ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ;

Και γιατί να τις θυμάται; Εδώ η ίδια η κυβέρνηση θέλει να τις ξεχάσει. Άνθρακες ο θησαυρός από τις λίστες φοροφυγάδων που προπαγάνδιζε. Κι επίσημα με κατάθεση στοιχείων στην Βουλή. Δύο ήταν οι βασικές λίστες: Η λίστα Λαγκάρντ και η λίστα Μπόργιανς. Από την εξέταση 1.934 υποθέσεων και μέχρι τέλος Δεκεμβρίου του 2017, βεβαιώθηκαν 919 εκατ. (ούτε καν ένα δις) και εισπράχθηκαν πόσα λέτε; Μόλις 107 εκατομμύρια! Δηλαδή τίποτα… Αποδεικνύοντας και την ανικανότητα της κυβέρνησης να εισπράξει αυτά που η ίδια καταλογίζει! Κάτι που η ίδια κατηγορούσε τους προηγούμενους όταν εκείνη ήταν στην αντιπολίτευση. Για να αποδειχθεί ότι οι κυβερνήσεις αλλάζουν, με την ελληνική γραφειοκρατία να ζει και να βασιλεύει… Αλλά επίσης ότι το πρόβλημα με τις εισπράξεις των οφειλών είναι βαθύτερο, περίπλοκο και πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί διακομματικά αδιαφορώντας για το όποιο πολιτικό κόστος. Πάμε στο σκέλος των εμβασμάτων. Θέμα για το οποίο είχε γίνει πολύ συζήτηση όπου υγιείς πολίτες, ασθενείς, φοιτητές πανεπιστημίων και μετανάστες, είχαν τσουβαλιαστεί σε μια λίστα εμβασμάτων, δακτυλοδεικτούμενοι ως πλούσιοι και δη ως φοροφυγάδες. Ξεκίνησε λοιπόν η έρευνα για 2.400 υποθέσεις, ολοκληρώθηκε για 1.354, βεβαιώθηκαν 480 εκατ. και εισπράχθηκαν μόνο 45 εκατ.! Ποσοστό είσπραξης κάτω από 10%! Με όλα αυτά τι αποδεικνύεται; Ότι άλλος ένας μύθος που είχε στηθεί και που είχε βασιστεί ολόκληρη φιλολογία, καταρρέει μέσα στη λησμονιά της σημερινής επικαιρότητας. Και δεν είναι βέβαια ο μοναδικός μύθος. Να θυμηθούμε τον μύθο περί πάταξης λαθραίων καυσίμων; Περί πάταξης παράνομων τσιγάρων; Και βέβαια ότι στήνεται σε μύθους, κάποια στιγμή αποκαλύπτεται από την άτιμη πραγματικότητα και μέσα από ψυχρά νούμερα. Και τότε όλα καταρρέουν με πάταγο. Μόνο που τούτη τη φορά τα μπάζα θα μας καλύψουν όλους. Και θα αποδειχθεί τελικά ότι η μοναδική χρησιμότητα τούτης της κυβέρνησης ήταν η κατάρρευση των μύθων. Μύθους που είχαν στηθεί στην μεταπολίτευση και οι οποίοι στην οικονομική κρίση έγιναν φετίχ του πολιτικού λόγου. Ενσωματώθηκαν στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, άρπαξαν την εξουσία και τώρα αδυνατούν να χειριστούν αλλά και να προσαρμοστούν οι ίδιοι στην πραγματικότητα. Αυτά βέβαια δεν καλύπτουν όσους πράγματι ευθύνονται για φοροδιαφυγή. Αλλά η ενοχοποίηση μιας ολόκληρης εποχής και η χειραγώγηση στοιχείων με προοπτική να περιθωριοποιήσουμε πολιτικούς αντιπάλους, φέρνει συνήθως αντίθετα αποτελέσματα. Τα οποία και απεικονίζονται στις δημοσκοπήσεις…

ΕΙΠΕ

«Πεποίθησή μου και βίωμά μου είναι ότι οι ανισότητες αίρονται στην πράξη. Η νέα ισορροπία που επιδιώκουμε και το νέο περιεχόμενο που θέλουμε στις σχέσεις μας, δεν μπορεί να κατακτηθεί παρά μόνο μέσα από τη συμμετοχή».

Χριστιάνα Καλογήρου, περιφερειάρχης Β. Αιγαίου

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΜΑΡΤΙΟΣ 1987

Εσωκομματικές εκλογές στη ΝΔ

Μετά από εξαετή διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα αρχίζει να εμφανίζει τα πρώτα σημάδια της πτώσης του, ενώ η ΝΔ του Κων. Μητσοτάκη μετά τις δημοτικές εκλογές και την ανάδειξη δικών της δημάρχων στους τρεις μεγάλους Δήμους της χώρας μας, εμφανίζει μια ολοένα και σκληρότερη αντιπολιτευτική τακτική. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιούνται οι εσωκομματικές της εκλογές σε όλη τη χώρα και στη Λέσβο εκλέγονται οι παρακάτω:

Δημόπουλος Δημήτρης 770 ψήφοι, Δημάκης Δημήτρης 256, Κατράνης Νίκος 252, Μουτζούρης Χρυσόστομος 223, Βαλιού Ιφιγένεια 213, Αδαλής Δημήτριος 185, Κριτσίνης Αλέκος 171, Γιδιώτης Βασίλης 170, Καρακλάς Νίκος 169, Παλαιολόγος Τιμολέων 156 και Τσαγκαράκης Γιώργος 108. Ο Δ. Δημόπουλος που στη συνέχεια εκλέχθηκε πρόεδρος της ΝΟΔΕ, ήταν υποψήφιος στις επόμενες εκλογές του 1989 όπου εκλέχθηκε βουλευτής.