Όσα αποθέματα υπομονής και αν επιστρατεύσουν οι κάτοικοι και ιδιαίτερα οι νοικοκυρές της Στύψης, δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν τα πολύμηνα προβλήματα που μεγάλο τμήμα του χωριού βιώνει από το καλοκαίρι. Παρ’ ότι υπήρξε πρόβλεψη ότι το πρόβλημα θα είχε λυθεί απ’ την προηγούμενη βδομάδα, μέχρι και χθες το ένα τρίτο της Στύψης δεν είχε νερό και ζούσε σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Απ’ την πλευρά του Δήμου μάς είπαν ότι οι εργασίες τελικά τέλειωσαν προχθές Τετάρτη, αλλά το νερό που έβγαινε απ’ τη γεώτρηση, έως και χθες, χυνόταν επειδή είχε πολύ χώμα. Από σήμερα μάλλον θα ξεκινήσει ξανά η χρήση της συγκεκριμένης γεώτρησης και θα αποκατασταθεί η υδροδότηση της Στύψης.

Απ’ τα τέλη Αυγούστου, εξ αιτίας ζημιάς που έγινε στο δίκτυο άντλησης της κεντρικής γεώτρησης της Στύψης, εμφανίστηκαν και τα πρώτα λασπόνερα στις βρύσες του χωριού. Η γεώτρηση αυτή δίνει τις μεγαλύτερες ποσότητες νερού στη Στύψη και βρίσκεται σε μεγάλο βάθος, περίπου 240 μέτρων, σε περιοχή μεταξύ Στύψης και Υψηλομέτωπου. Για την αποκατάσταση της ζημιάς χρειάστηκε να αντικατασταθούν οι σωλήνες με τους οποίους και αντλείται το νερό, οι οποίοι είναι μεταλλικοί. Στην ίδια γεώτρηση υπήρξε και δεύτερη ζημιά, που για να αποκατασταθεί θα έπρεπε να παραγγελθούν υλικά απ’ την Αθήνα.
«Συνολικά», ανέφερε ο δήμαρχος Πέτρας, Απόστολος Αλατζάς, «η όλη αποκατάσταση των προβλημάτων έχει κοστίσει περίπου 22.000 ευρώ, χρήματα τα οποία και μας δόθηκαν απ’ τη Νομαρχία. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο πως ήταν τόσο δύσκολες οι εργασίες, που χρειάστηκε να φέρουμε και τεχνίτη απ’ την Αθήνα.»
Ο δήμαρχος ανέφερε πως την Τετάρτη το μεσημέρι τέλειωσαν οι εργασίες και έτσι μόλις τελειώσει να βγαίνει νερό με λάσπη από την άντληση, το οποίο και χύνεται, θα αποκατασταθεί η υδροδότηση.
«Οι σωλήνες αυτοί είχαν πάνω από 12 χρόνια να αλλαχτούν, για αυτό και ήταν τόσο μεγάλη η διάρκεια αποκατάστασης της ζημιάς», τόνισε ο κ. Αλατζάς, που διαβεβαιώνει ότι πολύ σύντομα θα υπάρξει νερό με κανονική πίεση σε όλο το χωριό.
«Μέχρι σήμερα», μας είπε κάτοικος του χωριού, «μια μεγάλη περιοχή ζει σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Ερχόμαστε απ’ τα χωράφια και τις ελιές και δεν έχουμε νερό να πλυθούμε, να βάλουμε ένα πλυντήριο, και το κυριότερο δε μας λέει κανείς πότε θα υπάρξει νερό.»
Όλο το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες σε νερό του χωριού, γινόταν εκ περιτροπής υδροδότηση ανά περιοχή, με αποτέλεσμα το ένα τρίτο του χωριού να παίρνει νερό δίχως πίεση, ενώ στη ζώνη με το έντονο πρόβλημα το λιγοστό νερό που έφτανε στις βρύσες ήταν με λάσπη.