Βραβευμένος με πολλά βραβεία σε Ελλάδα και εξωτερικό, μεταφρασμένος σε είκοσι ξένες γλώσσες, πολυγραφότατος πεζογράφος και δοκιμιογράφος, εκδότης και διευθυντής του ιστορικού περιοδικού «Αιολικά Γράμματα», ο Κώστας Βαλέτας κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα ακόμη βιβλίο με διηγήματα.

Στη συλλογή περιλαμβάνονται 16 διηγήματα, ποικίλης θεματολογίας, με τους παρακάτω τίτλους: Η Κόρη της Κύπρου, Ο αγγελιοφόρος του θανάτου, Χωρίς ηθική, Το ανάθεμα του Μούδρου, Ο ζωγράφος και η Μπλανς, Η υποχρέωση της πρωταγωνίστριας, Γιατί αυτοκτόνησε η Κοραλία;, Ο Πρώτος στα τυριά κι ο Κατσαρίδας Τέλος, Ο Νουρή Πασάς Ντίνο, Στο Θησείο, Βιολέτα, Ο εκβιασμός, Το Παλίμψηστο, Η σφαγή στο Κομμένο, Οι χήνες του νέου Βουτσά, Το δίλημμα του Τσακάλωφ κι η δολοφονία του Γαλάτη.

Ως μικρό δείγμα γραφής ένα απόσπασμα από το διήγημα «Γιατί αυτοκτόνησε η Κοραλία;»:
«Τρεις μέρες αργότερα η Κοραλία παντρεύτηκε έναν διάσημο συγγραφέα τριάντα χρόνια μεγαλύτερό της τουλάχιστον. Ο ηλικιωμένος λόγιος ήταν ασθενικός, αρρωστιάρης. Ξόδευε τον περισσότερο χρόνο του στα νοσοκομεία, επισκεπτόταν καθημερινά γιατρούς. Κρατούσε την Κοραλία από το χέρι και όταν πέρασαν έξω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Αθήνας στάθηκε και της είπε:
- Σ’ αυτό το σημείο μού υποσχέθηκε ο Δήμαρχος ότι θα τοποθετήσουν τον ανδριάντα μου. Θα σε ευγνωμονώ αν με θυμάσαι μια φορά το χρόνο. Να μου φέρνεις ένα γαρούφαλλο. Κατακόκκινο. Αντί για τον τάφο μου να έρχεσαι εδώ.

Η Κοραλία τήρησε την υπόσχεση πούδωσε εκείνη τη μέρα στον άνδρα της. Όταν έμεινε σε λίγα χρόνια χήρα δεν ξεχνούσε ποτέ ν’ αφήσει ένα γαρούφαλλο στον ανδριάντα του. Μια φορά το χρόνο. Στην επέτειο της αποδημίας του.

Δεν την ξανάδα ποτέ. Λέγανε ότι ήταν πολύ απασχολημένη με την επιμέλεια των έργων του συζύγου της. Ο μακαρίτης είχε αφήσει μια στοίβα ανέκδοτα έργα του, μουτζουρωμένα, αδιόρθωτα, κακογραμμένα με τον δυσκολοανάγνωστο γραφικό του χαρακτήρα.

Η Κοραλία ύστερα από ένα επώδυνο εσωτερικό αγώνα που την εξάντλησε, έδωσε τέλος στη ζωή της. Διάλεξε τελικά το δηλητήριο. Από τότε κανείς δεν απόθεσε ένα γαρούφαλλο στον ανδριάντα του άνδρα της, που παραμένει έρημος στον κήπο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων.

Οι φοιτητές της Νομικής κι άλλοι περαστικοί παρατηρούν με αδιαφορία το άγαλμα, αλλά το όνομα του μακαρίτη συγγραφέα - συζύγου της Κοραλίας δεν τους θυμίζει τίποτα».