Οι ψυχολογικές επιπτώσεις των Πανελληνίων αποτελούν μια ισχυρή δόνηση στην ψυχή του παιδιού, των γονιών, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.
Μπορούν να ανατρέψουν βιωματικά τη ζωή, να αποτελέσουν ευκαιρία ή καταστροφή.
Μπορούν κατ’ αρχάς να διαταράξουν τη σχέση των παιδιών μεταξύ τους, λειτουργώντας ανταγωνιστικά και μόνο σπάνια συντροφικά. Αποτελούν μια ακραία μορφή αγώνα για επιβίωση και πολλές φορές έσχατη συμπεριφορά αυτοάμυνας και εγωισμού. Φίλοι αδελφικοί μπορεί να μείνουν αδιάφοροι ο ένας στην αγωνία του άλλου κατά τις εξετάσεις.
Το προ των εξετάσεων άγχος δημιουργεί βαρειά στρεσογόνο κατάσταση. Η μετεξέλιξη αυτού του άγχους είναι η φυγή από το διάβασμα και τη γνώση ή ο αρνητισμός για περαιτέρω σπουδή. Αυτό το άγχος των εξετάσεων μπορεί με εξηρτημένα αντανακλαστικά και φοβικό τρόπο να κάνουν το παιδί να διστάσει στο μέλλον να αναλάβει ευθύνες και να προσπαθήσει.
Εν κατακλείδι, οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι μια τραυματική εμπειρία.
Βεβαίως μετά, αν ακολουθήσει η επιτυχία, μπορεί να αποσβεσθεί το «άγχος» και να αρθεί ο ψυχοτραυματισμός.
Όμως επειδή η έννοια της αυθεντικής επιτυχίας είναι σχετική, γιατί με το ισχύον σύστημα τα παιδιά σπάνια επιτυγχάνουν εκεί που κατά βάθος επιθυμούν και κάνουν επιλογή ανάλογα με τους βαθμούς, δε χαίρονται την επιτυχία που στ’ αλήθεια τούς χρειάζεται.
Σε περίπτωση αποτυχίας, οι επιπτώσεις είναι ανάλογες του χαρακτήρα των παιδιών.

Άτομα συγκρατημένα, με αντοχή στις ματαιώσεις, με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, με αισιοδοξία, ξεπερνούν τη θλίψη και αναλαμβάνουν δραστηριότητα κάπου αλλού.
Η αποτυχία ακολουθείται σαν απώλεια σε μια διαδικασία πένθους και ενοχών.
Αισθήματα αναξιότητας και αυτοϋποτίμησης, ενοχές κ.τ.λ. μπορούν να οδηγήσουν το άτομο με λανθάνουσα κατάθλιψη ακόμα και σε αυτοκτονία.
Ταυτόχρονα, η διατάραξη των σχέσεων με τους γονείς είναι βασική. Το παιδί αισθάνεται ότι ματαίωσε τις προσδοκίες των γονιών και ή θυμώνει και φέρεται επιθετικά ή αποσύρεται από τη σχέση.
Πολλές φορές η αποτυχία μπορεί να το οδηγήσει σε παραβατικές ή εκρηκτικές, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όπως χρήση ουσιών, αλκοόλ και επικίνδυνη οδήγηση. Επίσης ταυτοποιείται με άλλα αποτυχημένα παιδιά και μπορεί να φύγει απ’ την οικογένεια ψυχολογικά και να προσδεθεί σε άλλες ομάδες.
Ο χειρισμός από τους γονείς πρέπει να είναι η ανάλυση της κατάστασης, η χάραξη νέων δρόμων στη ζωή, η με καλή διάθεση αποδοχή της αποτυχίας και κυρίως η αποφυγή της δραματοποίησης του γεγονότος. Όταν οι γονείς ξεπεράσουν οι ίδιοι το τραύμα, βοηθούν αποτελεσματικά το παιδί.
Οι Πανελλήνιες αποτελούν ένα γεγονός σημαντικό στην πορεία της ζωής. Όμως δεν είναι η ίδια η ζωή.
Πολλές φορές αυτό που ο κόσμος λέει «κάθε εμπόδιο σε καλό», βγαίνει αληθινό.
Και σε μια υγιή προσωπικότητα, η εμπειρία της αποτυχίας οδηγεί σε ωριμότητα και διδαχή, που είναι τεράστιας σημασίας ψυχολογική κατάκτηση.