Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Διαδρομή 42
Γύρω από την Αμαλή 22
Μετά την Κουντουριδιά, ένας αγροτικός δρόμος προχωρεί κατά μήκος της δυτικής πλευράς του βουνού (Δίβολον), μέσα στον ελαιώνα και επάνω από τα νερά του κόρφου. Παντού απλώνονται τα σέτια του τεράστιου κτήματος, το οποίο μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να κτίζεται με εξοχικά σπίτια (τρία μέχρι στιγμής προς την πλευρά του κόλπου και συγκρότημα στη βορεινή του πλευρά). Καθώς προχωρά αυτός ο δρόμος, συναντάμε ασβεστοκάμινα που εκμεταλλεύονταν το ασβεστολιθικό υπόστρωμα του βουνού και σε ένα σημείο δίπλα στη θάλασσα υπάρχουν η ερειπωμένη αποθήκη και η πετρόσκαλα του τσιφλικιού, όπου αποθήκευαν τις ελιές και τις φόρτωναν για τα ελαιοτριβεία.
Στο σημείο απέναντι από το νησάκι του Αγίου Ισιδώρου (τώρα τρία σπίτια) υπήρχε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο ένα καφενείο για τους ναύτες των πολεμικών που λιμενίζονταν στο Ακόθ.
Ο δρόμος του βουνού με την αποθήκη του τσιφλικιού (πάνω). Το νησάκι στη μαγεία του δειλινού (αριστερά) και σαν καράβι στον κόρφο (δεξιά)
Υπάρχουν κάτι θεμέλια επάνω από τη μικρή αμμουδιά. Εδώ όμως υπάρχει κεραμική, τούβλα και κεραμίδια παλαιότερα, κάτι που δένει τούτη την ακτή με το απέναντι νησάκι. Μια ασβεστολιθική νησίδα, με ωραιότατες χρωματιστές πτυχώσεις στα πετρώματά του, φιλοξενεί το εξωκκλήσι του Αγίου Ισιδώρου, που τώρα έχει μεγαλώσει με νάρθηκα στο διπλό από το παλιό του μέγεθος. Επίσης έχει κτιστεί μια τουαλέτα και η μικρή σκάλα, για να προσορμίζονται οι βάρκες, βρίσκεται στη νότια πλευρά.
... από έγχρωμες ταινίες ασβεστόλιθου (αριστερά) με τον Άγιο Ισίδωρο (1992) (δεξιά)
Ο Χαριτωνίδης (ΑΔ 17, 1961 - ‘62) θεωρούσε ότι εδώ υπήρχε «πιθανόν βυζαντινή οχύρωση», ενώ ο Γ. Μουτζούρης τοποθετούσε εδώ τη «Μονή των Αριστών» του 13ου αι., η οποία όμως μάλλον βρισκόταν στο νησάκι των Πύργων, στο στόμιο του κόλπου. Εδώ επάνω λοιπόν η κεραμική, κάτι θεμελιώσεις, ένας αρράβδωτος κίονας και η μεγάλη υπόγεια θολωτή δεξαμενή (cisterna στο πλάτωμα ανατολικά του ναΐσκου) δείχνουν την ύπαρξη μεσαιωνικής εγκατάστασης, εκκλησιαστικής μάλλον σημασίας, η οποία έχει παρόμοια κεραμική με την απέναντι ακτή.
... και τη μεσαιωνική cisterna
Το εκκλησάκι το επισκέπτεται κανείς με υπέροχες θαλασσινές ρότες από την Κουντουριδιά ή το Πέραμα ναυλώνοντας τις μοναδικές γκαζολίνες του περάσματος. Ο γιος του Στέλιου και εγγονός του παλιού περαματάρη «Αβέρωφ» μάς πήγε εκεί τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και μου έδειξε τη σπηλιά όπου θυμούνται τη φώκια στη μικρή αμμουδιά του μισοσκόταδου.
