Στις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πολυτεχνείο, τότε, προ 60 κοντά χρόνια, το θέμα που μας είχαν βάλλει στην έκθεση, ήταν αυτό του τίτλου του παρόντος. Έγραψα πολύ καλά, σχεδόν άριστα. Η γραφή μου, όσο βέβαια θυμούμαι, αναφερόταν στην ικανοποίηση και χαρά μεγάλων δημιουργών, ως γλυπτών, ζωγράφων, εφευρετών, αρχιτεκτόνων, συγγραφέων, ποιητών, επιστημόνων κ.λπ., με την ολοκλήρωση της εκάστοτε δημιουργίας τους. Έγραφα επίσης, ότι την χαρά της δημιουργίας την συναντούμε στην καθημερινή ζωή απ’το πιο κοινό για όλους τους ανθρώπους, την απόκτηση παιδιού, ως άλλα πλέον απλά πράγματα. Ανείπωτη χαρά, έχει βεβαίως ο γονιός στην απόκτηση του κάθε παιδιού του, η γιαγιά στην απόκτηση μιάς εγγόνας, κ.λπ. Ο παραγωγός χαίρεται για την παραγωγή του. Την δημιουργία του. Είτε αυτή είναι γεωργική, βιοτεχνική-βιομηχανική ή ακόμη και κάτι το άϋλο του τομέα των υπηρεσιών.  

Το θέμα της δημιουργίας έχει καθαρά υποκειμενικό χαρακτήρα, όθεν και η αντίστοιχη χαρά του καθενός που ανάλογα, με τη δική του ικανοποίηση, μπορεί να χαίρεται ή όχι. 

Παρ’όλα αυτά, πάντα υπεισέρχεται το θέμα της αντικειμενικότητας, της με κρίσεις τρίτων εκφραζομένης, που εάν είναι θετικές, η χαρά της δημιουργίας ενός συγκεκριμένου δημιουργού, είναι σκάλες υψηλά.  

Στη ζωή μου, θέλω να πιστεύω, ότι υπήρξα ευλογημένος, αφού χαρές δημιουργίας και μάλιστα μεγάλες, γεύθηκα πολλές. Τόσο στην οικογενειακή μου ζωή, όσο και στα καθαρώς ατομικά μου ενδιαφέροντα και στοχεύσεις μου. Στις σπουδές μου, στα των μεταπτυχιακών μου ερευνητικών εργασιών και γενικά της επιστήμης μου, της επαγγελματικής μου δραστηριότητας αλλά και των κοινωνικών μου ενασχολήσεων. Όμως αυτό που αισθάνθηκα προ ημερών κατά την παρουσίαση του πρώτου λογοτεχνήματός μου, «ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΥΜΗΣΗ», ομολογώ ήταν πρωτόγνωρο. Χαρά, ιδιαίτερα μεγάλη.  

Ήταν το ότι περπάτησα επιτυχώς, ως φάνηκε, στο ως τότε terra incognita για μένα πεδίο της λογοτεχνίας, ήταν το όψιμο του πράγματος αυτού, που μου συνέβη στα 77 μου, (σε «προβεβηκυία ηλικία», όπως γράφει σχετικώς ο στη λογοτεχνία «νονός» μου, ποιητής Δημ. Νικορέτζος), ήταν το ότι τούτο έλαβε χώρα στην γενέτειρά μου Άντισσα, ήταν όλα αυτά μαζί; Δεν μπορώ να εκτιμήσω, πάντως η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ που ένοιωσα, ήταν απερίγραπτη.  

Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν οι παρουσιάσαντες το έργο μου, που βρέθηκαν στην έδρα, αποτελούσαν την «εθνική Ελλάδος» της Λογοτεχνίας και Ποιήσεως των Λεσβιακών γραμμάτων (όπως παρατήρησε Λέσβιος ενεργός πολίτης, βλέποντας το πρόγραμμα της βιβλιοπαρουσιάσεως). Όταν επίσης, χαιρετισμοί έγιναν από εκπροσώπους, της εκκλησίας μας (απ’τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως Μηθύμνης π.Νικόδημο, διά γραφής του), της κεντρικής πολιτικής σκηνής (απ’τον Βουλευτή Λέσβου κ.Γιάννη Μπουρνού), της δημοτικής εξουσίας (τον Αντιδήμαρχο κ.Ιορδάνη Ιορδάνου), της κοινοτικής (τον Πρόεδρο κ.Κυριάκο Καραμιχαήλ, της Πολιτιστικής δράσης (τον Πρόεδρο του «Τερπανδος» κ.Θεολ. Καραμιχάλη, και την Πρόεδρο των Αντισσαίων της Αθήνας κ.Μαρία Παπαδούλη). Ο ξεχωριστά ιδιαίτερα κολακευτικός χαιρετισμός απ’τον κ.Δημ. Νικορέτζο, που λέγοντας ό,τι καλύτερο μπορούσε να πει για το έργο μου - πέραν αυτών στο ενδεκασέλιδο του, «Εισαγωγικό Προαύλημα» που έγραψε στο βιβλίο μου αυτό - με έκανε να συγκινηθώ πολύ, όταν αναφέρθηκε με λόγια μεστά στους αείμνηστους γονείς μου, Χαράλαμπο και Ελπινίκη. Τέλος όταν, το ακροατήριο ποιοτικά και ποσοτικά κάλυπτε πλήρως τις σχετικές προσδοκίες, αντιπροσωπευόμενο, πέραν των Αντισσαίων και από φίλους από άλλα χωριά της Λέσβου. 

