Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Αλέξανδρος Γ. Τσαγκαρέλλης
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Μπατσιούλας
Αθήνα 2010, σελ. 393
Ο Αλέξανδρος Γ. Τσαγκαρέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη από γονείς Μικρασιάτες, πρόσφυγες απ’ το Αϊβαλί. Μεγάλωσε στη Μυτιλήνη και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση για περίπου 20 χρόνια και παράλληλα έκανε σημαντική καριέρα στην «Ολυμπιακή Αεροπορία» και ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο ως εκπρόσωπός της σε διεθνή συνέδρια. Όσο ήταν ακόμα φοιτητής, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία με δημοσιεύσεις διηγημάτων στον τοπικό Τύπο της Μυτιλήνης και ουσιαστικά παρουσιάστηκε σε πανελλήνια κλίμακα με το πρώτο του μυθιστόρημα «Σταγόνες στην Πέτρα» (εκδ. «Καστανιώτη», 2001). Σήμερα ο συγγραφέας μένει μόνιμα στην Αθήνα και ασχολείται με τη μετάφραση, τη μελέτη και συγγραφή πεζών, θεατρικών και ποιημάτων.
Το μυθιστόρημα «Η λίμνη της φωτιάς» είναι το τρίτο του Αλέξανδρου Τσαγκαρέλλη. Πρόκειται για μια ιστορία όπου τα ανθρώπινα πάθη αναδεύονται συνεχώς, πότε σε προσωπικό, πότε σε φυλετικό, πότε σε ιδεολογικό επίπεδο. Πάθη δυνατά και λάθη που απαιτούν την κάθαρση σαν σε αρχαία τραγωδία. Μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στη Μυτιλήνη, ενώ μέσα στην υπόθεση περνά και ένα ιστορικό γεγονός, η ανατίναξη του «νταμιού της Τσερκέζας», την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τού ’48, που όπως σημειώνει ο συγγραφέας αποτέλεσε και το πρώτο ερέθισμα για το στήσιμο του μυθιστορήματος.
Δύο λόγια για την υπόθεση, όπως τα διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:
«Χριστιανή θα μείνεις, γκιοζούμ! Χριστιανός θα γίνω κι εγώ για την αγάπη σου, ψυχούλα μου! Αλλά, κρυφά! Θα το ξέρουμε οι δυο μας μονάχα, ντιλνταρίμ!» Είπε κι άπλωσε το χέρι του κι έκλεισε το δικό της μέσα στην απαλάμη του, που ήτανε μαλακή σαν μπαμπάκι, αρωματισμένη που ήτανε με σαφράνι και ναρδόσταχυ.
Σαν έδινε αυτήν την υπόσχεση ο Ρουστέμ ντερέμπεης στη Ρωμιά Σωσάννα, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο κόσμος όλος θα γύριζε τ’ απάνου κάτου σε λίγα χρόνια. Ακόμα, δεν φανταζότανε την αντίδραση της μοναχοκόρης του, την Ακιντέ, απ’ την προηγούμενη γυναίκα του, την Τσερκέζα.
Ο Ρουστέμ θαρρούσε πως πάνω στην αητοφωλιά του Καϊμάζ θα προφύλασσε την φαμίλια του απ’ τους τσέτες και χαϊντούκους, που λυμαίνονταν το δοβλέτι. Εκεί, η φοβερή, δολοπλόκα Ακιντέ τυλίγει στα ερωτικά της δίχτυα τον ετεροθαλή αδερφό της με την διπλή γενιά, γιο της Σωσάννας, ψάχνοντας να εκδικηθεί τη Ρωμιά μητριά της για την πίστη της, την γενιά της, την “κλεμμένη” αγάπη του πατέρα της. Τελικά, όμως, μπλέκει κι η ίδια, σαν την νυχτοπεταλούδα, να πετάει ολοτρίγυρα στην φλόγα του έρωτα.»
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Μπατσιούλας
Αθήνα 2010, σελ. 393
Ο Αλέξανδρος Γ. Τσαγκαρέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη από γονείς Μικρασιάτες, πρόσφυγες απ’ το Αϊβαλί. Μεγάλωσε στη Μυτιλήνη και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση για περίπου 20 χρόνια και παράλληλα έκανε σημαντική καριέρα στην «Ολυμπιακή Αεροπορία» και ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο ως εκπρόσωπός της σε διεθνή συνέδρια. Όσο ήταν ακόμα φοιτητής, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία με δημοσιεύσεις διηγημάτων στον τοπικό Τύπο της Μυτιλήνης και ουσιαστικά παρουσιάστηκε σε πανελλήνια κλίμακα με το πρώτο του μυθιστόρημα «Σταγόνες στην Πέτρα» (εκδ. «Καστανιώτη», 2001). Σήμερα ο συγγραφέας μένει μόνιμα στην Αθήνα και ασχολείται με τη μετάφραση, τη μελέτη και συγγραφή πεζών, θεατρικών και ποιημάτων.
Το μυθιστόρημα «Η λίμνη της φωτιάς» είναι το τρίτο του Αλέξανδρου Τσαγκαρέλλη. Πρόκειται για μια ιστορία όπου τα ανθρώπινα πάθη αναδεύονται συνεχώς, πότε σε προσωπικό, πότε σε φυλετικό, πότε σε ιδεολογικό επίπεδο. Πάθη δυνατά και λάθη που απαιτούν την κάθαρση σαν σε αρχαία τραγωδία. Μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στη Μυτιλήνη, ενώ μέσα στην υπόθεση περνά και ένα ιστορικό γεγονός, η ανατίναξη του «νταμιού της Τσερκέζας», την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τού ’48, που όπως σημειώνει ο συγγραφέας αποτέλεσε και το πρώτο ερέθισμα για το στήσιμο του μυθιστορήματος.
Δύο λόγια για την υπόθεση, όπως τα διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:
«Χριστιανή θα μείνεις, γκιοζούμ! Χριστιανός θα γίνω κι εγώ για την αγάπη σου, ψυχούλα μου! Αλλά, κρυφά! Θα το ξέρουμε οι δυο μας μονάχα, ντιλνταρίμ!» Είπε κι άπλωσε το χέρι του κι έκλεισε το δικό της μέσα στην απαλάμη του, που ήτανε μαλακή σαν μπαμπάκι, αρωματισμένη που ήτανε με σαφράνι και ναρδόσταχυ.
Σαν έδινε αυτήν την υπόσχεση ο Ρουστέμ ντερέμπεης στη Ρωμιά Σωσάννα, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο κόσμος όλος θα γύριζε τ’ απάνου κάτου σε λίγα χρόνια. Ακόμα, δεν φανταζότανε την αντίδραση της μοναχοκόρης του, την Ακιντέ, απ’ την προηγούμενη γυναίκα του, την Τσερκέζα.
Ο Ρουστέμ θαρρούσε πως πάνω στην αητοφωλιά του Καϊμάζ θα προφύλασσε την φαμίλια του απ’ τους τσέτες και χαϊντούκους, που λυμαίνονταν το δοβλέτι. Εκεί, η φοβερή, δολοπλόκα Ακιντέ τυλίγει στα ερωτικά της δίχτυα τον ετεροθαλή αδερφό της με την διπλή γενιά, γιο της Σωσάννας, ψάχνοντας να εκδικηθεί τη Ρωμιά μητριά της για την πίστη της, την γενιά της, την “κλεμμένη” αγάπη του πατέρα της. Τελικά, όμως, μπλέκει κι η ίδια, σαν την νυχτοπεταλούδα, να πετάει ολοτρίγυρα στην φλόγα του έρωτα.»