Μύθος και λευτεριά!

01/07/2012 - 05:56
Έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα μήνυμα από κείνα που κάνουν τον κύκλο μεταξύ φίλων… Δεν ήταν όμορφες φωτογραφίες μετά μουσικής. Εκείνες που σε ξεσηκώσουν για ταξίδι ή σε χαλαρώνουν να μείνεις εκεί που κάθεσαι.
Έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα μήνυμα από κείνα που κάνουν τον κύκλο μεταξύ φίλων… Δεν ήταν όμορφες φωτογραφίες μετά μουσικής. Εκείνες που σε ξεσηκώσουν για ταξίδι ή σε χαλαρώνουν να μείνεις εκεί που κάθεσαι. Δεν ήταν ούτε οι «13 Διαλογισμοί για μια καλύτερη ζωή» μετά ήχου, του Gabriel Marquez. Αυτό το mail που αποστέλλεται ξανά και ξανά, ως πανάκεια για πάσα νόσο. Δεν ήταν ούτε κάποια πολιτική σάτιρα ή κάποιο αστείο. Ήταν μια σελίδα που είχε τη δύναμη του Προκρούστη! Έκοβε και έραβε κατά βούληση. Τίτλος του ηλεκτρονικού μηνύματος ήταν: Τουρκικά σχολικά βιβλία…
Και αρχίζουμε με τη σελίδα 19: «Τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή.»
Σελίδα 21: «Η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να διατηρήσει στο Αιγαίο την ειρήνη...»
Σελίδα 65: «Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η ασφάλεια στην Ασία είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή αυτών των νησιών στην Τουρκία.»
Υπάρχει και συνέχεια στις σελίδες. Κείμενα αυθαίρετων ιστορικών θεωριών που διδάσκονται στις μεγαλύτερες τάξεις του τουρκικού σχολείου, στις ιστορικές ακαδημίες και στις στρατιωτικές σχολές. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, παρουσιαζόμαστε εμείς οι Έλληνες ως «προσωρινοί» στην ίδια μας τη γη. Τα δε νησιά Χίος, Λέσβος και Σάμος εμφανίζονται σα να βρίσκονται στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας.
Αυτά τα σκαρφίζονται οι γείτονές μας, θα μου πείτε. Εμείς, όμως, ξέρουμε ποιοι είμαστε. Γνωρίζουμε καλά πού ζούμε. Ποια είναι η χώρα μας. Ας μη μας απασχολούν, λοιπόν, οι τεχνητοί φοβισμοί...
Την ίδια ώρα, όμως, που οι γείτονες υπερβαίνουν τα όριά τους, εμείς από μόνοι μας συρρικνώνουμε τα δεδομένα μας. Γιατί, πώς αλλιώς να κατανοήσω την τάση να διασαλευθεί η ιστορία της επανάστασης του 1821. Να απομυθοποιηθούν και καλά οι ήρωες μας. Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι, που πότισαν με αίμα το χώμα που πατάμε εμείς σήμερα.



Με διανοουμενίστικο φως αναλύεται η ιλαρότητα του: «φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό…». Με κοντόφθαλμη οπτική ψηλαφιέται το κρυφό σχολειό. Κατά πόσο ήταν κρυφό! Σε μια εποχή που «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά»! Μπαίνει η σκούφια του δασκάλου στο μικροσκόπιο! Να διαγνωστεί αν, πράγματι, ήταν καλογερική!
Σταυρώνουμε το δάσκαλό μας! Απογυμνωνόμαστε. Μένουμε εκτεθειμένοι. Στην ερημιά της ολιγοπιστίας μας…
Όσοι επιμένουν να βγάζουν το μύθο από την ιστορία μας, δεν έχουν συναισθανθεί, πως ο κάθε μύθος είναι το απάνθισμα της γενναιότητας αυτών που πολεμούν για την ελευθερία. Το απαύγασμα εκείνου του πανίσχυρου κόσμου, που δρα με την καρδιά για την αλήθεια του. Αναδεικνύει ιστορικές φυσιογνωμίες. Ανώτερες από το μπόι των ανθρώπων της εκάστοτε εποχής. Γιατί, το ύψος μιας ηρωικής καρδιάς, που αλλάζει το γεωγραφικό χάρτη και τα πολιτιστικά δεδομένα, έχει να κάνει πρώτιστα με την έμπνευση.
Και ο εμπνευσμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος ένας αληθινός μύθος!
Μύθος και λευτεριά! Αν δε μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε τι γράφουν τα σχολικά τουρκικά βιβλία, αν σε αντιπερισπασμό εστιαζόμαστε στην εθνική μας ταυτότητα, ας κατανοήσουμε βαθύτερα την έννοια του μύθου και της αλήθειας μας! Και προπαντός, ας προσέχουμε για να έχουμε…

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey