Ένα από τα κορυφαία σημειολογικά «εργαλεία» του πολιτικο-μεντιατικού συμπλέγματος της χώρας, στην προβολή ενός μετα-μοντέρνου α-πολιτικού χυλού ως ιδανικού προτύπου διακυβέρνησης, ήταν και είναι οι «καταλήψεις», με έμφαση βέβαια στα ΑΕΙ. Οι καταλήψεις στα ΑΕΙ υπήρξαν αντικείμενο σοβαρής και οδυνηρής ιδεολογικής σύγκρουσης εντός των Ανωτάτων Ιδρυμάτων, με αιχμή το περιεχόμενο της έννοιας του Ασύλου κατά τη Συνταγματική επιταγή της προστασίας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, όλων των ιδεών, υποθέτω, ξέροντας ότι τούτο δεν ισχύει...
Το ότι, υπό τη στρέβλωση της έννοιας αυτής, επετεύχθη, με βραδύ πλην συστηματικό τρόπο κατά τη Μεταπολίτευση, η επιβολή της πρακτικής όσων και όποιων διέβησαν το Ρουβίκωνα της πρωτοκαθεδρίας του διαλόγου και επέβαλαν το Νόμο της βίαιης μειοψηφίας, είναι αληθές. Όπως έχω κατ’ επανάληψη πει δημοσίως, η ευθύνη έγκειται κυρίως στην αδιαφορία, τον καθωσπρεπισμό και τον ωχαδελφισμό των πλειοψηφούντων υπολοίπων. Η αυτοκριτική επ’ αυτού είναι πολιτικώς αναγκαία και σωτήρια, εμού πρώτου! Παρά τα όσα λέγονται, χωρίς σκέψη, δημοσίως, τα ΑΕΙ δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της ευρύτερης κοινωνίας. Ο «τελευταίος» στυγνός στατιστικός θα έλεγε, αντίθετα, ότι είναι απολύτως μη-αντιπροσωπευτικό δείγμα, δεδομένης της ηλικιακής σύνθεσης της ακαδημαϊκής κοινότητας και της αναντιστοιχίας της εκπροσώπησης των ιδεών, σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού. Θεσμικά, πολιτικά, ιστορικά, ακόμα και ψυχολογικά, τα ΑΕΙ είναι ένα μείγμα απόψεων προοδευτικού συντηρητισμού και δυστυχώς έπονται, αντί να ηγούνται, του συνολικού κοινωνικού προβληματισμού.
Ελάχιστη υποχρέωση της Πολιτείας και της πολιτικής, διαχρονικώς και διακομματικώς, είναι να καταλαβαίνει εγκαίρως τα υφέρποντα ζητήματα της κοινωνίας, να τα ορίζει και να τα τροποποιεί εφόσον τούτο κρίνεται αναγκαίο και κυρίως να μην επενδύει στα... ρετάλια των «ιδεών». Δυστυχώς, βλέπουμε αντίθετα παραδείγματα: το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (Γ.Λ.Κ.) είναι «κατηλειμένο» επί 8 - 10 ημέρες τώρα -μαζί με την οδό Πανεπιστημίου-, από 50 - 60 συνδικαλιστές της τέως ΟΑ. Προσέξτε, το Γ.Λ.Κ. - δηλαδή το κέντρο του Υπουργείου Οικονομικών - είναι κατηλειμένο, τις ίδιες ημέρες που ο πρωθυπουργός αγωνίζεται στα πέρατα της οικουμένης υπέρ των δημόσιων οικονομικών.
Υπάρχει «Άσυλο» στο Γ.Λ.Κ. και δεν το ξέραμε;
Τι λένε γι’ αυτό όλοι όσοι ετάχθησαν βροντοφώνως, με τέτοια ορμή και ιδεολογικό ζήλο τα τελευταία χρόνια, κατά της έννοιας του Ασύλου, ως συμπαράγωγο των καταλήψεων στα ΑΕΙ; Αν αυτά γίνονται στην καρδιά της Κυβερνήσεως, οι Πρυτάνεις, οι «ψοφοδεείς» και τα «ανθρωπάκια» κατά τη βούλα των Φύλλων Εφημερίδας των Κυβερνήσεων («Καθημερινή», «Βήμα» κ.ο.κ.), τι θα έπρεπε να κάνουν, πέραν του να ανατρέξουν στο μόνο όπλο της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλαδή το διάλογο και την πειθώ του λόγου, και μάλιστα εις ώτα μη ακουόντων και κομματικώς νομιμοποιημένων νέων ή/και «γεροντοφρικιών ταλιμπάν»...
Τα ΦΕΚ διατυμπάνισαν το τελεσίγραφο της κ. Υπουργού Παιδείας προς τα ΑΕΙ και τους Πρυτάνεις περί των «καταλήψεων». Πριν πάω, για πολλοστή φορά, στον Εισαγγελέα ή την Ασφάλεια, περιμένω για λόγους νομικού αρχείου και υπερασπίσεως της υπόληψής μου, δημοσίευση αντίστοιχων επιστολών προς τις αρμόδιες Δημόσιες Αρχές για όλες -ή έστω κάποιες- τις εκτός Ασύλου καταλήψεις στη χώρα, προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Υπουργείο Δικαιοσύνης -της ανεξάρτητης, ώστε να ξέρω τι να απαντήσω...
Βαρύς ο ιδεολογικός ζήλος, βαρυτέρα η επάρκειά του...

* Ο Ανδρέας Ι. Τρούμπης είναι καθηγητής, πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου.