Ο Σοφοκλής είχε πει στην Αντιγόνη του πως «είναι πολλά τα φοβερά πράγματα που υπάρχουν στον κόσμο, αλλά δεν υπάρχει τίποτε πιο  φοβερό από τον άνθρωπο» και αποδείκνυε τη γνώμη του αναφερόμενος στην ανάπτυξη του πολιτισμού που πέτυχε.  Σήμερα αποδεικνύεται πως, ενώ υπάρχουν πολλά φοβερά πράγματα που απειλούν τον άνθρωπο,  δεν υπάρχει πιο «ανόητο» πλάσμα από αυτόν! Το είχε επισημάνει πριν ένα χρόνο και ο Αρκάς που είχε πει σε μια γελοιογραφία του  πως «για τον   κορονοϊκό θα βρεθεί εμβόλιο, αλλά γα τον ιό της ανθρώπινης βλακείας όχι». Και νομίζω πως επαληθεύεται πλήρως!

Έχω πει και άλλη φορά πως η κακοδαιμονία της πολιτικής μας ζωής είναι το γεγονός πως από τη μέρα που ο ελληνικός λαός εκλέγει την κυβέρνησή του όλοι οι άλλοι προσπαθούν να τη ρίξουν και όχι μόνο δεν την βοηθά κανείς να επιλύσει τα προβλήματα  που απασχολούν τους πολίτες, αλλά δημιουργούν και πρόσθετα προβλήματα, για να δυσχεράνουν το έργο της και να την απαξιώσουν στη συνείδηση του λαού.  Βέβαια, μπορεί να μην επιτυγχάνουν πάντα οι προσπάθειες της κυβέρνησης και να μην έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα , όμως μόνο οι νεκροί και αυτοί που δεν κάνουν τίποτε δεν κάνουν σφάλματα. Αλήθεια, ποιος έχει το αλάθητό;  «Ο αναμάρτητος» , λοιπόν, «πρώτος τον λίθον βαλέτω».

Έχω την αίσθηση πως κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί στη θέση της σημερινής κυβέρνησης και των υπουργών της. Γι’ αυτό και κανείς δεν ζητά επίσημα εκλογές.  Ο  κ. Τσίπρας που φαίνεται πως διεκδικεί το «αλάθητο» είπε στη Βουλή απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό πως δεν θα τον ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η δημοκρατία! Αλήθεια, ποια δημοκρατία εννοούσε;   Τη δική του; Γιατί η δημοκρατία δεν είναι καμιά γυναίκα που μπορεί ο καθένας να την ντύνει και να την παρουσιάζει, όπως θέλει. Έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά και ξεκάθαρες αρχές, όπως η αρχή της πλειοψηφίας, η αρχή τη ισονομίας, η αρχή της αξιοκρατίας, η αρχή της ελευθερίας  φυσικά, αλλά  όχι της αχαλίνωτης, η αρχή της αδελφότητας και η αρχή του σεβασμού  στους άρχοντες που εκλέγει ο λαός και τους νόμους που η Βουλή ψηφίζει.  Τι από όλα αυτά τηρούν τα κόμματά μας και ο ΣΥΡΙΖΑ; Σχεδόν τίποτε! Πώς είναι δυνατό να εγκαλεί κανείς μια κυβέρνηση για αναποτελεσματικότητα και ανικανότητα, όταν ο ίδιος τορπιλίζει κάθε προσπάθεια και παραβιάζει τους νόμους που αυτή ψηφίζει;

