Είναι προφανές ότι η «επαναστατική γυμναστική» στην οποία επιδόθηκε πρόσφατα το Κ.Κ.Ε. (κατάληψη γραφείου Βρούστη, αγροτικά μπλόκα, απεργία ναυτεργατών) έχει στόχο.
Να υπερφαλαγγίσει από αριστερά το ΣΥΡΙΖΑ και να ανακτήσει μέρος από το χαμένο έδαφος.
*
Θεώρησε προφανώς ευνοϊκή τη συγκυρία από τη φαινόμενη «στροφή» Τσίπρα προς τον κυβερνητισμό και τα ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά ανοίγματά του.
Το θέμα είναι πώς θα αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα «τσιμπήσει» στο διαγκωνισμό για το ποιος είναι πιο αγωνιστής στα πεζοδρόμια ή θα συνεχίσει τη μετεξέλιξή του σε κόμμα που διεκδικεί την εξουσία;
*
Το βέβαιο είναι ότι στην πρώτη επιλογή το διακύβευμα είναι δεδομένο. Ψάχνουμε για το ποιος θα αναδειχθεί καλύτερη και πιο μαχητική αντιπολίτευση.
Όποιος κερδίσει το «βραβείο», εξασφαλίζει κατά πάσα πιθανότητα εσαεί και το… ρόλο! Κι ας περιμένει ο κοσμάκης εναλλακτική κυβερνητική λύση.
*
Έκανε λάθος, λέει, το Δ.Ν.Τ. στη συνταγή που έδωσε για την Ελλάδα και γι’ αυτό οδηγηθήκαμε σε μεγαλύτερη ύφεση.
Και το ομολογεί το ίδιο το Δ.Ν.Τ., μέσα από τα πιο επίσημα χείλη στελεχών του.
*
Κι εμείς τι κάνουμε; Αντί ως χώρα να αρπάξουμε την ευκαιρία και να ζητήσουμε εδώ και τώρα μέτρα αποκατάστασης του «λάθους», οι μεν κυβερνώντες συνεχίζουν σα αν μην συμβαίνει τίποτα, οι δε αντιπολιτευόμενοι, αρκούνται σε ένα επικοινωνιακό «εμείς τα λέγαμε».
Δουλειά, βρεεε. Στρωθείτε και φτιάξτε - και καταθέστε και τις επιμέρους διαφωνίες σας αν θέλετε - ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας και καταθέστε το παντού, τώρα που το κλίμα είναι ευνοϊκό.
*
Πήγε στην κηδεία ενός δολοφόνου και τον ανακήρυξε ήρωα υπό τις ιαχές των κηρύκων του μίσους ακροδεξιών.
Και οι κύκλοι της Αρχιεπισκοπής - νόμισαν ότι - καθάρισαν με μια διαρροή του είδους «τα συνηθίζει αυτά ο Αμβρόσιος και δε μας προκαλεί έκπληξη».
Ε λοιπόν, όχι, κύριοι. Οφείλει ο Αρχιεπίσκοπος να στηλιτεύσει δημόσια τέτοιες συμπεριφορές και να διαχωρίσει τη θέση της επίσημης Εκκλησίας από τους κήρυκες του μίσους.
*
Πολιτικά και κοινωνικά αγράμματα παιδάκια - που όμως κάποιος τα όπλισε με βαρύ οπλισμό - αποδεικνύονται οι συλληφθέντες για τις νέες υποθέσεις τρομοκρατίας.
Που ξεχειλίζουν από μίσος για όποιον διαφωνεί μαζί τους και είναι έτοιμοι ακόμα και να βάψουν τα χέρια τους με αίμα για να διατρανώσουν την ιδεολογία τους.
Κραυγάζοντας ένα θολό «αναρχία, κουφάλες» κατά την προσαγωγή τους στην Αστυνομία.
*
Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα παιδιά μέσα στη θολούρα τους νιώθουν ήρωες και επαναστάτες και αναζητούν μιμητές.
Το πρόβλημα, επομένως, δεν είναι πια - μόνο - αστυνομικό, αλλά κυρίως κοινωνικό.
Και ως συνήθως, τα καθεστωτικά κόμματα συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης περιορίζονται σε φραστικές καταδίκες, αντί να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα και να αναζητήσουν την κοινωνική συνισταμένη αντιμετώπισης του φαινομένου.
*
Στα δικά μας. Ακόμα στο Δήμο Λέσβου ισορροπίες στην παράταξη της πλειοψηφίας, αλλά και στο σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου, δε βρέθηκαν και οι ταλαιπωρίες συνεχίζονται.
*
Επιτρέψτε μου μια προσωπική αναφορά επιδοκιμασίας που δεν την συνηθίζει η στήλη, αλλά τη θεωρώ ηθική υποχρέωση στην αλήθεια.
Σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα στο Δήμο, ο κάθε καλόπιστος παρατηρητής, ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων, δεν μπορεί να μην εντυπωσιάζεται από την ξεχωριστή συμπεριφορά ενός νέου ανθρώπου, του Γιώργου Πάλλη.
Που κλέβει κυριολεκτικά τις εντυπώσεις με την αξιοπρεπή και νηφάλια στάση του, που αναζητεί την ουσία ενός Δήμου στην υπηρεσία των πολιτών και όχι πεδίου άγονων αντιπαραθέσεων και προσωπικών επιλογών.
*
Επιτρέψτε μου και ένα υστερόγραφο. Όταν στο αμέσως προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας δημοσιεύονται στον ίδιο χώρο «διαμάντια» όπως αυτό του καθηγητή Τρούμπη «Ο κύριος των φαναριών», τι να πεις;
Από τη μια αισθάνεσαι δέος από τη σύγκριση και από την άλλη καμαρώνεις που - σου επιτρέπουν να - γράφεις στην ίδια εφημερίδα.