Μυρσίνη Κοντού - Καρκάνη
Περιδιαβάζοντας στα μονοπάτια του χθες. Μνήμες Μεσοτόπου
Πρόλογος: Πάνος Κοντέλλης
Εκδόσεις Παναγιώτη Ρεπάνη
Αθήνα 2009, σελ. 259

Η Μυρσίνη Κοντού - Καρκάνη γεννήθηκε στο Μεσότοπο και μετά τις εγκύκλιες σπουδές, φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης. Το 1975 μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. Υπηρέτησε ως δασκάλα σε διάφορα σχολεία της Μακεδονίας, της Λέσβου και της Αθήνας. Αποχώρησε από την ενεργό υπηρεσία μετά 25 χρόνια, χωρίς όμως να πάψει να ασχολείται με τα εκπαιδευτικά αλλά και τα κοινωνικά θέματα με δημοσιεύσεις σε διάφορα έντυπα τοπικής και πανελλήνιας εμβέλειας. Καρπός αυτών των ενασχολήσεων υπήρξε η έκδοση του πρώτου της βιβλίου «Για μια νέα πορεία στην Εκπαίδευση», το 1998. Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του νέου της βιβλίου, «ζει στην Αθήνα με τη νοσταλγία πάντα της επιστροφής στο γενέθλιο τόπο, με τον οποίο συνδέονται οι παιδικές της μνήμες». Το βιβλίο της «Περιδιαβάζοντας τα μονοπάτια του χτες. Μνήμες του Μεσοτόπου», χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο έχει τίτλο «Η Δρυς» και περιλαμβάνει μια σειρά από κείμενα-αναμνήσεις, κυρίως από τις δεκαετίες 1950 - 1960 γύρω από τη ζωή του πατέρα της, αλλά δικά της παιδικά βιώματα. «Κυρίαρχη εδώ η νοσταλγία και η αναπόληση. Η μνήμη σα βασική λειτουργία του νου απομονώνει γεγονότα και στιγμιότυπα από την καθημερινότητα του παρελθόντος, τα χρωματίζει αναδεικνύοντας τις κρυφές πτυχές που αυτή θέλει», σημειώνει.
Στο δεύτερο μέρος που έχει τίτλο «Μνήμες από τη ζωή στο χωριό μας», στεγάζονται κείμενα όχι τόσο αναθυμητικά αλλά με πληροφορίες άλλων προσώπων, γραπτές ή προφορικές. «Είναι φανερό ότι δεν πρόκειται για λαογραφικό βιβλίο, παρ’ όλο που περιέχει πολλά λαογραφικά στοιχεί από τη ζωή και την παράδοση του Μεσοτόπου και των ανθρώπων του. Είναι κυρίως βιβλίο Μνήμης και Χρέους», γράφει η συγγραφέας.
Ο συγγραφέας Πάνος Κοντέλλης επισημαίνει στον πρόλογό του: «Εν αρχή ην η Αγάπη. Μ’ αυτή την κινητήρια δύναμη ξεκινά η συγγραφέας και “περιδιαβάζει” στη ζωή του χωριού μας ανασκαλεύοντας τις μνήμες της από το πρώτο χάραμα της ζωής της εκεί ψηλά στον “Κουτσ’νουβνάρ’” ίσαμε τώρα. Τα δύσκολα πρώτα μεταπολεμικά και μεταεμφυλιοπολεμικά χρόνια, ο κόσμος που αλλάζει ραγδαία, παλιά ήθη που επιβιώνουν παρά την εισβολή ξένων στοιχείων, ένας τρόπος ζωής που άλλαζε ή αλλάζει τροχάδην, κι αυτά μέσα από ένα βλέμμα γεμάτο γλυκιά νοσταλγία και αμέτρητη αγάπη. Προπαντός αγάπη για τον κόσμο που πέρασε, παρ’ όλες τις αδυναμίες και τα κουσούρια του. Η συγγραφέας περνά ανάμεσά τους νοσταλγικά πάντα, μ’ ενδιαφέρον, με παρατηρητικότητα, με ακριβοδίκαιη κριτική, αλλά χαϊδολογώντας όλα με αγάπη, μια Αγάπη που κατορθώνει και μεταφυτεύει απ’ την ψυχή της, στην ψυχή του αναγνώστη.»
Π.Σ.