Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, που «έσκασε» τον τελευταίο καιρό, είναι ένα σκάνδαλο διαφθοράς από αυτά που κατά καιρούς ταλανίζουν δυστυχώς τον δημόσιο βίο και εκθέτουν διεθνώς την εικόνα της χώρας μας, αφού πρόκειται για τη διαχείριση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων που κατευθύνονται στον αγροτικό τομέα και κάποιες από αυτές τις καρπώνονται παρανόμως μη δικαιούχοι τέτοιων ενισχύσεων. Το μέγεθος του σκανδάλου, όπως και ο βαθμός εμπλοκής των υπηρεσιακών και κυρίως των πολιτικών προσώπων, θα φανεί από τα στοιχεία που έχει στη διάθεση της η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και πολλά από αυτά περιέχονται στην ογκωδέστατη δικογραφία, πάνω των 3000 σελίδων, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή, προκειμένου να διερευνηθούν οι τυχόν ποινικές ευθύνες δυο υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης -αναφέρονται τα ονόματα των Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη- που προϊσταντο στο υπουργείο το επίμαχο διάστημα και προφανώς είχαν την πολιτική ευθύνη για τον «αμαρτωλό» οργανισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, πέρα από αυτό καθ αυτό το οικονομικό της κόστος, δεδομένου και του προστίμου των 412 εκ. ευρώ της Ε.Ε., που καλείται να πληρώσει η χώρα μας, τραυματίζει και την εικόνα της, κάτι που κάθε άλλο χρειάζεται μετά τα όσα έχουν προηγηθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το γεγονός πάντως ότι τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη δικογραφία παραπέμπουν σε «λαθροχειρίες» με τις αγροτικές ενισχύσεις με πρωταγωνιστές υπηρεσιακά και ενδεχομένως και διοικητικά στελέχη του Οργανισμού, «λαθροχειρίες» που εδώ και πολύ καιρό είχαν δει το φως της δημοσιότητας , ως διαρροές και καταγγελίες και που οδήγησαν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Ε.Ε. , αλλά και της χώρας μας να επιτρέψει την παρακολούθηση συγκεκριμένων προσώπων , που είχαν πρωτεύοντα ρόλο στην όλη υπόθεση, δείχνει ότι πέρα από τον «καπνό» τελικά υπήρχε και «φωτιά» που κατάπινε παρανόμως ευρωπαϊκές ενισχύσεις που κατευθυνόταν στον αγροτικό τομέα της χώρας μας, ενδεχομένως με την «ανοχή» και την «κάλυψη» πολιτικών προσώπων, που διερευνάται τώρα σε πιο βαθμό ήταν η εμπλοκή τους. Αυτό άλλωστε είναι και το αντικείμενο της δικογραφίας που κατατέθηκε στη Βουλή για να διερευνήσει όπως προείπαμε τις ευθύνες των δυο υπουργών, και την εμπλοκή τους στη δράση της «εγκληματικής οργάνωσης» , έτσι περιγράφεται στη δικογραφία, που λυμαινόταν για χρόνια τον Οργανισμό.Απ ότι προκύπτει από τα μέχρι τώρα στοιχεία, που πρέπει να το πούμε ότι είναι ακόμη πολύ πρόωρη κάθε εκτίμηση για την εμπλοκή των δυο υπουργών, οι πρώην υπουργοί επί των αγροτικών ελέγχονται για ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος της απιστίας και της συνέργειας σε απιστία. Στην υπόθεση φαίνεται να εμπλέκονται με τον έναν ή άλλο τρόπο και βουλευτές, έχουν ακουστεί τα ονόματα βουλευτών της ΝΔ , αλλά και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην παρούσα φάση δεν απασχολεί η όποια «εμπλοκή» βουλευτών τη συγκεκριμένη δικογραφία, αλλά δείχνει τη διαπλοκή πολιτικών και υπηρεσιακών προσώπων γύρω από τη διαχείριση των αγροτικών ενισχύσεων , που απ ότι προκύπτει κάποιοι έκαναν ...πάρτι με χρήματα που δεν δικαιούνταν.

