Αντιδημοκρατικός ο τρόπος εκλογής της εκάστοτε διοίκησης της ΟΛΣΑ

10/07/2018 - 16:09

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης η αναγκαιότητα δημιουργίας Ομοσπονδίας είχε καταστεί συνείδηση και στόχευση πολλών Λεσβίων της Αττικής. Η πρώτη σχετική απόπειρα έγινε το 1974 - 1975 πρωταγωνιστούντος του Ταξιάρχου (;) Τσουπή. Ακολούθησε η δεύτερη προσπάθεια το 1978, με πρωτοβουλία του προέδρου των Ερεσίων, αξέχαστου φίλου Σταύρου Γαληνού. Σ’ αυτή συμμετείχαμε οι τότε Πρόεδροι των Πλωμαριτών, Αντισσαίων, Πολυχνιατών, Μανταμαδιωτών και τέλος φθάσαμε τους οκτώ. Στη συνέχεια, προσήλθαν ακόμη εκπρόσωποι «Λεσβιακών Συλλόγων Σπουδαστών». Αναλυτική περιγραφή της προσπάθειας γίνεται στο βιβλίο «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ» του συγχωρεμένου Στ. Γαληνού.

Τελικά δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια μας, αφού διαπιστώσαμε ότι οι «νεοπροσελθόντες» είχαν σκολιές σκέψεις. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Σταύρος «Τούτοι όμως οι νεοπροσελθόντες, έδειξαν αμέσως τις προθέσεις τους να καταλάβουν την Ομοσπονδία».

Προσθέτει δε αλλού: «Την Ομοσπονδία τη θέλουμε για το καλό του Νησιού μας και όχι για τα καπρίτσια ενός κόμματος. Την Ομοσπονδία τη θέλουμε αχρωμάτιστη».

Δηλ. μεθόδευαν τη δημιουργία Ομοσπονδίας ανταποκρινόμενης στις επιθυμίες πολιτικού κόμματος.

Οι συμμετέχοντες πρόεδροι των συλλόγων Ερεσού, Αντίσσης, Πλωμαρίου, Πολιχνίτου, Γέρας, Καλλονής αντιληφθέντες τούτο, αποχωρήσαμε απ’ τη διαδικασία. Έτσι αποφύγαμε να δημιουργήσουμε Ομοσπονδία, ικανοποιούσης «τα καπρίτσια κόμματος».

Ότι δεν έγινε το 1978, έγινε τελικά μετά δέκα χρόνια, δια σχεδιασθέντος καταστατικού προσιδιάζοντος στα σχετικώς σκοπούμενα. Συγκεκριμένα η διοίκηση της ΟΛΣΑ να εκλέγεται δι’ αντιπροσώπων. Τούτο έχει ως συνέπεια το κόμμα να είναι επικυρίαρχο στο σώμα των αντιπροσώπων, με ποσοστά 70%, 60%. Ποτέ μικρότερα του 50%. Η διά αντιπροσώπων εκλογή της διοίκησης, «σημαδεμένης τράπουλας» διαδικασία, καταφέρνει πάντα, ο Πρόεδρος της ΟΛΣΑ ή είναι μέλος ή της εγκρίσεως του κόμματος. Κοντολογίς η διοίκηση της είναι στα χέρια ή ελέγχεται πλήρως από το κόμμα. Είναι το κόμμα, που παλαιόθεν, επιδιώκει αυτοσκοπικά, το να ελέγχει φορείς ακόμη και σε εθνικοτοπικό επίπεδο, όπως η ομοσπονδία μας, κρατώντας εμμέσως τη σφραγίδα τους.

Μετά πείρα λειτουργίας της ΟΛΣΑ 30 χρόνων κατά τα προαναφερθέντα, εύλογα γεννάται το ερώτημα:

Πώς γίνεται στο νησί μας, στο σύνολο του Λεσβιακού λαού τα ποσοστά του κόμματος να είναι γύρω στο 15% και στην ΟΛΣΑ (γνήσιο υποσύνολο του) στους αντιπροσώπους της, να είναι σ’ επίπεδο απόλυτης πλειοψηφίας; Τούτο και μόνο δείχνει την στρεβλότητα του πράγματος, απότοκο αποκλειστικά του στρεβλού καταστατικού της.

Η βασική αρχή της δημοκρατίας, αυτή της αμέσου και καθολικής ψηφοφορίας που εξασφαλίζει την άδολη, ανεπιτήδευτη, απροσχημάτιστη και γνήσια δημοκρατική εκλογή της διοίκησης ενός φορέα, δεν ακολουθείται στην ΟΛΣΑ.

Αντ’ αυτής η ακολουθούμενη, επιφέρει πάντα «παραμορφωτικού φακού» αποτελέσματα, ως αυτά που βιώνουμε από της συστάσεως της.

Η δι’ αντιπροσώπων εκλογή της διοίκησης, δίνει τη δυνατότητα, εκλέγοντας στους πρωτοβάθμιους συλλόγους, τους αντιπροσώπους που θέλεις (διαδικασία «χύδην»), να καταφέρνεις να έχεις στο ΔΣ της ομοσπονδίας, τους εκ των προτέρων προκρινόμενους. Μ’ αυτή ακριβώς τη μεθόδευση γνωστή στα συνδικαλιστικά αλλά και κομματικά πράγματα, το κόμμα στην περίπτωσή μας, τα καταφέρνει διάνα.

Τούτο επιβεβαιώθηκε ακόμη κι από Πρόεδρό της, τον προ εξαμήνου παραιτηθέντα, που σε μια αποστροφή της παραίτησης του, λέει: «…Τελειώνοντας, πέρα από προσωπικές, κομματικές σκοπιμότητες και άλλες…».

Για τριάντα χρόνια λειτούργησε όπως λειτούργησε και φθάσαμε στα σημερινά ατυχή γεγονότα με πλέον πρόσφατο, την «εν κλειστώ οικογενειακώ κύκλω», ~25 αντιπροσώπων γενική συνέλευση, προ εβδομάδων!!! Τούτο ήταν φυσική απόρροια, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι: άλλαξε τέσσερις Προέδρους στα δυόμισι τελευταία χρόνια, έχει χρέη εξ αιτίας (;) του κτιρίου «Μίλ. Παρασκευαϊδη», είναι άστεγη χωρίς γραφεία, δεν έχει τηλέφωνο & fax, κατάργησε το περιοδικό της («η Λέσβος μας»), δεν έχει μέλη, και οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοί που τη στηρίζουν, στην πράξη σήμερα έχουν φυλλορροήσει.

Αυτών λεχθέντων, προκύπτει ότι είμαστε σε αδιέξοδο. Τελικά, ή εκδημοκρατικοποιούμε την Ομοσπονδία μας ή την αφήνουμε να βουλιάζει.

Εν τέλει, σε κάθε ορθολογικά σκεπτόμενο Λέσβιο της Αττικής θέτω προς προβληματισμό, το:

Έχουμε ανάγκη μιας Ομοσπονδίας, «παράρτημα» κόμματος;

Αν όχι, ας βρούμε τον τρόπο να την κάνουμε να δομείται επί των άδολων δημοκρατικών αρχών. Άλλως…

 

Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Προβληματισμού & Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ», τ. Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων, τ. Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλ. Μεταλλειολόγων Μηχανικών.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey