Τον Ιούλη του 1974, κατά  τις τότε για το διδακτορικό μου σπουδές στην Αγγλία  βίωσα το διαμελισμό της Κύπρου με την εισβολή του «Αττίλα». Την τραγωδία αυτή, τα ΜΜΕ πέρασαν σ’όλες τις γωνιές της Υφηλίου, αστραπιαία. Οι εφημερίδες, την προέβαλαν με  πηχυαίους τίτλους στην πρώτη τους  σελίδα. Φυσικά το ίδιο και οι «Times» του Λονδίνου. Στις μέσα σελίδες τους, επίσης είχαν άλλα δύο θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος.  Το ένα απ’αυτά απίστευτο, -γι’αυτό φυσικά, και το θυμούμαι ακόμα-,   το σχετικό κείμενο συνόδευε χάρτης που έδειχνε, το Αιγαίο διχοτομημένο με μια κατακόρυφη γραμμή. Η είδηση ήταν ότι το χάρτη αυτό είχαν δημοσιεύσει οι Τούρκοι, στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης τους. Έτσι σηματοδοτούσαν, ότι το Αιγαίο, ανατολικά της γραμμής αυτής(25^ος γεωγραφικός μεσημβρινός), είναι της δικαιοδοσίας τους. Τους ανήκει!  Η επέκταση της σκέψης μου, τότε, μ’έκανε να αναρωτηθώ το αν οι «φίλοι» και ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοί μας, Τούρκοι,  ορέγονται τα νησιά μας (Βορ.Αιγαίου, Δωδεκάνησα).Με  προτεραιότητα φυσικά, το δικό μας. Τρόμαζα σκεφτόμενος, άραγε, τούτο άμεσα;! Γιατί, «ο λύκος στην αναμπαμπούλα, χαίρεται»λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Βέβαια τότε προτεραιότητα των Τούρκων, -αφού οι άφρονες  Απριλιανοί δικτάτορες  τους είχαν δώσει την αφορμή- ήταν ο διαμελισμός  της Κύπρου. Τα κατάφεραν, και ατυχώς για τον Ελληνισμό τα πράγματα μένουν έτσι, 47 ολόκληρα χρόνια. Η αναμπαμπούλα αυτή, θεώρησαν οι Τούρκοι, ήταν η κατάλληλη στιγμή, να σπείρουν και το σπόρο της διεκδίκησης του μισού Αιγαίου.  Αδιαφορώντας, αν τα εκεί πολλές δεκάδες νησιά μας κατοικούνται από γηγενή ελληνικό πληθυσμό με ρίζες που χάνονται  πίσω, 3.000 χρόνια!.  Ήταν  βλέπεις, λίγοι μήνες πριν, που είχε ανακαλυφθεί(2^ος/1974),  στη Θάσο, το κοίτασμα πετρελαίου «Πρίνος».   

Την πρώτη πρόβα της διεκδίκησης τους επιχείρησαν  οι Τούρκοι δύο χρόνια μετά,  το 1976, όταν προσπάθησαν να βγάλουν στο Αιγαίο το «Χόρα». Η τότε σθεναρά στάση της Ελλάδας (Κυβέρνησης, Αντιπολίτευσης) με σύνθημα «βυθίστε το Χόρα», που έδρασε ως άλλο «μολών λαβέ», ακύρωσε τις ορέξεις τους. Έκτοτε, επίσης  άρχισαν την παραβίαση του εναέριου χώρου μας στο Αιγαίο. Τούτο,   κάνουν  αδιάλειπτα, για να μη ξεχνούμε ότι η διεκδίκησή τους είναι πάντα «πάνω στο τραπέζι».

Τη δεύτερη, έκαναν το 1987, με το «Σισμίκ». Το έβγαλαν δήθεν, για έρευνες πετρελαίου και υφαλοκρηπίδας, βορείως της Λέσβου, μεταξύ Λήμνου και Σαμοθράκης. Τότε  η όλη κατάσταση βρέθηκε  επί «ξυρού ακμής», κυριολεκτικά στα πρόθυρα πολέμου, με επιστρατεύσεις, επιφυλακές, κ.λπ. 

Τη διεκδίκηση τους, μετ’επιτάσεως μάλιστα, σηματοδοτούν οι κατά καιρούς δηλώσεις ηγητόρων τους, όπως αυτές συχνά πυκνά, του νέο-Σουλτάνου Ερντογάν. Τι σκέφτονται σχετικά οι Τούρκοι, χαρακτηριστική η δήλωση, του Προέδρου Ντεμιρέλ: «τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν την επέκταση των δακτύλων της παλάμης της Ανατολίας».

Τη δεκαετία του ’90, με τα  θλιβερά γεγονότα των Ιμίων, οι Τούρκοι θέλησαν να επιβάλουν τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών», που ασταμάτητα προσπαθούν να καταστίσουν de facto δεδομένο.

