Καμμιά αντίρρηση δεν μπορεί να έχει κανείς με το να εκφράζει συστηματικά και με παρρησία τη γνώμη του ένας ειδικός.
*
Πολύ περισσότερο όταν η απελευθέρωσή του από την επίσημη ιδιότητά του, τον κάνει πιο χαλαρό στην έκφραση γνώμης, επιτρέποντάς του να πει πράγματα που ενδεχομένως δυσκολευόταν να εκφράσει στο παρελθόν.
*
Όμως, κακά τα ψέματα. Η προηγούμενη ιδιότητα σε κυνηγά και δεν μπορείς να την αγνοήσεις. Οφείλεις επομένως να είσαι πάντα προσεκτικός, γιατί η γνώμη σου βαρύνει και ασφαλώς έχει αυξημένη επιρροή.
*
Αφορμή γι’ αυτές τις παρατηρήσεις μού έδωσε η πρόσφατη επανειλημμένη παρουσία στις σελίδες τού «Εμπρός» του τέως πρεσβευτή στην Άγκυρα, συμπατριώτη μας Φώτη Ξύδα.
*
Με ενδιαφέρουσες πάντα απόψεις, πλην κόντρα στο ρεύμα των ημερών και με πολλές επιφυλάξεις για τη διάχυτη ευφορία από τη βελτίωση - σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο - του κλίματος των παντοειδών ελληνοτουρκικών συναλλαγών.
*
Στο τελευταίο του σημείωμα, όμως, έχω την εντύπωση ότι ο τέως πρέσβης φαίνεται να διαπράττει ένα λογικό άλμα.
*
Γιατί, εύστοχη η παρατήρησή του - δεν είναι άλλωστε ο πρώτος που το επισημαίνει - ότι άλλο προσφυγιά κατόπιν δίωξης, που αφορά τους περισσότερους Έλληνες Μικρασιάτες, και άλλο οργανωμένη ανταλλαγή πληθυσμών.
*
Και βέβαια είναι εμφανής η προσπάθεια της Τουρκίας να μιλά για ανταλλαγέντες πληθυσμούς και όχι για διωγμούς.
*
Όμως, η υπενθύμιση από τον κ. Ξύδα της νομότυπης παρουσίας του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη Σμύρνη φαίνεται (συνειδητά;) ελλιπής, όταν λησμονεί την τυχοδιωκτική προσπάθεια επέκτασης της ελληνικής παρουσίας που ακολούθησε.
*
Και οδήγησε σε υπερφίαλους στόχους για Άγκυρα και… Κόκκινη Μηλιά, που οδήγησαν τελικά στη συντριβή, και έδωσαν άλλοθι στη γενοκτόνο αντεπίθεση των κεμαλικών.
*
Και σίγουρα η πραγματικότητα αυτή δεν ξεπερνιέται με ένα ουδέτερο «Δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν οι μετέπειτα εξελίξεις» που γράφει ο κ. Πρέσβης.
*
Το παρατραβήξαμε μονοθεματικά σήμερα, ας αλλάξουμε θέμα. Πέρα από αριθμούς, διαπραγματεύσεις και επιχειρήματα εκατέρωθεν, το βέβαιο είναι ότι ο κοσμάκης υποφέρει.
*
Μιλάμε για την κόντρα Υπουργείου - Φαρμακοποιών που οδηγεί τις κινητοποιήσεις στα άκρα, σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα.
*
Δεν αρνούμαστε το πρόβλημα της με το ζόρι πιστοδότησης του αφερέγγυου Ελληνικού Δημοσίου από τους φαρμακοποιούς.
*
Γνωρίζουμε άλλωστε αρκετούς από τους λεγόμενους μικρούς που υποφέρουν πραγματικά και είναι σε απόγνωση.
*
Δυο παρατηρήσεις, όμως, για λόγους δικαιοσύνης.
*
Η πρώτη. Κι άλλοι κλάδοι μέσα στην έλλειψη ρευστότητας του Δημοσίου από τις πιέσεις της τρόικας, υποφέρουν στις μέρες μας. Δεν έχουν όμως στα χέρια τους το πυρηνικό όπλο της στέρησης φαρμάκων από τους ασφαλισμένους.
*
Και η δεύτερη. Δεν πείθουν κάποιοι προβεβλημένοι μεγαλοσυνδικαλιστές του χώρου ότι έχουν κοινά προβλήματα με τους μικρούς συναδέλφους τους που φέρονται να εκπροσωπούν.
*
Σίγουρα περί το φάρμακο έχουν αναπτυχθεί μεγάλα συμφέροντα, και ο εξορθολογισμός τής - υπερβολικής κατά γενική ομολογία στην Ελλάδα - φαρμακευτικής δαπάνης δεν ενοχλεί μόνο τους… αθώους!
*
Στη Γαλλία λέει, τη χώρα της αποδεδειγμένης πολυπολιτισμικότητας και της παραδοσιακής ανοχής στη διαφορετικότητα, απελαύνονται οι Ρομά.
*
Ας τα βλέπουν μερικοί δικοί μας οπαδοί του μπάχαλου, ότι οι «χαλαρές» πολιτικές πολλές φορές οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα.
*
Και στο τέλος την πληρώνουν οι αδύναμοι.