Ένα γερό περιουσιακό στοιχείο με το οποίο προικοδοτείται ο νεοσύστατος Δήμος Λέσβου είναι η κληρονομιά που θα πάρει σύντομα απ’ το Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Λέσβου. Κληρονομιά που ο «νοικοκύρης» Σύνδεσμος κατάφερε να περιλαμβάνει, εκτός απ’ το μεγάλο δάσος της Λέσβου, ακίνητα, μηχανήματα, ρευστό, αλλά και τέσσερα άτομα μόνιμου προσωπικού, που θα μεταταχθούν ως δημοτικοί υπάλληλοι.

«Στο τέλος του χρόνου καταργείται ο Σύνδεσμος», μας είπε ο τελευταίος του πρόεδρος, δημοτικός σύμβουλος Μυτιλήνης και νεοεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος Λέσβου, Στρατής Κύτελης, προσθέτοντας ότι όλη η περιουσία του Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Λέσβου θα περιέλθει στα περιουσιακά στοιχεία του νεοσύστατου Δήμου Λέσβου.

40.000 στρέμματα…
Ο ηλικίας 66 ετών Σύνδεσμος συστάθηκε το 1954, με σκοπό τη διαχείριση του βασικού περιουσιακού του στοιχείου, του δάσους «Ριζώνας», ή - όπως έχει επικρατήσει να λέγεται - του μεγάλου δάσους της Λέσβου, που ξεκινά απ’ την περιοχή των Λάμπου Μύλων και εκτείνεται ως τον κεντρικό ΧΥΤΑ στην Κλεφτόβιγλα και ως τα Μέσσα, λίγο πριν την Καλλονή.
Η έκταση του δάσους είναι περίπου 40.000 στρέμματα, στο κέντρο της Λέσβου, κι εκτείνεται στους Δήμους Ευεργέτουλα, Θερμής, Αγίας Παρασκευής και Αγιάσου. Το δάσος που είναι ελεύθερο από βάρη και οποιαδήποτε υποχρέωση, διαθέτει διαχειριστική μελέτη που λήγει το 2011.
Εντός του δάσους, στο 26ο χιλιόμετρο Μυτιλήνης - Καλλονής, σχεδόν πάνω στο δρόμο, ο Σύνδεσμος διαθέτει διώροφο πετρόκτιστο κτήριο, το γνωστό «Ρετσινάδικο», το οποίο - όπως ανέφερε ο κ. Κύτελης - «πρόσφατα εξαιρέθηκε της δασικής νομοθεσίας με απόφαση της Διεύθυνσης Δασών Ν. Λέσβου κι εντάχθηκε στις πολεοδομικές διατάξεις, γεγονός που το καθιστά άμεσα αξιοποιήσιμο».
«Δυστυχώς», συνέχισε ο κ. Κύτελης, «δεν προλάβαμε, λόγω και της μη ένταξης της πρότασής μας στο “Θησέας”, να υλοποιήσουμε τα σχέδια που είχαμε για την ανάπλαση της περιοχής και τη δημιουργία ενός πάρκου αναψυχής και άθλησης, με προϋπολογισμό που έφτανε το ένα εκατομμύριο ευρώ.»

Περιουσία
Όμως, δεν είναι μόνο το δάσος και το «Ρετσινάδικο» τα μόνα ακίνητα του Συνδέσμου. Εδώ και ένα χρόνο περίπου ο Σύνδεσμος έχει αποκτήσει στην περιοχή της Χρυσομαλλούσας, επί της οδού Ασκληπιού 34, οροφοδιαμέρισμα στον α΄ όροφο 78 τετραγωνικών μέτρων, όπου στεγάζει τις υπηρεσίες του, καθώς και μία αποθήκη στο υπόγειο του ίδιου κτηρίου, αλλά και μία θέση στάθμευσης. Τα γραφεία αγοράστηκαν με χρήματα του Συνδέσμου, ενώ ακόμη και σήμερα, έχοντας εξοφλήσει το σύνολο των υποχρεώσεών του, διαθέτει χρηματικό υπόλοιπο που ξεπερνά τις 100.000 ευρώ. Σημειωτέον, μάλιστα, ότι ο Σύνδεσμος δεν έχει απολύτως καμμία οικονομική υποχρέωση, σε οποιαδήποτε τράπεζα, απορρέουσα από δάνεια, υποθήκες ή άλλα βάρη.
Στην περιουσία του ακόμη περιλαμβάνονται δύο γεωτρήσεις στο δάσος, μία αρτεσιανή και μία εξοπλισμένη με πλήρες σύστημα αντλιοστασίου, καθώς και δύο ομβροδεξαμενές, κατασκευασμένες εντός του δάσους για χρήση στο πλαίσιο της αντιπυρικής προστασίας.
Ο στόλος του Συνδέσμου, που είναι σύγχρονος και σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και συντηρημένος, αφού - όπως τόνισε ο κ. Κύτελης - «όλα αυτά τα χρόνια, μια βίδα να χάλαγε θα την αλλάζαμε», αποτελείται από έξι μηχανήματα έργων (σάρωθρο, δύο προωθητές γαιών, φορτωτής, ερπυστριοφόρος εκσκαφέας και διαμορφωτής γαιών), δυο φορτηγά και ένα επιβατηγό αυτοκίνητο τύπου τζιπ, ενώ ο Σύνδεσμος διαθέτει και σειρά εργαλείων που βοηθούσαν στο έργο του.

Έγινε έργο
Η κύρια αρμοδιότητα και αποστολή του Συνδέσμου, ειδικά την τελευταία 20ετία, ήταν η εκτέλεση έργων υποδομής για τη βοήθεια των δήμων της Λέσβου. Έτσι, όπως είπε ο κ. Κύτελης, με τη συμβολή των τεσσάρων μόνιμων υπαλλήλων, αλλά και εποχικού προσωπικού, κυρίως χειριστών που προσλαμβάνονταν, ο Σύνδεσμος έκανε έργα αντιπυρικής προστασίας (διανοίξεις νέων δασικών οδών και συντηρήσεις των υφισταμένων), διευθετήσεις των ποταμών και χειμάρρων της Λέσβου (σε Μυλοπόταμο, Τσικνιά, Ποταμιά, Μαλιώντα, Τενέγια, Λαγκάδι, Αστόντριχας, Βούβαρη, Βούρκο, Αλμυροπόταμο κ.α.), διανοίξεις αγροτικών δρόμων σε όλο το νησί, αλλά και συντηρήσεις αγροτικών, δασικών και επαρχιακών δρόμων, επίσης σε όλο το νησί, όπως και αντιπλημμυρικά έργα εντός του ιδιόκτητου δάσους του.
Ζητούμενο, βέβαια, είναι το πώς το έργο που όλα αυτά τα χρόνια γινόταν απ’ το Σύνδεσμο, συνήθως ως υποστήριξη των δήμων αλλά και των παρεμβάσεων που έκανε η Νομαρχία στην ύπαιθρο, θα συνεχιστεί απ’ το Δήμο Λέσβου, που πέραν της μεγάλης περιουσίας του δάσους παίρνει μια καλή κληρονομιά και από μηχανήματα.