Φίλιπ Γκούρεβιτς (επιμέλεια)
7 μεγάλοι συγγραφείς αποκαλύπτουν τα μυστικά της τέχνης τους στο «Paris Review»
Μετάφραση: Μαρίνα Τουλγαρίδου
Προλόγισμα: Άρης Μαραγκόπουλος
Εκδόσεις Τόπος
Αθήνα 2011, σελ. 211

Επί μισό και πλέον αιώνα το «Paris Review» έχει εκμαιεύσει μερικές από τις πιο αποκαλυπτικές και τολμηρές σκέψεις που διατύπωσαν οι αυθεντίες της λογοτεχνίας του καιρού μας. Οι συντάκτες του περιοδικού έχουν μιλήσει με τους περισσότερους, κορυφαίους στον κόσμο, μυθιστοριογράφους, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς και κριτικούς και οι ίδιες οι συνεντεύξεις κέρδισαν την αναγνώριση ως κλασσικά λογοτεχνικά έργα, ως μία ουσιαστική και εμπεριστατωμένη καταγραφή της συγγραφικής ζωής. Μετά την εκδοτική επιτυχία της «Τέχνης της Γραφής», σε αυτό τον τόμο επτά σημαντικοί και πολυδιαβασμένοι συγγραφείς (Έζρα Πάουντ, Χένρι Μίλερ, Ντόροθι Πάρκερ, Κερτ Βόνεγκατ, Τζέιμς Μ. Κέιν, Ουίλιαμ Μπάροουζ και Ρόμπερτ Λόουελ) εξομολογούνται εκ βαθέων τα μυστικά της τέχνης τους.
Γράφει ανάμεσα στα άλλα ο Άρης Μαραγκόπουλος στον πρόλογό του: Ακόμα κι αν ο αναγνώστης δεν έτυχε να έχει διαβάσει την “Κατάη” ή τα “Cantos” τού Πάουντ, είναι βέβαιο ότι η συνέντευξη του ποιητή θα τον ωθήσει να τα ψάξει, να τα φυλλομετρήσει, να τα διαβάσει. Ακόμα κι αν δεν έχει ποτέ του γράψει ένα στίχο, η τέχνη της ποίησης, όπως μεθοδικά την εξηγεί εδώ ο Ρόμπερτ Λόουελ, θα τον κάνει να εκτιμήσει από την αρχή τη δύναμή της, τις απαιτήσεις της, “την αναγκαιότητα της”. Ακόμα και στη σπάνια περίπτωση που ο αναγνώστης μας δεν έτυχε να έχει διαβάσει κανένα βιβλίο τού Βόνεγκατ, της Πάρκερ, του Μπάροουζ, του Κέιν, του Μίλερ, διαβάζοντας αυτές τις επτά συνεντεύξεις είναι σα να διαβάζει κάτι από το έργο τους και, αργά ή γρήγορα, θα επισκεφθεί τα βιβλία τους, θα επισκεφθεί την αξιανάγνωστη λογοτεχνία. Αυτή, πολύ απλά, είναι η συνεισφορά αυτού του τόμου στον ανήσυχο, σημερινό αναγνώστη.