Η μεγάλη πεδιάδα των Λαψάρνων, το Πεδινό, διαρρέεται από ένα ποτάμι και ανοίγεται μια αμμουδιά, ένα πέταλο. Εδώ φυτρώνει ο προστατευόμενος Otanthus europaeus και το Pancratium maritimum, ο κρίνος της θάλασσας.
Η μεγάλη πεδιάδα των Λαψάρνων, το Πεδινό, διαρρέεται από ένα ποτάμι και ανοίγεται μια αμμουδιά, ένα πέταλο. Εδώ φυτρώνει ο προστατευόμενος Otanthus europaeus και το Pancratium maritimum, ο κρίνος της θάλασσας. Όλα αυτά και η πανέμορφη παραλία γλύτωσαν από την «ανάπτυξη» του τέρατος λιμανιού κοντέινερς, που προοριζόταν για εδώ.
Το δυτικό κέρας, ένα ακρωτήρι, είναι η Πόχη.
Ανατολικά κλείνει τον όρμο το ύψωμα του Τσίφου. Χωράφια με τριφύλλια και σπιτάκια κοντά στην παραλία, με δένδρα, αποτελούν μέχρι τώρα το τοπίο. Ο δρόμος έρχεται στο ανατολικό άκρο. Εδώ βρίσκεται ο πήγαδος, ένα παμπάλαιο πηγάδι, ένα από τα δύο που έδιναν παλιά νερό σ’ όλο τον τόπο. Επάνω από αυτό, ο κάθετος βράχος, ίσως να σηματοδοτεί την παλιά παραλία. Επάνω του, στο μικρό πλάτωμα έχει ανακαινιστεί η Αγία Παρασκευή (θέση 21). Μέσα και έξω το εξωκκλήσι είναι ένα μουσείο από τα μέλη παλιού ναού. Κίονες, κιονόκρανα, επιθήματα ανήκουν στο παλαιοχριστιανικό ιερό, του οποίου τα θεμέλια και η κεραμική βρίσκονται ένα γύρω. Σε υπέροχη θέση, μέσα στον μεγάλο οικισμό της περιοχής.