Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Τη λένε Εύα» Αντώνης Μποσκοΐτης μιλά στο «Ε»:

«Ένα ντοκιμαντέρ… αντεργκράουντ κατευθύνσεων»

23/01/2017 - 14:49

Το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, στο πλαίσιο του «Χειμερινού Φεστιβάλ του Δήμου Λέσβου “Μπάμπης Αλατζάς”» παρουσιάζει αύριο Κυριακή στις 9 το βράδυ το έργο του Αντώνη Μποσκοΐτη, με τίτλο «Την λένε Εύα».

 

Το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, στο πλαίσιο του «Χειμερινού Φεστιβάλ του Δήμου Λέσβου “Μπάμπης Αλατζάς”» παρουσιάζει αύριο Κυριακή στις 9 το βράδυ το έργο του Αντώνη Μποσκοΐτη, με τίτλο «Την λένε Εύα».

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, ο βιασμός από το δάσκαλο στο δημοτικό, η σχέση με τη μητέρα, η πρώτη έξοδος στις πιάτσες της νύχτας, το αναμορφωτήριο, η φυλακή, ο φόβος του θανάτου και ταυτόχρονα η είσοδος στο χώρο του θεάματος, το φλερτ με το trash, η φωτεινή πλευρά της ζωής, ο ασυμβίβαστος αγοραίος έρωτας, το σόου και η ανθρώπινη ειλικρίνεια. Αυτά είναι τα σπαράγματα του βίου της τρανς performer Εύας Κουμαριανού, που ο βραβευμένος κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος Αντώνης Μποσκοΐτης («Φλέρυ-Τρελή του φεγγαριού», «Ζωντανοί στο Κύτταρο-Σκηνές Ροκ», «Κατερίνα Γώγου-Για την αποκατάσταση του μαύρου») δημοσίευσε εν είδει συνέντευξης το 2011.

Ο Αντώνης Μποσκοΐτης έδωσε στην οριακή αυτήν συνέντευξη τη μορφή θεατρικού μονολόγου, παραδίδοντας από κοινού με την Κουμαριανού το πρώτο θεατρικό έργο του και την πρώτη θεατρική έξοδό της αντίστοιχα και σήμερα μιλά στο «Ε» για την παράσταση. Δίπλα στην Εύα Κουμαριανού, θα δούμε τον ηθοποιό Απόλλωνα Μπόλλα στο ρόλο του δημοσιογράφου που την «ανακρίνει», ενώ σε ρόλο guest εμφανίζεται ο ηθοποιός και τενόρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Αναστάσιος Στέλλας.

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ

 

Πώς θα περιγράφατε με δύο λόγια την παράσταση;

«Η παράσταση αυτή είναι κατά 90% ρεαλισμός. Η κατάθεση ψυχής δηλαδή από πλευράς της γνωστής τρανσέξουαλ Εύας Κουμαριανού, που εν είδει συνέντευξης θυμάται τη ζωή της ολόκληρη μπροστά στο κοινό. Τόσο απλά».

 

Τι θα μπορούσατε να αποκαλύψετε από την υπόθεσή της;

«Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχει νόημα να “αποκαλύψω” κάτι. Στις τωρινές παραστάσεις προσθέσαμε κάποια επιπλέον κομμάτια που είχαν μείνει εκτός λόγω χρονικής διάρκειας κυρίως. Κατά τα άλλα, η Εύα συνεχίζει να είναι ο εαυτός της επί σκηνής».

Τι σας ενέπνευσε για να μετασχηματίσετε μια πραγματική ιστορία σε παράσταση;

«Η παράσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θεατροποίηση μιας συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει η Κουμαριανού για το free press “Fagazine” μερικά χρόνια πριν. Φεύγοντας μάλιστα από εκείνη τη συνέντευξη, της είχα πει: “Σας ευχαριστώ που μου χαρίσατε εν αγνοία σας έναν θεατρικό μονόλογο”. Με απασχολούσε λοιπόν για αρκετό καιρό η μετατροπή αυτής της συνέντευξης σε θεατρική παράσταση. Έτσι και έγινε».

 

Τι θα θέλατε να μεταφέρετε στο θεατή;

«Ο στόχος είναι ένας και λογικός, νομίζω: Η κατάρριψη των τρανσοφοβικών ταμπού μέσα από την ιστορία μιας αξιαγάπητης -θα μου επιτρέψετε- τρανς, που πέρασε διά πυρός και σιδήρου κυριολεκτικά. Δεν είναι τυχαίο που σε μια από τις παραστάσεις μας στην Αθήνα ήρθε ένα ζευγάρι μεσήλικων παντρεμένων ανθρώπων: “Δεν θα πήγαινα ποτέ να δω μια παράσταση με τραβεστί”, μας είπε μετά η γυναίκα, “τώρα όμως θέλω να πάρω μια αγκαλιά την Κουμαριανού για ό,τι μας χάρισε απόψε”».

 

Πρόκειται δηλαδή για ένα εντελώς σύγχρονο έργο ως προς το περιεχόμενό του;

«Σαφώς και υπάρχει αναφορά στο σήμερα. Το έργο, η συνέντευξη δηλαδή, διαδραματίζεται σήμερα, οπότε είναι λογικές και κάποιες αναφορές-χιουμοριστικές πινελιές».

 

Αν σας ζητούσαμε να την κατατάξετε σε κατηγορία, πώς θα τη χαρακτηρίζατε;

«Βιογραφία και θεατρικός μονόλογος. Η παρουσία του δημοσιογράφου -εμού εν προκειμένω- στο πλευρό της Κουμαριανού είναι καθαρά “βοηθητική” για την ίδια».

 

Ποιο θεωρείτε το πιο δυνατό της σημείο;

«Σε αρκετά σημεία της παράστασης, κυρίως εκεί όπου η Εύα καταφέρνει να αποσπάσει το γέλιο και το δάκρυ του θεατή».

 

Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά την προετοιμασία της παράστασης;

«Η Εύα, ως γνωστόν, είναι αναλφάβητη -το λέει κι η ίδια μες στο έργο. Μου φαινόταν άθλος γι’ αυτήν τη γυναίκα να αποστηθίσει 23 σελίδες κείμενο κι ας ήταν η ίδια της η ζωή, που εγώ απλά είχα βάλει σε μια τάξη και είχα φτιάξει σαν κείμενο. Τελικά, με πρόβες τριών μηνών τα καταφέραμε. Αυτή τη στιγμή η Εύα ζει κυριολεκτικά για να είναι στη σκηνή κάθε φορά, κάτι που, αν μη τι άλλο, εμένα με συγκινεί βαθύτατα».

 

Θέλετε να μοιραστείτε κάτι από τα παρασκήνια;

«Καλύτερα όχι, αν και υπάρχουν πολλές ιστορίες ξεκαρδιστικές. Πάντως, θα θυμόμαστε πάντα τις τρεις επιτυχημένες παραστάσεις που δώσαμε στην Κύπρο με το νεαρόκοσμο να κάνει ουρές στο τέλος για να αγκαλιάσει και να χαιρετίσει την Κουμαριανού».

 

Για ποιους λόγους τη συστήνετε;

«Καταρχάς εμένα μού αρέσουν οι βιογραφίες, μιας και στον κινηματογράφο ασχολούμαι δημιουργικά όλα αυτά τα χρόνια με το ντοκιμαντέρ. Και το έργο “Την λένε Εύα” σαν ένα ντοκιμαντέρ δείτε το αντεργκράουντ κατευθύνσεων».

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey