Μέχρι χθες πιστεύαμε ότι πάνω στο υπαρκτό σκάνδαλο της εκτίναξης της φαρμακευτικής δαπάνης, κατά την περίοδο 2004- 2009, στήθηκε το colpo grosso, για να κρεμαστούν στα μανταλάκια των περιπτέρων και να καταδικαστούν ισόβια στα «λαοδικεία» των καφενείων, οι πολιτικοί αντίπαλοι των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, με την κατηγορία ότι μέρα μεσημέρι (όχι για την περίοδο 2004-2009 αλλά για την περίοδο 2010-2014, με την παρουσία ή και τη συνενοχή της Τρόικας) «τσέπωναν» κάποια εκατομμύρια για να αβαντάρουν τις πωλήσεις των φαρμάκων της «Novartis».

Πιστεύαμε ότι μπροστά στην λαϊκή κατακραυγή για την άνευ όρων παράδοση των κυβερνώντων στους… «αποικιοκράτες» δανειστές μας, τη γελοιοποίησή τους ως φοβερών αντιμνημονιακών και τη δημοσκοπική τους κατρακύλα, αναγκάστηκαν να δανειστούν από το… «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» έναν δοκιμασμένο τρόπο να «ξεμπερδεύουν με το παλιό», για να ξαναγυαλίσει το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», που είχε πιάσει… «σαπρόφυτα», και να καταδείξουν πόσο …στερημένοι από τέτοια «πλεονεκτήματα» είναι οι αντιπολιτευόμενοι την «πρώτη φορά Αριστερά».

Και για να… «αγιάσουν τον σκοπό τους», εμπνεύστηκαν τα «μέσα» από παράσταση του Καραγκιόζη, ο οποίος «δίδασκε» πώς κατασκευάζεται ένα οπλοπολυβόλο λέγοντας: «Λαμβάνομεν μίαν οπήν και πέριξ αυτής χύνομεν σίδηρον»! Κι αυτοί, όπως μας …δίδαξε το «καμάρι» του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πολάκης, «έλαβαν μίαν οπήν», για να κατασκευάσουν το «οπλοπολυβόλο», με το οποίο θα …«ντουφέκιζαν» τους πολιτικούς τους εχθρούς: τρεις πράκτορες της «Novartis», οι οποίοι -κατά τον Πολάκη πάντα- πιάστηκαν με τη «γίδα στον ώμο» και άρχισαν -οι καημένοι- να «κελαηδούν»… «ομολόγησαν» ότι τη… «γίδα» δεν την ήθελαν για την πάρτη τους, αλλά την πήγαιναν στο Μαξίμου, πεσκέσι από τη «Novartis», για τον Σαμαρά!

Σε αυτά, όμως, που πιστεύαμε μέχρι χθες, ήρθε σήμερα ο προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Θανάσης Κοφτερός -με αναγραφή του στις 23/2/2018 στο Facebook- να αποκαλύψει και το ιστορικό βάθος που υποκρύπτει η επιχείρηση της πολιτικής δίωξης των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται, γράφει, για μια ιστορική αντιστροφή των ρόλων: οι κυνηγημένοι του Εμφυλίου Πολέμου γίνονται σήμερα κυνηγοί και κυνηγούν τους πρώην κυνηγούς τους! «Στην Αριστερά είμαστε ανέκαθεν επαγγελματίες, κατά κάποιον τρόπο, κατηγορούμενοι. Χιλιάδες και χιλιάδες έχουμε κάτσει στο σκαμνί… άλλοι έλιωναν παντελόνια στο Χάρβαρντ κι εμείς τα λιώναμε στα εδώλια των δικαστηρίων…». «Και τώρα (οι πρώην κυνηγημένοι) κυνηγούν» τους σπουδαγμένους στο Χάρβαρντ!

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα για να πάρουν την εκδίκησή τους οι επίγονοι των «κυνηγημένων» (αθώων, όσο και οι «άλλοι») του Εμφυλίου! Οι χαϊδεμένοι από όλες τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης «αριστεροί», δεύτερης και τρίτης γενιάς, που διορίστηκαν «κατά χιλιάδες και χιλιάδες» στην ΕΡΤ, στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, και άλλοι, οι οποίοι, επειδή είχαν… «κυνηγημένο» πατέρα (και μπάρμπα Φλαμπουράρη) -εργολάβους των δημοσίων έργων της Μεταπολίτευσης- «έλιωναν τα παντελόνια τους», όχι στο Χάρβαρντ (όπως ο Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης και ο Σαμαράς), αλλά -τα καημένα παιδιά των «κυνηγημένων»- στις καταλήψεις σχολείων και επί δώδεκα χρόνια στον «Εγκέλαδο» του Πολυτεχνείου πουλώντας με το καντάρι «αριστεριλίκι», σήμερα, χάρη στην Αστική Δημοκρατία, που κάποτε πολέμησαν οι «κυνηγημένοι» προπάτορές τους, καμαρώνουν στους υπουργικούς τους θώκους.!

Και αφού δεν έμεινε καμιά ιδέα της Αριστεράς να μην την εξευτελίσουν, προσπαθούν, τώρα, να ξυπνήσουν τους βρικόλακες από το σκοτεινό κατώγι της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, όπου από τη μια οι «μοναρχοφασίστες» (κατά την Αριστερά) και από την άλλη μεριά τα ανεγκέφαλα «ανθρωπάκια» της Αριστεράς (όπως τους χαρακτήρισε ο Λεωνίδας Κύρκος), κατάφεραν την χαριστική βολή στην, ακόμα, αιμάσσουσα ,από την γερμανική κατοχή, πατρίδα.

Πιστεύουν πως με την θυματοποίηση και αγιοποίηση της Αριστεράς της τραγικής περιόδου 1946-49, θα εξασφαλίσουν το άλλοθι για την παραπλάνηση του λαού και την αποπλάνηση της νεολαίας. Και σε ένα βαθμό το έχουν επιτύχει: τα νέα παιδιά μέσα στην άγνοιά τους για το ιστορικό παρελθόν, τις πραγματικές συνθήκες, τις ελληνικές και τις διεθνείς, υπό τις οποίες διαδραματίστηκαν εκείνα τα γεγονότα, και με την ρομαντική διάθεση που τα διακρίνει για «ηρωικούς αγώνες και θυσίες», υιοθετούν άκριτα τη μονομερή θεώρηση της ιστορίας και, έτσι, αυτοπαγιδεύονται ως φανατικοί οπαδοί της «Αριστεράς».

Θα μου επιτρέψεις, όμως, κύριε προϊστάμενε του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, μια παρατήρηση (από έναν -χωρίς κουκούλα- αυτόπτη μάρτυρα) για το «Δίκιο» που επικαλείσαι των Αριστερών «κυνηγημένων»: κυνηγημένοι υπήρξαν και από τις δυο πλευρές. Θύματα υπήρξαν και από τις δυο πλευρές. Ήρωες αδικοχαμένοι υπήρξαν και από τις δυο πλευρές. Ιδεολόγοι αλλά και λαοπλάνοι που εμπορεύτηκαν τα ιερά και τα όσια της Δημοκρατίας και το αντιστασιακό πνεύμα του ελληνικού λαού, υπήρξαν και από τις δυο πλευρές. Γι’ αυτό και κανένας εμφύλιος δεν μπορεί να αποτελεί, για κανέναν, πηγή υπερηφάνειας αλλά μονάχα μάθημα εθνικής αυτογνωσίας και παράδειγμα προς αποφυγήν.

Αλλά, ακόμα κι αν δεχτούμε πως ήταν άδικη η ήττα της Αριστεράς κατά τον Εμφύλιο και πως χάσαμε μια… ευκαιρία να έχουμε την τύχη των χωρών του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» (κάτι σαν Ρουμανία του Τσαουσέσκου, Βουλγαρία του Ζίφκωφ, Αλβανία του Χότζα), αυτό μπορεί να δικαιολογήσει την άσκηση και διατήρηση της εξουσίας, στον σημερινό κόσμο, με στημένες δίκες κατά των πολιτικών αντιπάλων της «Αριστεράς»; Μπορεί η εκδίκηση, ετεροχρονισμένα, να κατευθύνεται εναντίον των παιδιών και τα εγγονιών των παλιών πολέμιων της Αριστεράς, γιατί αυτοί «δεν πάλιωσαν τα παντελόνια τους στα εδώλια των κατηγορουμένων αλλά στα θρανία του… Χάρβαρντ»;

Προσέχετε, λοιπόν, τι λέτε, κύριε Θανάση Κοφτερέ, γιατί κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησής σας είναι και ο εγγονός του στρατηγού του «Εθνικού Στρατού», Θρασύβουλου Τσακαλώτου, που… ευθύνεται για το «κυνηγητό» του «Δημοκρατικού Στρατού»!

Υ.Γ. Χάρη στο «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ, το ζευγάρι των εκατομμυριούχων υπουργών Ράνια Αντωνοπούλου και Δημ. Παπαδημητρίου λαμβάνουν -οι καημένοι- ετησίως 12.000 ευρώ, ως επιδότηση του ενοικίου για το σπίτι που νοικιάζουν στο Κολωνάκι!