Είμαστε ένας λαός που ρέπουμε - αρχαιόθεν - στη μυθοπλασία.

Με τους μύθους και τα παραμύθια παραμυθούμαστε τους τεθλιμμένους, βρίσκουμε καταφύγιο στο φαντασιακό μας κόσμο, λυτρωνόμαστε από τις ενοχές μας, αθωώνουμε τους δικούς μας φίλους και ρίχνουμε στα Τάρταρα τους εχθρούς μας.

Πριν από τέσσερα χρόνια, όταν το δημόσιο χρέος είχε φθάσει τα 300 δισ. και το έλλειμμα στο 15% τού ΑΕΠ, η Δεξιά και η Αριστερά διηγούνταν το μύθο περί της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος από «προδότες» πολιτικούς, οι οποίοι είχαν προσχεδιάσει την υποταγή της χώρας στο Δ.Ν.Τ.. Ακόμα και η Δικαιοσύνη πήρε στα σοβαρά κάποια κυρία... «υψηλής επιστημοσύνης», της ΕΛΣΤΑΤ, η οποία είχε τη γνώμη πως το έλλειμμα δεν υπερέβαινε το... 3% και πως κάποιοι «ανθέλληνες», πολιτικοί και ο επικεφαλής τής ΕΛΣΤΑΤ, σε συνεννόηση με τους «εχθρούς» μας και δανειστές μας, παραποίησαν τα πραγματικά στοιχεία!

Έτσι, πολλοί πίστεψαν πως δεν υπήρχε κανένας σοβαρός λόγος να ζητήσει η χώρα εξωτερική βοήθεια από την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. και πως τα περί χρεοκοπίας της χώρας ήταν το «γκρόσσο κόλπο» της «ντόπιας πλουτοκρατίας» και των Ευρωπαίων «τοκογλύφων», για να καθυποτάξουν τους εργαζόμενους και να κάνουν σκλάβο τους τον ελληνικό λαό· αλλά και στην περίπτωση που τα δανεικά ήταν απαραίτητα, δεν ήταν ανάγκη η χώρα μας να δεχθεί τους επαχθείς όρους των δανειστών της, όταν μάλιστα Ρώσοι, Κινέζοι και άλλοι... ευεργέτες των αναξιοπαθούντων λαών προσφέρονταν να μας δανείσουν όσα χρειαζόμαστε, απλόχερα και αφιλοκερδώς!

Με την υπογραφή του «Μνημονίου» η Μυθολογία εισήλθε στην ενδοξότερη περίοδό της. «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «αποικία τής Μέρκελ η Ελλάδα», «πωλείται η Ελλάς», «πωλείται ακόμα και η Ακρόπολη», «Κουίσλινκ, Γκαουλάιτερ και Τσολάκογλου στην Κυβέρνηση και στα υπουργεία», «γερμανικά αεροπλάνα ψεκάζουν τους Έλληνες με αναισθητικό αέριο για να κάθονται φρόνιμα», «η διεθνής συνωμοσία έχει βάλει στο μάτι τα πετρέλαια που θα... αντληθούν από την ελληνική ΑΟΖ», «Δ.Ν.Τ.: ο Καιάδας για τους αδύναμους λαούς», «Αργεντινή: μια χώρα που γλύτωσε από την κόλαση του Δ.Ν.Τ. και ξαναβρήκε την ευτυχία της», η δόση του δανείου που δεν πρόκειται να δοθεί και η έξοδος της χώρας από τη ζώνη του Ευρώ

Τότε γράφηκαν και τα νεότερα αντιστασιακά έπη: ο άμωμος λαός των «λιστών», των «μαϊμούδων» συνταξιούχων και αναπήρων, των δημοσίων υπαλλήλων σε καθεστώς... αγρανάπαυσης και των συνδικα-ληστών, που αγανακτεί εναντίον των «δοσίλογων» πολιτικών και επαναστατεί γιαουρτώνοντας τους «μνημονιακούς», οι «αντιστασιακοί» που μισθοδοτούνται και τρώνε από τα δανεικά, αλλά δε χρωστάνε και δεν πληρώνουν κανέναν, ο «παλαιστής» λαός της Αριστεράς που κηρύσσει την «απειθαρχία» και την «ανατροπή» και υπόσχεται, μόλις πάρει την εξουσία, να πετάξει κλοτσηδόν την Τρόικα έξω από την Ελλάδα.

Παράλληλα, από τους ολιγότερον «αριστερούς» πολιτικούς παίρνουν και δίνουν οι «άλλες συνταγές», τα διαφορετικά «μείγματα» οικονομικής πολιτικής, οι «επαναδιαπραγματεύσεις» των όρων του Μνημονίου, χέρι - χέρι με τον υπερασπιστή των Νοτίων και ορκισμένο εχθρό της λιτότητας Ολλάντ! Τίποτα, όμως, δε γοητεύει το λαό όσο η ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους και η άμεση κατάργηση του μνημονίου με τη μέθοδο... Λαφαζάνη, με ένα και μόνο νόμο στη Βουλή, την επαύριον της νίκης της αριστερής... ασυναρτησίας!

Πόσοι από αυτούς τους μύθους παραμένουν ακόμα σήμερα στα... «Αναγνωστικά» της «Αντιμνημονιακής» κατήχησης; Οι περισσότεροι μύθοι απεσύρθησαν μετά τα ταξίδια του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε Βερολίνο, Βραζιλία, Αργεντινή, Ηνωμένες Πολιτείες και μετά την «ευτυχή περίοδο» που είδαμε να διάγουν... εκτός μνημονίου οι Ισπανοί και οι Ιταλοί γείτονές μας· και οι τελευταίοι απεσύρθησαν μετά το «ηρωικό» όχι της κυπριακής Βουλής στο Α΄ σχέδιο του Γιούρογκρουπ και το θρίαμβο της... κατάκτησης του Β΄ σχεδίου!

Μέσα σε λίγο χρόνο αποδείχτηκε ότι ο Σόιμπλε δεν κρύφτηκε από το φόβο του στα υπόγεια της Καγκελαρίας, μόλις έφτασε εκεί, από την Ελλάδα, ο μεγάλος πολέμιος της μερκελικής πολιτικής· η Βραζιλία σύστησε λιγότερη «επανάσταση», περισσότερη δουλειά· η Αργεντινή απέδειξε πόσο... ευτυχισμένη είναι κάνοντας «γιούργια» για πλιάτσικο στα σούπερ μάρκετ και η Ισπανία και η Ιταλία ότι μπορούν και χωρίς μνημόνιο να ζουν σαν... Έλληνες· η Ρωσία δήλωσε πως δεν... πετάει τα λεφτά της ούτε τα ανταλλάσσει με μελλοντικά πετρέλαια της κυπριακής ΑΟΖ (δεν είναι εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί!) και η Ε.Ε. δε φοβήθηκε τη «συστημική» κρίση που θα προκαλούσε η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου και η αποχώρησή της από την Ευρωζώνη· και, το τελευταίο: ότι το «ηρωικό όχι» του βαριά ασθενούντος, που αρνείται την επώδυνη θεραπεία, ισοδυναμεί με αυτοκτονία!

Αργά και λίγο - λίγο αναδυόμαστε ως χώρα και λαός μέσα από την αχλή των μύθων. Από την Προϊστορική Εποχή του Ηρακλή και του Ιάσονα, της Λερναίας Ύδρας και του Χρυσόμαλλου Δέρατος, προσγειωνόμαστε στο τραχύ έδαφος της σύγχρονης ιστορικής πραγματικότητας. Σιγά - σιγά κατανοούμε ότι ακόμα κι αν η Μέρκελ... βαφτιζόταν Χριστιανή Ορθόδοξη και μας χάριζε όλα τα χρέη, από την επόμενη μέρα, εμείς θα χρειαζόμαστε και πάλι δανεικά, για να μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις βασικές μας ανάγκες. Μόνο εάν αλλάξουμε μυαλά και νοικοκυρέψουμε τον τόπο μας, έτσι ώστε να παράγουμε όσα χρειαζόμαστε, θα μπορέσουμε να ζήσουμε πραγματικά ανεξάρτητοι και υπερήφανοι. Αλλιώς, όπως έλεγε η σοφή γιαγιά μου, «αλί στον που δεν έχει νύχια να ξυστεί και περιμένει τους άλλους να τον ξύσουν, για να δροσιστεί»!

ΥΓ. Βιάστηκα να προεξοφλήσω το τέλος της εθνικής μας μυθολογίας. Μόλις είχε γραφεί το άρθρο μου, αναγγέλθηκε η ίδρυση από τον Αλαβάνο του «κόμματος της δραχμής». Οπότε, όπως συμβαίνει με τους Βαλκάνιους γείτονές μας, Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους κ.λπ. - που περνάν ζωή... χαρισάμενη με το εθνικό τους νόμισμα -, και εμείς θα ξαναβρούμε τη χαμένη ευτυχία μας, αφού όλοι πια θα κυκλοφορούμε με τα πορτοφόλια μας... τίγκα στη δραχμή!