Οι αναφορές σε συγκεκριμένα πολιτικά και υπηρεσιακά πρόσωπα του «αμαρτωλού» οργανισμου δεν είναι εικασίες, αλλά προέκυψαν από τις νόμιμες παρακολουθήσεις της ΕΥΠ στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ χάριν της έρευνας, για την υπόθεση , μετά τις ενδείξεις και τις καταγγελίες ότι γίνεται μεγάλο «φαγοπότι» στον οργανισμό με τις επιδοτήσεις. Και από τους διαλόγους που είδαν μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας και περιλαμβάνονται στη δικογραφία, προφανώς και δεν αμφισβητούνται από τη στιγμή που είναι καταγεγραμμένοι από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, φαίνεται μια νοοτροπία που δεν συνάδει με μια σύγχρονη κοινωνία που θέλει να απαλλαγεί από νοοτροπίες του παρελθόντος , όπου βασίλευε το ρουσφέτι, οι «πελατειακές» σχέσεις και οι κάθε λογής ...ρεμούλες ως μέσο προσπορισμού και «λαφυραγώγησης» του κράτους. Τα όσα αποκαλύπτονται περιδιαβαίνοντας την δικογραφία της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ, δείχνουν ότι κάποιες «παλιές» υποτίθεται νοοτροπίες όσο και αν θέλουμε να νομίζουμε ότι έχουν εξαληφθεί από τη σύγχρονη λειτουργία του κράτους μας εξακολουθούν δυστυχώς να υπάρχουν όσο οι κρατικοί αξιωματούχοι, οι οποίοι είναι εγκάθετοι από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, εμφανίζονται πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν και να διευθετήσουν κάθε λογής αίτημα, ακόμη και αν πρόκειται για κραυγαλέα παρανομία. Αλλά και όταν η πολιτική ηγεσία στα πλαίσια των «πελατειακών» της σχέσεων και για καθαρά ψηφοθηρικούς ή άλλους λόγους δεν βάζει «φρένο» σε τέτοια φαινόμενα, αλλά διαιωνίζει μια νοσηρή λειτουργία που συντηρεί και εκκολάπτει «λαμογιές» και παράνομες πράξεις. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που τώρα αποκαλύφθηκε δεν ξάφνιασε κανέναν, γιατί όλοι μα όλοι ήταν τουλάχιστον υποψιασμένοι ότι κάτι επιλήψιμο συμβαίνει και οι παρατυπίες και το «αλισβερίσι» με τις αγροτικές επιδοτήσεις καλά κρατούσαν χρόνια τώρα, ενώ η δράση της «εγκληματικής οργάνωσης» που τώρα βγήκε στο φανερό, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ του «αμαρτωλού» οργανισμού φαίνεται να την γνώριζαν πολύ καλά, αλλά έκαναν τα «στραβά μάτια», είτε γιατί πολλοί διαπλέκονταν με αυτήν και ενδεχομένως τους «κρατούσαν», είτε γιατί ...βολεύονταν και έτσι έκαναν καλύτερα τη δουλειά τους. Αυτήν τη νοοτροπία του «πελατειακού» κράτους, που για να βρείς το δίκιο σου στην πιο ανώδυνη περίπτωση, ή για να επιτύχεις μια παρατυπία, χρειάζεσαι «μπάρμπα στην Κορώνη» , όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, φαίνεται ότι είναι αδύνατον να ξεριζωθεί στη χώρα μας, γεγονός που γεννά σκάνδαλα που δυστυχώς εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς. Και η εξάλειψη μιας τέτοιας νοσηρής νοοτροπίας δεν είναι θέμα ποινικής μεταχείρισης, που όντως έχει την αξία της και στέλνει κάποια μηνύματα, αλλά κυρίως πολιτικής βούλησης, που όλα τα «δείγματα γραφής», όχι μόνο για την περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ, συνηγορούν ότι καταφανώς λείπει, ενδεχομένως λόγου του πολιτικού κόστους και της όποιας δυσαρέσκειας των «δικών μας παιδιών».

Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι σε δημόσιους «αμαρτωλούς» οργανισμούς, όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ και όχι μόνο-ανάλογη περίπτωση είναι και ο ΟΣΕ- υπάρχουν διαχρονικές «παθογένειες» που εδώ και δεκαετίες παράγουν σκάνδαλα, και που σπεύδουν κυβερνητικά στελέχη να επικαλεστούν προκειμένου να αναφερθούν στις διαχρονικές ευθύνες που υπάρχουν, οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στην κυβερνητική θητεία της σημερινής κυβέρνησης. Και πράγματι έτσι μπορεί να είναι, γιατί το «φαγοπότι» με τις αγροτικές επιδοτήσεις, εν προκειμένω, έχει διαχρονική διάρκεια, με τις εντάσεις και τις υφέσεις του, ανάλογα με τη συγκυρία. Ωστόσο η υπόθεση αυτή του ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο κανενός συμψηφισμού, επειδή και οι προηγούμενοι έκαναν τα ίδια, και αυτό θα πρέπει πάνω απ όλους να το επιδιώξει η κυβέρνηση με τη στάση της και την εν γένει διαχείριση της υπόθεσης, διαφορετικά είναι σαν να παραδέχεται ότι και αυτή έκανε τα «στραβά μάτια» σε μια «νοσηρή» λειτουργία ενός Οργανισμού που η αποστολή του είναι να πληρώνει τις επιδοτήσεις και τις ενισχύσεις σε αυτούς που τις δικαιούνται και έχουν όλες τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις. Μπορεί η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας να «ενοχλεί», αλλά φαίνεται ότι πολλά από αυτά που έγιναν σε αυτόν τον τόπο στα πλαίσια της εξυγίανσης λειτουργιών και διαχρονικών παθογενειών των υπηρεσιών του ελληνικού κράτους έγιναν κάτω από την ...πίεση των ξένων και όχι με πρωτοβουλίες του πολιτικού συστήματος, που «κώφευε» και παρέπεμπε όλα αυτά στις ...καλένδες. Ετσι αποκαλύφθηκαν οι διπλές συντάξεις, οι συντάξεις σε πεθαμένους , οι αναπηρικές σε υγιείς και τόσα άλλα που κατέτρωγαν τον δημόσιο «κορβανά» προς δόξα των ...κορόϊδιων, δηλαδή της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Η κυβέρνηση και ανεξαρτήτως που θα καταλήξει η επίμαχη δικογραφία, τόσο για τους εμπλεκόμενους υπουργούς , όσο και για τη δράση της «εγκληματικής οργάνωσης» που λυμαινόταν τον Οργανισμό, οφείλει να εξυγιάνει πλήρως τις διαχρονικές «παθογένειες στη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ, με στόχο την εξασφάλιση της διαφάνειας και της χωρίς σκιές διαχείρισης των πληρωμών των αγροτικών ενισχύσεων σε αυτούς που τις δικαιούνται. Φαίνεται ότι το γεγονός της κατάργησης του ΟΠΕΚΕΠΕ ως αυτόνομου οργανισμού και η ένταξή του ως υποδιεύθυνση υπό τη σκέπη της ΑΑΔΕ, δείχνει ότι η «σήψη» είχε βαθιές ρίζες και δεν επιδεχόταν διορθωτικών παρεμβάσεων, αλλά λύση του «γόρδιου δεσμού», όπως το επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός, διά της καταργήσεως. Επρεπε δηλαδή να ρθει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Κομισιόν διά του προστίμου της, για να ταρακουνίσει την κυβέρνηση που προφανώς έχει την κύρια πολιτική ευθύνη για να πάρει αποφάσεις που έπρεπε προ πολλού να είχε πάρει, όταν ήταν πλέον σαφές ότι άλλοι έκαναν «παιχνίδι» με τις επιδοτήσεις, με την «παθητική» ανοχή και την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και την ανεπάρκεια της διοίκησης του Οργανισμού να βάλει τάξη στην όλη διαχείριση. Είναι προφανές ότι από τη στιγμή που η υπόθεση αυτή έχει ανοίξει και με τη δικογραφία που έχει φθάσει στη Βουλή, οφείλει και το πολιτικό σύστημα συνολικά- κυβέρνηση και αντιπολίτευση- να αποδώσει τα «του Καίσαρος τω Καίσαρι» για λάθη και παραλείψεις που θα εξακριβωθούν, ώστε και η δικαιοσύνη να κάνει ανενόχλητη το χρέος της σε ότι αφορά τις ποινικές ευθύνες, αλλά και επιτέλους να μπει φραγμός και στην ανομία διαφόρων «λαμόγιων» που θεωρούν «φέουδο» τους και «λάφυρο» το δημόσιο χρήμα απ όπου και αν προέρχεται. Αυτό κατά τη γνώμη μας είναι το μείζον και από τη στάση του καθένα θα φανεί αν αυτή η διάσταση αποτελεί πρώτη προτεραιότητα και για τις πολιτικές δυνάμεις και όχι λόγος συγκάλυψης ευθυνών από τη μια μεριά και αντιπολιτευτικής αντεπίθεσης από την άλλη. Ιδωμεν!

Στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν υπάρχει καμία απολύτως διακομματική και διαχρονική ευθύνη. Υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης και είναι όλη δική της.