Ωραίος ο αντικαπνιστικός, κύριε Βασιλάκη μου, Κικίλια μου, πώς να τον αρνηθώ η αντικαπνίστρια; Χρόνια τα λέω πλην φιμώνομαι από καπνούς του τσιγάρου που άσπονδοι φίλοι μού φυσούν καταπρόσωπο, για να με πιάσει βήχας. Ωραίος, αλλά ατελής! Θέλω να επισημάνω μερικά πραγματάκια να τα σκεφτείτε μήπως βγάλετε καμιά συμπληρωματική εγκύκλιο και το σώσουμε.

Απαγορεύεται, λοιπόν, το τσιγάρο σε χώρους συνεστίασης. Στην κρεβατοκάμαρα γιατί να υπάρχει τασάκι και στα δύο κομοδίνα, κύριε Βασιλάκη μου, ειδικά αν καπνίζει μόνον ο ένας; Το «πεθαίνω από έρωτα» κανείς δεν το εννοεί και πάντως δεν έχει στον νου του να πεθάνει από παθητικό κάπνισμα! Μη σας πω, το άλλο, το πρόβλημα με την libido! Δηλαδή τώρα, πώς; Μην επεκταθώ και δεν μου επιτρέπεται, κορίτσι σοβαρό, να υπεισέρχομαι σε τολμηρές λεπτομέρειες. Το λες όμως πρόβλημα της ερωτικής ζωής το σπορ του καπνίσματος!

Αφήστε το άλλο: Τρεις εξωσωματικές έκανε φίλη, γιατί ο γαμπρός ήταν σέξι, νέος, ωραίος αλλά, καθότι θεριακλής, προέκυψε το σπέρμα αδύναμον! Οποία η θέσις μας των ευαισθήτων αντικαπνιστριών, κύριε Βασιλάκη μου; Αγαπήσαμε, παντρευτήκαμε, συζήσαμε, κλέφτης, γυναικάς δεν ήτανε αλλά διεγνώσθη καπνιστής. Στα δικαστήρια να τον τρέξουμε, τα ξέρετε με τους νόμους τελευταίως: Μια «απλή δολοφονία» κάνεις και τρως μόλις δέκα χρόνια. Πόσο να κοστολογήσει η έδρα τη δυνητική έκθεση σε κίνδυνο και την αδυναμία ανταπόκρισης στα συζυγικά/συντροφικά καθήκοντα; Τι διατροφή να διεκδικήσεις, που θα σου προσάψει ότι δεν του άφησες ευρώ ούτε για τα τσιγάρα του; Σε κέντρο αποτοξίνωσης να τον τρέξουμε; Στο ανιάτων να τον πάμε; Ε, πείτε και εσείς μια ιδέα, Υπουργός πράμα!

Αφήστε το άλλο: Καπνίζει κάποιος με μικρό παιδί στο αυτοκίνητο, παραμονεύει πλέον, κατά νόμο, το όργανον, του κόβει το πρόστιμο. Καπνίζει κάποιος με μικρά παιδιά στο σπίτι, οποία η λύσις; Αν καλέσεις τον ίδιο τροχονόμο, θα πάει αυτόν που τον κάλεσε μέσα. Οικογενειακό άσυλο, τάχα μου! Είπαμε! Τέλος τα άσυλα!

Για να αποτρέψετε τα μικρά παιδιά από το κάπνισμα, μήπως να εξετάζατε το ενδεχόμενο μιας διυπουργικής με την Υπουργό Πολιτισμού; Να παίζονται πλέον τραγούδια με αμαρτωλό περιεχόμενο νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ: Ενδεικτικά αναφέρω: «Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου», «Τσιγάρο αναμμένο», «Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες» «και στα χείλη το φιλί σου νικοτίνη», «Στο τσιγάρο που βαστώ», «Τσιγάρα μπουκάλια και γίνομαι χάλια», μα είναι τώρα εκφράσεις αυτές; Είναι ήθη τα προτεινόμενα;

Να σας αποτελειώσω με το καλύτερο job description που έπεσε στην αντίληψή μου τελευταίως: Γυρίζει ψόφιος από το φροντιστήριο σπίτι Δημητράκης, γιος φίλης, που δίνει του χρόνου πανελλήνιες για Νομική. «Μάνα, αστυνομικός θα γίνω» αποφαίνεται. «Γιατί, καμάρι μου, το κινητό σου σουφρώσανε και απέκτησες επαγγελματική συνείδηση, από το τραύμα;» «Αστυνομικός πόλεων και μάλιστα του δρόμου»! «Τον δρόμο τον έχουμε κάβα, αλλά γιατί;» «Θα ντύνομαι, μάνα, θα σενιάρομαι, θα παρφουμαρίζομαι, θα βάζω το POS παραμάσχαλα και θα παίρνω σβάρνα τα ξενυχτάδικα. Όπου βγαίνει καπνός, εκεί εγώ και το πρόστιμο. Άσε που αν ο καπνός είναι… καλός, θα βάζω και φωτιά»! Μεταξύ μας ταρίφα για το πρόγραμμα, δεκάευρο για τη φωτογραφία, πέντε ευρώ ο παρκαδόρος, κάτι η γκαρνταρόμπα, βάλε και ένα πενηντάρικο το πρόστιμο για το κάπνισμα, πιο καλά να φωνάξω πριβέ τον καλλιτέχνη να μου τραγουδήσει θα καταλήξουμε! Όσο για τον Μητσάρα, με την υστεροβουλία που τον διακρίνει, αν χτυπήσει Νομική και αν την τελειώσει, λίαν συντόμως μπλεγμένο σε off shore και σκάνδαλα τον βλέπω, μη σου πω και με πολιτική καριέρα.

Ένα με ευχαριστεί εκ βάθους καρδίας, κύριε Βασιλάκη μου, να χαρείτε το μπόι σας: Θα σταματήσει πλέον το bullying από τις φιλενάδες μου: «Αν δεν καπνίσεις ένα πακέτο σε ολονυχτία, δεν το ζεις το ντέρτι»! «Αν δεν ανάψεις ένα τσιγαράκι με τον πρωινό καφέ, δεν τον απολαμβάνεις»! Φούμαρα, Υπουργέ μου, όλα! Καπνός!