Θα βρεθούμε στην περιοχή Πλωμαρίου, κοντά στο Μεγαλοχώρι. Ένα από τα χωριά του παλιού Πλωμαριού, θεωρείται ότι αναπτύχθηκε στη θέση παλιού Μοναστηριού και αντίθετα το τοπωνύμιο Μαστηράκι, παρέχει την υπόθεση της ύπαρξης, ενός άλλου, χωρίς γραμματειακή παρουσία. 

-Το Άνω Χωριό βρισκόταν στο Σελάδι, δυτικά του αμαξιτού προς Πλωμάρι, από το Μεγαλοχώρι. Ένας δρόμος, προς τα ΝΔ, καταλήγει σ’ ένα μεγάλο πεύκο και κάτι σπιτάκια με περιβόλια, που σηματοδοτούν το παλιό Άνω Χωριό. Η αυλή του ενός σπιτιού ήταν παλιά η πλατεία του. Ο θεόρατος πλάτανος και τα νερά με την μεγάλη στέρνα, μένουν ακόμα. Από κάτω βρίσκεται ο Αι-Γιώργης (38ο 99.5947- 26ο35.2848) με το υψηλό κυπαρίσσι και κάτι σύγχρονους τάφους. Δεν θυμίζει τίποτα από το παλιό Μοναστήρι που υπήρχε εδώ. Το χωριό τούτο το αναφέρει διαδοχικά ο Τάξης το 1874 σαν υπάρχον, ενώ το 1909 μεταξύ των εκλιπόντων χωριών της περιφερείας. Σύμφωνα με τη γνώμη του Ι. Μουτζούρη* ο οικισμός τούτος αναπτύχθηκε γύρω από το Μεσαιωνικό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, σαν αγροτικός για την καλλιέργεια των κτημάτων του και τα διακονήματα. Κατά τον ίδιο ερευνητή, η σύσταση της Μονής έγινε πριν την άλωση και ότι κατά τον 16ο ή 17ο αιώνα ανασυστάθηκε. Κατ’ άλλους δεν υπήρχε πριν τον 17ο αιώνα. Πάντως δεν αναφέρεται στα Οθωμανικά Φορολογικά Κατάστιχα, του 1548. Μια εικόνα του Χριστού φτιάχτηκε από το Μοναχό Παΐσιο, το 1744. Ένα έγγραφο του 1865, αναφέρει ότι το Μοναστήρι ανήκε πλέον στο Μεγαλοχώρι (Πλωμάρι), που έστελνε και εφημέριο. Επίσης υπάρχουν οι πληροφορίες ότι «κάποτε είχε 30 μοναχούς και ότι ο τελευταίος, ονόματι Αβέρκιος, απεβίωσε το 1872».54,267 Το 1926 και 1927 μοιράστηκε η περιουσία του Μοναστηριού στο Δήμο και τους Ναούς του Πλωμαριού, στα σχολειά του και στα φιλανθρωπικά καταστήματα της κωμόπολης.220 Διαλύθηκε λοιπόν περί τα μέσα του 18ου αιώνα και έμεινε η ενοριακή εκκλησιά του Άνω Χωριού. 

Τούτη η εκκλησιά χτίστηκε το 1938. Από τον παλαιότερο ναό δεν σώζεται τίποτα. Μόνο οι παλιές εικόνες. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε τις ίδιες διαστάσεις με το σημερινό. Τον ονομάζανε και «πιλαφά», γιατί στη γιορτή του οι μοναχοί σφάζανε μοσχάρι και το μαγειρεύανε με ρύζι. Δίπλα βρίσκεται το νεκροταφείο του Μοναστηριού και του οικισμού. Μετόχι του Αη-Γιώργη, ήταν στο Λωβοχώρι, το κτήμα των λωβών με το ομώνυμο εκκλησάκι. Η περιουσία της Μονής ήταν κοντά 500 μόδια.**Τώρα είναι ένας δροσερός τόπος στην πλαγιά της Αγκαθερής. 

-Πριν το Μεγαλοχώρι, ένας δρόμος δεξιά, έρχεται γύρω στην απόκρημνη, νότια πλαγιά του λόφου Κλα και καταλήγει σε μια θέση, που είναι γνωστή σαν Μαστηράκι (539) (39ο 00.9229-26ο 37.0828). Το 1989, υπήρχαν περί τα δέκα σπίτια. Εδώ μένανε οικογένειες πλουσίων. Ερείπια και κάτι άλλα σπίτια που μόλις στέκουν. Το 1989 έμενε μια οικογένεια. Κάτι οπωροφόρα, λεύκες. Όλα γύρω από το νερό, που υπάρχει. Εδώ βρίσκεται το εξωκλήσι του Σωτήρος Χριστού (Αγιά Σωτήρα), με τον ωραίο, ξύλινο εξωνάρθηκα. Κάτω από τον θεόρατο, μα γερασμένο πια πλάτανο. Η παράδοση, μιλά για την ύπαρξη Μοναστηριού. Βρήκανε τάφους δίπλα στο εκκλησάκι και υπάρχουν κεραμίδια γύρω.23,105 Εδώ, επάνω από τη βαθειά ρεματιά του Σεδούντα. Το 1989, που πήγαμε εκεί κατέβηκε μέρα-μεσημέρι το κουνάβι, να πιει. νερό. Και η ξωχάρισα, μέρα μεσημέρι κατάφερε να του κόψει το νήμα της ζωής. 

*Γιάννης Μουτζούρης: Ο Μοναχισμός της Λέσβου, 1989, σελ.104 

**Μακης Αξιώτης: Περπατώντας τη Λέσβο.1992 Τομ. Β σελ. 636 

παλιό μοναστήρι 

του Αι Γιώργη 

σε νερά 

παλιές εικόνες 

με τον μεγάλο πλάτανο 

το «Μαστηράκι» 

με τον Χριστό!