Αναφερθήκαμε εμπεριστατωμένα σε προηγούμενη συνεργασία στο θέμα της φημολογούμενης μετάθεσης του χρόνου των δημοτικών εκλογών.
*
Είχαμε υποστηρίξει με επιχειρήματα ότι μια τέτοια ρύθμιση κινείται στα όρια της συνταγματικής εκτροπής.
*
Δε βαριέσαι. Ο αρμόδιος υπουργός λέει ότι το σκέπτεται και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση το κρατά σκόπιμα ανοιχτό.
*
Για να το αξιοποιήσει με τον ένα ή άλλον τρόπο, ανάλογα με το πότε θα επιλέξει ότι την συμφέρει να πάει σε βουλευτικές εκλογές.
*
Ότι σε μια κατεστραμμένη χώρα θα φθάναμε σε τέτοια κατάντια, δεν το χωράει ο νους. Και ότι ο κατήφορος θα συνεχίζεται, και ότι κάποιοι θα παραμένουν αμετανόητοι παραβιάζοντας βάναυσα την κοινή λογική.
*
Ακούστε και… τρελαθείτε! Η τρόικα μας εγκαλεί γιατί δε μειώσαμε τους δημόσιους υπάλληλους. Όπως είχαμε δεσμευθεί.
*
Για να μην παρεξηγηθώ, η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ολιγωρία των κυβερνώντων στο να προχωρήσουν στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές της κρατικής οργάνωσης, οδήγησε σε αυτή την άχαρη κατάληξη. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
*
Η ουσία είναι ότι, καλώς ή κακώς, η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να μειώσει τον αριθμό. Και προσπαθεί να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα και μιλά για κινητικότητες και διαθεσιμότητες.
*
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Βάζει στο διάλογο τους «επίορκους». Και ισχυρίζεται ότι θα εκπληρώσει την υποχρέωση διώχνοντας αυτούς που έκλεψαν, δωροδοκήθηκαν, εκβίασαν, προσλήφθηκαν με πλαστά πιστοποιητικά κ.λπ..
*
Δηλαδή, με λίγα λόγια, για να κάνουμε το αυτονόητο, να βάλουμε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, πρέπει να μας το επιβάλει η τρόικα. Και μάλιστα ζητήσαμε και χρονοδιάγραμμα να το κάνουμε με την ησυχία μας! Μέχρι τέλους 2014.
*
Κατάντια των κυβερνώντων λέτε; Ακούστε και των αντιπολιτευομένων. Ξεσηκώθηκαν διάφοροι συνδικαλιστές - και κάποιοι τους καλύπτουν και πολιτικά - να διαμαρτυρηθούν γιατί, λέει, μπορεί κάποιοι που χαρακτηρίζονται «επίορκοι», ίσως να αδικηθούν.
*
Το γιατί τόσα χρόνια άφηναν το καθεστώς ατιμωρησίας να δηλητηριάζει την κοινωνία και δεν απαιτούσαν να ξεκαθαρίσουν τόσες και τόσες υποθέσεις διαφθοράς που αφήνουν όλο το δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο εκτεθειμένο, όχι, αυτό δεν το λένε.
*
Γι’ αυτό σάς (ξανά) λέω. Το πρόβλημα τούτου του τόπου δεν είναι απλά πολιτικό. Είναι κοινωνικό.
*
Τώρα που μιλάμε για απολύσεις, βέβαια, το να μιλά κανείς για τη «σφαγή» που κυριολεκτικά γίνεται στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται «αήθης πολιτικός αντιπερισπασμός».
*
Ασφαλώς κανείς καλοπροαίρετος άνθρωπος δε θέλει να χάσει κανείς τη δουλειά του, ειδικά τώρα που δύσκολα θα ξαναβρεί άλλη.
*
Όμως αυτό ισχύει για όλους, δεν υπάρχουν πατρίκιοι και πληβείοι εργαζόμενοι, το πρόβλημα είναι συνολικό.
*
Κοινότοπες αλήθειες θα πείτε; Όχι και τόσο. Γιατί οι περισσότεροι στα λόγια συμφωνούμε και στην πράξη τα μπερδεύουμε.
*
Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Καταγγέλλει σε όλους τους τόνους η ηγεσία τού Κ.Κ.Ε. την αντεργατική νομοθεσία, ιδιαίτερα μάλιστα τις τελευταίες αλλαγές της που αφορούν στην περιορισμένη προστασία του εργαζομένου από τον κίνδυνο απόλυσης.
*
Και την ίδια στιγμή απολύει δικούς της εργαζόμενους στα κομματικά μέσα ενημέρωσης και τις επιχειρήσεις του κόμματος, δίνοντάς τους μειωμένες αποζημιώσεις, σε εφαρμογή της νέας νομοθεσίας που το προβλέπει!
*
Βιαστήκαμε να μιλήσουμε για το «θαύμα» τού ΠΑΣΟΚ, που στο Συνέδριό του φάνηκε να αναγεννάται εκ της τέφρας.
*
Αμ δε! Μάχες μηχανισμών μέχρις εσχάτων, για ένα πουκάμισο αδειανό, που απομακρύνουν κάθε καλοπροαίρετο πολίτη ήθελε να «ανακαλύψει» μια νέα αρχή.