Και φθάνουμε στην κορύφωση πέρυσι το καλοκαίρι, όταν το Oruc Reis όργωνε την Ανατολική Μεσόγειο,  την ανατολικά της Ρόδου (28^ος μεσημβρινός) περιοχή,που τη θεωρούν αδιαπραγμάτευτα,  100% δική τους, «εξαφανίζοντας»  το Καστελόριζο και τα γύρω του νησιά μας. Αυτό σε πείσμα, του Διεθνούς Δικαίου και του Δίκαιου της Θάλασσας. Τούτα  μετά την πολυετή  παντοδυναμία  του νέο-Σουλτάνου, της νέο-οθωμανικής φιλοδοξίας του και του μεγαλοϊδεατισμού του. Αυτόν,  που τελευταία προβάλλει, το όραμα/σύνθημα «Γαλάζια Πατρίδα», που την εκτείνει   στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο!

Πρωτοστάτης στις βουλιμικές  ορέξεις του αφεντικού του, ο Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ,  πρόσφατα δήλωσε:«Κάνουμε όλες τις προσπάθειες για να προστατεύσουμε τη “γαλάζια πατρίδα μας”. Δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσουμε από τα δικαιώματα της χώρας και του λαού μας…»

Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι ο ως πρόσφατα άγνωστος για τους Τούρκους προσδιορισμός «γαλάζια πατρίδα», τους προέκυψε όταν ανευρέθηκαν υδρογονάνθρακες στα θαλάσσια οικόπεδα της  Κυπριακής  ΑΟΖ, ή στο μεγάλο κοίτασμα της λεκάνης «Ηροδότου», νοτίως της Κρήτης. Τότε, άρχισαν να επεξεργάζονται στο μυαλό τους τις διαδικασίες του «ανατολίτικου παζαριού», που αριστοτεχνικά γνωρίζουν. Πρώτο χαρακτηριστικό δείγμα αυτού, το παράνομο και ανυπόστατο Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο ΑΟΖ, με την καταπάτηση των κρατούντων στο διεθνές δίκαιο, παραγράφοντας  ετσιθελικά τα δικαιώματα των νησιών μας στις Θαλάσσιες Ζώνες τους, της Ρόδου,  Καρπάθου, Κάσου κ.άλ., ακόμα και αυτής της Κρήτης.

Τούτα, ξεκάθαρα φαίνονται στην προ ημερών δήλωση του νέο-Σουλτάνου: «Καμία αποικιοκρατική δύναμη δεν θα μπορέσει να πετάξει την χώρα μας από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου σ’αυτή την περιοχή». 

Και φτάνουμε στο σήμερα, λίγο πριν τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, όπου θα ληφθούν(;)  αποφάσεις  κατά της Τουρκίας για όλα τα σε βάρος της Ελλάδος και Κύπρου διαδραματισθέντα με το Oruc Reis και το στόλο της, το περσινό καλοκαίρι ως τώρα. Προ ημερών εξέδωσαν μία παράτυπη Νάφτεξ για μια τεράστια περιοχή στην καρδιά  του Αιγαίου, (δυτικά της Λήμνου και Αη Στράτη και Ανατολικά της Σκύρου). Εκεί έβγαλαν το υδρογραφικό «Τσεσμέ», που μπαινοβγαίνει απ’τον κόλπο της Σμύρνης,  πραγματοποιώντας τάχα θαλάσσιες έρευνες στα εκεί διεθνή ύδατα. Βέβαια  δεν παραβιάζει τα  χωρικά μας ύδατα των 6 ναυτικών μιλίων και δεν εξερευνά την ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλά Ορούτς Ρέϊς  με σεισμικές έρευνες.

Σ’όλα αυτά τα εκ μέρους της Τουρκίας άκρως επιθετικά εναντίον μας, εμείς  αντιπαραθέτουμε τα διπλωματικά μας  όπλα, με βάση το Διεθνώς κρατούντα. Ακόμα, τις επιτευχθείσες συμφωνίες  οριοθέτησης ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, και την προσφυγή στη Χάγη για το ίδιο με την Αλβανία. Επίσης, τις διακρατικές συμφωνίες συνεργασίας όπως την τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου ή ακόμη περισσότερο την τριμερή   στρατιωτική Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, ή το προσφάτως συσταθέν  Φόρουμ Φιλίας συνολικά επτά χωρών, τριών  από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ελλάδα, Κύπρος και Γαλλία) και τεσσάρων Αραβικών (Αίγυπτος, Μπαχρέϊν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Αυτά όλα επιστέγασμά τους έχουν το ότι τα ελληνικά, είναι πιά σύνορα και της Ε.Ε. κατά τις δηλώσεις των Προέδρων των Ευρωπαϊκών θεσμών με επικεφαλής της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν. Τέλος, οι προ ημερών δηλώσεις του υπουργού εξωτερικών ΗΠΑ Α.Μπλίνκεν για την Ανατ.Μεσόγειο, δικαιώνουν τις Ελληνικές θέσεις.

Μετά απ’όλα αυτά, μήπως οι «καλοί» μας γείτονες μείνουν με το μεγαλοϊδεατισμό τους, της «Γαλάζιας πατρίδας»;;