αποκάλυπτε πως γνωρίζει.. Θα δημιουργούσε κι αυτός ένα άλλο προφίλ, μια ελκυστική, ψεύτικη φωτογραφία, που θα φανέρωνε λίγα, αλλά θα ταίριαζε με αυτά που προσέλκυαν το κορίτσι του... θα της μιλούσε με τον τρόπο που ήθελε, ρομαντικά, μυστηριακά, συναισθηματικά, θα τη ρωτούσε για τις λεπτομέρειες της ζωής της, για τις σχέσεις της, για τα όνειρα... για τα τραγούδια που την έκαναν να κλαίει. Ήξερε πώς να την σαγηνεύσει... πώς να φωτίσει την καθημερινότητά της...
Ένας φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν το έπραττε στην πραγματική ζωή, γιατί δεν την ξαναφλέρταρε από την αρχή, να της μιλήσει, να εξηγήσει. Όμως, όχι. Η απιστία στο ίντερνετ λίγο απείχε από την πραγματική, όλα στο μυαλό συμβαίνουν. Στο κάτω-κάτω δεν τον ενδιέφερε η σχέση του... ήθελε να μην πιαστεί βλάκας, εύπιστος, ήθελε να της δείξει πως δεν είναι αφελής. Η ζήλεια, λένε, πως λήγει μόνο με την επιβεβαίωσή της, εξαντλείται, όπως η φωτιά, αφού έχει καταστρέψει τον ψυχισμό και αποτεφρώσει κάθε ικμάδα λογικής, αναζωπυρώνεται με τη λεπτομέρεια και, στη χειρότερή της μορφή, οδηγεί ακόμα και στο έγκλημα.

* Ο Ευστράτιος Παπάνης είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Σημ.: Οι στιχομυθίες και οι περιγραφόμενες περιπτώσεις είναι από υπαρκτά πρόσωπα, χρήστες τού Facebook, που δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην έρευνα. Τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς τους έχουν παραλλαχθεί και οι συνεντεύξεις έχουν αλλοιωθεί ή εκδραματισθεί για τις ανάγκες του άρθρου.