Είναι μια πατρίδα μακρινή.
Στις εσχατιές του γαλαξία χαμένη.
Τα χρώματά της αλλόκοτα.
Τα φεγγάρια της ρίχνουν το σκληρό
τους φως πάνω στο διάφανο τοπίο.
Στον πυκνό αέρα πλανάται η
σιωπή.

Οι άνθρωποί της δυνατοί, αξιοπρεπείς
σφυρηλάτησαν μέσα από αιώνες
βουβής μοναξιάς τη θρησκεία της
γνώσης.

Μέσα στο σοφό, ήρεμο μυαλό τους
Ανταύγειες από το μακρινό παρελθόν
Ελπίδες για το αιώνιο μέλλον δένονται
αρμονικά σε μια απέραντη κατανόηση
για τον κόσμο.

Το Σύμπαν τους περιβάλλει σκληρό
με τους ανελέητους νόμους του που
συνθλίβουν την ανθρώπινη ζωή
Ο κόκκος της ύπαρξής τους σπορά.


Ψευδοδιανοούμενοι
Ψευδολόγοι της συμφοράς
κύμβαλα αλαλάζοντα
των ηττημένων της σημαίας
ανεμίζοντας
την ζωή των ασήμαντων
τροφή τον κούφιο λόγο σας κάνατε

Τον θάνατο στα παιδικά τα μάτια
αντρίκια μη μπορώντας ν’ αντικρύσετε
Στη θαλπωρή του γραφείου σας
νεκροκρέβατο ιδεών
Την συμφορά με την άκρη της
πέννας σας εξορκίζοντας.