Η βιβλιοπαρουσίαση του παρθενικού αυτού λογοτεχνήματός μου, πραγματοποιήθηκε στην κοινοτική αίθουσα εκδηλώσεων του χωριού μου, την Κυριακή 21/8/2022. Την εκδήλωση, είχαν θέσει υπό την αιγίδα τους, δύο φορείς. Των γραμμάτων και του πνεύματος του νησιού μας απ’τη μια και της πολιτιστικής δραστηριότητας του χωριού μου απ’την άλλη.Η Εταιρεία Αιολικών Μελετών και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ» Αντίσσης, αντίστοιχα. Μάλιστα ο τελευταίος, περιέλαβε την εν λόγω εκδήλωση, σ’αυτές του Πολιτιστικού του, Αυγούστου 2022.  

Για την παρουσίαση του βιβλίου μου υπό τον επιτυχή συντονισμό του κ.Δημήτρη Μπούμπα, Συγγραφέα (Δρ.Ευρωπαϊκών Σπουδών Παν. Αιγαίου), Προέδρου της «Εταιρείας Αιολικών Μελετών», στην έδρα ήταν οι κ.κ.:Παναγιώτης Σκορδάς, Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας (Δρ. Φιλολογίας), Ιωάννης Παπάνης, Φιλόλογος - Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Στέλλα Πετρίδου, Αξιωματικός Λ. Σ., Λογοτέχνις - Ποιήτρια - Στιχουργός. Για λόγους οικογενειακούς η κ.Πέρθα Καλέμη, Εφοριακός, Λογοτέχνις - Ποιήτρια, δεν μπόρεσε τελικά να παραβρεθεί, το κείμενο της οποίας ανέγνωσε η κ.Βάγια Καρίνου, που επίσης διάβασε και αποσπάσματα του βιβλίου). Η συνάθροιση στην έδρα όλων αυτών των προβεβλημένων ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, και η παρουσίαση του λογοτεχνήματός μου που έκανε ο καθένας, έδωσαν ξεχωριστή αίγλη στο έργο μου και ασφαλώς εύσημα σε μένα, τον συγγραφέα.  

Επίσης, η στην εκδήλωση αυτή, παρουσία καθ’αυτή, του κ.Δημήτρη Νικορέτζου (τρεχόντως υποψηφίου στην έδρα της ποιήσεως της Ακαδημίας Αθηνών), αποτέλεσε τιμή μεγάλη για το βιβλίο μου, αναμφίβολα για μένα, αλλά και το ίδιο το χωριό μου, Άντισσα.  

Αθροιστικά όλα τα προαναφερθέντα, αποτελούν ιδιαίτερη τιμή για μένα. Τιμή, που κάνει να αισθάνομαι μεγίστη ικανοποίηση. Τούτα, σε συνδυασμό προς τα σχόλια των παρουσιαστών του έργου μου, ως εξ αντικειμένου προκύπτει, αποτέλεσαν τους συντελεστικούς παράγοντες της χαράς της δημιουργίας την οποία αισθάνομαι. 

Όλοι οι ομιλήσαντες, έχοντας ανατομήσει κατά την κρίση του ο καθένας το λογοτέχνημά μου, παρουσίασαν αυτό από κάθε σημείο, κάθε πτυχή του, και κάθε επίπεδο της λογοτεχνικής του υπόστασης, δομής και αξίας. Τα απ’αυτούς λεχθέντα και γενόμενα σχόλια ήταν άκρως επαινετικά για το βιβλίο μου, που το κατέταξαν, στον τομέα της ηθογραφίας.  

Καλός φίλος, Λέσβιος συνάδελφος που μου έκανε την τιμή να έρθει στην Άντισσα και να παραβρεθεί στην εκδήλωσή, μου έγραψε:  

«Φίλε Τάκη…Οι αναλύσεις και τα σχόλια που άκουσα στη παρουσίαση του βιβλίου σου μου προκάλεσαν έντονο το ενδιαφέρον για ένα άμεσο διάβασμα του… 

Πραγματικά, η γραφή σου ρέει, τα λογοτεχνικά σου ευρήματα κοσμούν το κείμενο, η φαντασία του συγγραφέα εντυπωσιάζει (εννοώ την επιλογή και σύλληψη του αφηγήματος). Με λίγα λόγια αυτά που ακούστηκαν από το πάνελ δεν είχαν κανένα στοιχείο υπερβολής. 

Καλή θητεία στην υπηρεσία της Λογοτεχνίας!» 

Στο τέλος της εκδηλώσεως ευχαρίστησα όλους τους συντελέσαντες στην επιτυχία της εκδηλώσεως, οργανωτικά, λειτουργικά αλλά και επί της ουσίας και κατάθεσα σκέψεις μου στο πώς ένας άνθρωπος των θετικών επιστημών (Μηχανικός), ασχολήθηκα με τη λογοτεχνία. Αυτό που είπα ήταν ότι από πολύ μικρός έγραφα. Επί λέξη δε, προσέθεσα: « Ως Μηχανικός, στη σκέψη μου πάντοτε επικρατεί η Καρτεσιανή λογική … Για μένα η λογοτεχνική γραφή αποτελούσε την βαλβίδα εκτονώσεως των πέραν της καρτεσιανής λογικής σκέψεων μου». 

Έτσι, έχω αποθησαυρίσει πλείστα όσα, στο χαρτί και στο κομπιούτερ. Επειδή δε η παραίνεση όλων των παρουσιαστών, ήταν, να υπάρξει συνέχεια στο λογοτεχνικό μου έργο, υποσχέθηκα ότι θα το κάνω. Σήμερα, δια του παρόντος, αναφέρω ότι άμεσα θα εκδώσω ένα αυτοτελές διήγημα, το οποίο έχω ήδη έτοιμο.  

Βέβαια τούτο, Θεού θέλοντος.