Έκλεισε μισός χρόνος από τότε που έχουμε τη νέα κυβέρνηση στο τιμόνι της εξουσίας. Νομίζω πως είναι εύλογο χρονικό διάστημα για να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό. Συνήθως το κρίσιμο διάστημα για να δούμε αν μια καινούργια κυβέρνηση ξεκίνησε καλά είναι οι καθιερωμένες «πρώτες 100 μέρες», κι εδώ έχουμε να κάνουμε με 180 μέρες. Βλέπουμε, λοιπόν, πως το μόνο ορατό καινούργιο στοιχείο είναι η βροχή νομοσχεδίων, που έχουν εισαχθεί για ψήφιση ή έχουν ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Αρκεί, όμως, αυτό σε μια χώρα που πάσχει χρονίως από την πολυνομία;
Το έχω ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη δε βλάφτει. Στο εξαιρετικό σατιρικό περιοδικό «Ασμοδαίος» που έβγαζε ο Ροΐδης πριν από 135 χρόνια περίπου, έγραφε:
«Εις τον κατακλυσμόν των νομοσχεδίων, ο οποίος πίπτει συνεχώς εις το Κοινοβούλιον, τολμά και ο “Ασμοδαίος” να προτείνει εν, περιέχον εν και μόνον άρθρον: Περί τηρήσεως των κειμένων νόμων.»
Γιατί πλάι στην ανοργανωσιά, τη διαφθορά και την εξάρτηση από τους ξένους, η Ελλάδα μαστίζεται από την απίστευτη πληθώρα νόμων, πολλοί από τους οποίους ουδέποτε εφαρμόστηκαν. Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιοι ανενεργοί νόμοι, αλλά κανείς ως τώρα υπουργός Εσωτερικών ή Δικαιοσύνης, δεν έκανε το παραμικρό για να τους ενεργοποιήσει ή αν αποδειχτεί πως κακώς ψηφίστηκαν από τη Βουλή, να τους καταργήσει. Προφανώς δεν εφαρμόστηκαν γιατί η τήρησή τους θα έθιγε ισχυρά συμφέροντα.
Προχτές άκουγα πως από τις 26 Απριλίου θα αρχίσει η εφαρμογή του Νόμου για τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, που ψηφίστηκε το… 1991 και παραμένει από τότε ανενεργός. Κι ας έχουν, στο μεταξύ, χάσει τη ζωή τους εκατοντάδες οδηγοί, εξ αιτίας αυτών ακριβώς των πινακίδων.
Υπάρχει νόμος, που ψηφίστηκε μάλιστα επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1976, «περί ρυθμίσεως της λειτουργίας των ληξιαρχείων» ή κάτι τέτοιο, που ορίζει πως μπορεί κανείς να δώσει όνομα στο παιδί του με απλή δήλωση στη ληξιαρχείο, χωρίς να το βαφτίσει και η βεβαίωση που θα πάρει είναι αρκετή για να το γράψει στο σχολείο. Και όμως σε όλα τα σχολεία σού ζητάνε «πιστοποιητικό βαπτίσεως» για να δεχτούν το παιδί.
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις νόμοι, που προβλέπουν αυστηρότατες κυρώσεις, που εκτός από βαριά πρόστιμα περιλαμβάνουν και τη διακοπή της λειτουργίας τους, για εργοστάσια που ρυπαίνουν και μολύνουν το περιβάλλον και οι οποίοι δεν εφαρμόζονται. Δεκάδες μεγάλα και μικρά εργοστάσια μολύνουν τον Ασωπό και τον υπεδάφιο ορίζοντα στην περιοχή των Οινοφύτων, λειτουργούν απρόσκοπτα, απειλώντας την υγεία των κατοίκων.
Θα μπορούσα να σας αναφέρω δεκάδες ανάλογων περιπτώσεων. Ενδεχομένως δε, σχετική έρευνα να αποδείξει πως πολλά από αυτά που φιλοδοξούν να ρυθμίσουν οι προτεινόμενοι καινούργιοι νόμοι, προβλέπονται ήδη από τους υπάρχοντες ανενεργούς.
Όσο, λοιπόν, δε γίνεται τίποτα το αποφασιστικό στον τομέα αυτόν και συνεχίζεται η φλυαρία των εξαγγελιών για τις καλές προθέσεις της κυβέρνησης, δικαιολογημένα πρέπει να υποπτευόμαστε πως όλη αυτή η υπόθεση με τους νέους νόμους είτε αποσκοπεί σε σκέτο εντυπωσιασμό, είτε οι νέοι νόμοι που θα ψηφίσει η Βουλή θα έχουν την τύχη των παλιών. Γιατί η μόνη αποφασιστική εξέλιξη, ύστερα από όσα γίνανε, δεν είναι άλλη από τη φυλάκιση κάποιου από τους πρωταγωνιστές των σκανδάλων, η κατεδάφιση κάποιου αυθαιρέτου που χτίστηκε παράνομα στον αιγιαλό ή στα καμένα δάση (και φυσικά να μην είναι καλυβάκι φουκαρά, αλλά βίλα μεγαλουσιάνου), ο εξαναγκασμός κάποιου από τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος να επιστρέψει τα κλεμμένα. Τότε μόνο θα πούμε πως αυτή η κυβέρνηση πραγματικά θέλει να κάνει κάτι.
Διαφορετικά και οι πιο καλόπιστοι ψηφοφόροι και οι πιο φανατικοί οπαδοί, θα πούνε πως και τούτοι μάς δουλεύουνε ψιλό γαζί, όπως και οι προηγούμενοι, όπως όλοι, όπως πάντα. Και οι μέρες τους στην εξουσία θα είναι μετρημένες.