Στην ταχέως εξελισσόμενη αγορά εργασίας η απασχολησιμότητα μπορεί να ορισθεί συνοπτικά ως χαρακτηριστικό που έχει συγκεκριμένα γνωρίσματα συμπεριφοράς, απαιτεί πνευματική ευστροφία, αλλά και συναισθηματική «ευφυΐα», ορθολογισμό και εσωτερική ευελιξία. Συγκεκριμένα, είναι ένα μείγμα από προσωπικά χαρακτηριστικά που βοηθούν αρχικά στην εξεύρεση εργασίας, επικοινωνιακές ικανότητες που βοηθούν στη συνεργασία με άλλους μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, πρακτικές, δεξιότητες που βοηθούν στη διαχείριση των αλλαγών, προσεκτική αυτοδιαχείριση που ενδυναμώνει το άτομο να ηγείται της αλλαγής.
Τα προσόντα και οι ικανότητες του μελλοντικού προς απασχόληση φοιτητή, χωρίς βέβαια να υποβαθμίζεται η γνώση του συγκεκριμένου εργασιακού αντικειμένου, περιγράφονται όλο και περισσότερο με όρους προσωπικών χαρακτηριστικών, όπως ικανότητα προσαρμογής στις συνεχείς αλλαγές, πνεύμα συνεργασίας, δυναμικότητα, δημιουργικότητα, κριτική ικανότητα, ετοιμότητα για καινοτομίες, ανάπτυξη επιχειρηματικού πνεύματος, αλλά και δεξιότητες επιδεκτικές κατάρτισης στα πλαίσια της διά βίου μάθησης και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Είναι πλέον αναγκαία η διαμόρφωση ενός ατόμου που θα είναι υπεύθυνο για τη διαμόρφωση της επαγγελματικής του ταυτότητας, για τον καθορισμό του εργασιακού του προσανατολισμού και το σχεδιασμό, τον προγραμματισμό και τη διαχείριση της σταδιοδρομίας του μέσα στον προσανατολισμό αυτό.
Τα βασικά προβλήματα του φοιτητή ως μελλοντικού εργαζομένου είναι η δυνατότητά του να διαχειρίζεται τις σχέσεις του με το χώρο της εργασίας και της μάθησης. Για την επίλυση του προβλήματος αυτού απαιτούνται επιμέρους ικανότητες, που συνολικά συνθέτουν την αυτοπεποίθηση του ατόμου στη διαμόρφωση της σταδιοδρομίας και την προσωπική ανάπτυξη. Ως τέτοιες ικανότητες θεωρούνται η αυτογνωσία, η ικανότητα για αναζήτηση ευκαιριών, ο σχεδιασμός δράσης, η δράση μέσω δικτύων, η δυνατότητα διαπραγμάτευσης, η αποδοχή και αντιμετώπιση της κοινωνικής αβεβαιότητας. Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, περιοχή «αιχμής» για τις σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες αποτελεί η ανάπτυξη μεθόδων, πρακτικών και καινοτόμων λύσεων που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός αξιόπιστου μηχανισμού που θα καθιστά δυνατή και θα διευκολύνει την έγκαιρη πρόβλεψη, τη χαρτογράφηση και τη συστηματική παρακολούθηση των αναγκών από τους προσφέροντες εργασία εργοδότες, σε επαγγέλματα-ειδικότητες, προσόντα, ικανότητες, δεξιότητες, στάσεις και συμπεριφορές, τη σύνδεση ή την εναρμόνισή τους με τα ειδικά χαρακτηριστικά των πτυχιούχων που αναζητούν εργασία, την έγκαιρη «παρέμβαση» για τη γεφύρωση τυχόν «χάσματος» δεξιοτήτων-ικανοτήτων, με την κατάλληλη εκπαίδευση και επιμόρφωση, την ανάπτυξη από την πλευρά των εργαζομένων χαρακτηριστικών «ετοιμότητας» απέναντι στις αλλαγές που σημειώνονται, τόσο στην αγορά εργασίας όσο και στο χώρο εργασίας τους.