Γύρω από την Αμαλή 22
Μετά την Κουντουριδιά, ένας αγροτικός δρόμος προχωρεί κατά μήκος της δυτικής πλευράς του βουνού (Δίβολον), μέσα στον ελαιώνα και επάνω από τα νερά του κόρφου. Παντού απλώνονται τα σέτια του τεράστιου κτήματος, το οποίο μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να κτίζεται με εξοχικά σπίτια (τρία μέχρι στιγμής προς την πλευρά του κόλπου και συγκρότημα στη βορεινή του πλευρά). Καθώς προχωρά αυτός ο δρόμος, συναντάμε ασβεστοκάμινα που εκμεταλλεύονταν το ασβεστολιθικό υπόστρωμα του βουνού και σε ένα σημείο δίπλα στη θάλασσα υπάρχουν η ερειπωμένη αποθήκη και η πετρόσκαλα του τσιφλικιού, όπου αποθήκευαν τις ελιές και τις φόρτωναν για τα ελαιοτριβεία.
Στο σημείο απέναντι από το νησάκι του Αγίου Ισιδώρου (τώρα τρία σπίτια) υπήρχε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο ένα καφενείο για τους ναύτες των πολεμικών που λιμενίζονταν στο Ακόθ.
Ο δρόμος του βουνού με την αποθήκη του τσιφλικιού (πάνω). Το νησάκι στη μαγεία του δειλινού (αριστερά) και σαν καράβι στον κόρφο (δεξιά)
Υπάρχουν κάτι θεμέλια επάνω από τη μικρή αμμουδιά. Εδώ όμως υπάρχει κεραμική, τούβλα και κεραμίδια παλαιότερα, κάτι που δένει τούτη την ακτή με το απέναντι νησάκι. Μια ασβεστολιθική νησίδα, με ωραιότατες χρωματιστές πτυχώσεις στα πετρώματά του, φιλοξενεί το εξωκκλήσι του Αγίου Ισιδώρου, που τώρα έχει μεγαλώσει με νάρθηκα στο διπλό από το παλιό του μέγεθος. Επίσης έχει κτιστεί μια τουαλέτα και η μικρή σκάλα, για να προσορμίζονται οι βάρκες, βρίσκεται στη νότια πλευρά.
... από έγχρωμες ταινίες ασβεστόλιθου (αριστερά) με τον Άγιο Ισίδωρο (1992) (δεξιά)
Ο Χαριτωνίδης (ΑΔ 17, 1961 - ‘62) θεωρούσε ότι εδώ υπήρχε «πιθανόν βυζαντινή οχύρωση», ενώ ο Γ. Μουτζούρης τοποθετούσε εδώ τη «Μονή των Αριστών» του 13ου αι., η οποία όμως μάλλον βρισκόταν στο νησάκι των Πύργων, στο στόμιο του κόλπου. Εδώ επάνω λοιπόν η κεραμική, κάτι θεμελιώσεις, ένας αρράβδωτος κίονας και η μεγάλη υπόγεια θολωτή δεξαμενή (cisterna στο πλάτωμα ανατολικά του ναΐσκου) δείχνουν την ύπαρξη μεσαιωνικής εγκατάστασης, εκκλησιαστικής μάλλον σημασίας, η οποία έχει παρόμοια κεραμική με την απέναντι ακτή.
... και τη μεσαιωνική cisterna
Το εκκλησάκι το επισκέπτεται κανείς με υπέροχες θαλασσινές ρότες από την Κουντουριδιά ή το Πέραμα ναυλώνοντας τις μοναδικές γκαζολίνες του περάσματος. Ο γιος του Στέλιου και εγγονός του παλιού περαματάρη «Αβέρωφ» μάς πήγε εκεί τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και μου έδειξε τη σπηλιά όπου θυμούνται τη φώκια στη μικρή αμμουδιά του μισοσκόταδου.