  Η ελληνική πραγματικότητα και η πολιτική ζωή του τόπου μας δεν μας αφήνει πραγματικά να πλήξουμε. Η πολιτική ζωή τροφοδοτεί την πραγματικότητα και η πραγματικότητα την πολιτική ζωή. Μέσα σε ένα τριήμερο (7/3- 9/3-2021) είδαμε πράγματα στο φιλήσυχο προάστιο της Νέας Σμύρνης που μόνο θλίψη, πόνο αλλά και αηδία και αγανάκτηση προκάλεσαν στους Έλληνες απανταχού της χώρας. Είδαμε αστυνομικούς  να χτυπούνε ένα διαδηλωτή, αλλά και διαδηλωτές να εκδικούνται και να χτυπούν αλύπητα και με μανία ένα αστυνομικό!  Και εδώ υπεισέρχεται η ευθύνη των πολιτικών κομμάτων. Όταν κάποιος καλεί τον λαό σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και βλέπει πως δηλώνουν συμμετοχή ι οπαδοί αντίπαλων ποδοσφαιρικών ομάδων, οι χούλιγκανς, οι οπαδοί του Ρουβίκωνα, διάφορες αναρχικές ομάδες κ.λπ. , τότε, αν δεν προβλέπει πως θα γίνουν επεισόδια, είναι, κατά τη λογική του κ.Τσίπρα,  «ανεπαρκής», και αν προβλέπει τα επεισόδια, αλλά συμμετέχει, τότε είναι επικίνδυνος!

Πάντως,  στην περίπτωση της Νέας Σμύρνης επιτεύχθηκε επιτέλους το ακατόρθωτο. Επιτεύχθηκε η πολυπόθητη «συναίνεση». Συναίνεσαν όλες αυτές οι ετερόκλητες ομάδες που νοιάζονται για τη δημοκρατία  που κινδυνεύει (;) και απαίτησαν από την κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημα του Κουφοντίνα, να πάρει πίσω τους νόμους που ψηφίζει για τα πανεπιστήμια, να διώξει τους υπουργούς που δεν τους αρέσουν και άλλα πολλά που δεν τιμούν τη δημοκρατία! Μίλησαν για πέντε ή έξι χιλιάδες. Αλήθεια, σύμφωνα πάλι με τη λογική του κ. Τσίπρα, όπως τη διατύπωσε στη Βουλή, τόσοι μόνο, δηλαδή μια οικτρή μειοψηφία,  από τα τέσσερα εκατομμύρια που ζουν στην Αττική συμφωνούν με τις αποφάσεις της αντιπολίτευσης;

Όλοι αυτοί, λοιπόν, που συγκεντρώθηκαν στη Ν. Σμύρνη, για να διατρανώσουν την πίστη και αφοσίωση τους στη δημοκρατία έχουν κάποια δικαιώματα που τα διεκδικούν. Εμείς όλοι οι άλλοι δεν έχουμε δικαιώματα; Είναι διεθνώς παραδεκτό και κανείς  δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, πως ο κορονοϊός μεταδίδεται κυρίως  με τα αιωρούμενα μολυσμένα σωματίδια και γι’ αυτό οι ειδικοί συνιστούν  ως μέτρα πρόληψης την τήρηση αποστάσεων και τη μάσκα προσώπου. Όλες αυτές οι συγκεντρώσεις -30, λένε, συγκεντρώσεις οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη χώρα τα Σάββατο , 13-3-2021- δεν διευκολύνουν τη μετάδοση του ιού και δεν θέτουν σε κίνδυνο τη δική μας την υγεία; Όλοι αυτοί που τρέχουν πάνω κάτω σαν τρελοί και φωνάζουν σαν άγρια θηρία δεν μεταδίδουν τον ιό  και δεν επιβαρύνουν το ιικό φορτίο της ατμόσφαιρας;  Δεν θίγουν τα δικά μας δικαιώματα, τα δικαιώματα της ασφάλειας και της υγείας και όχι μόνο; Αλήθεια, αν βγούμε και εμείς στους δρόμους τι θα γίνει;

Όμως υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη, όταν αξιολογούμε γεγονότα και καταστάσεις. Όλοι σήμερα μιλούν για ένα πόλεμο που διεξάγεται μάλιστα σε διεθνές επίπεδο. Όλοι μιλούν για μάχη που σχεδόν έχει χαθεί και για πόλεμο που συνεχίζεται και προτείνουν μάλιστα «επιτάξεις» των ιδιωτικών νοσοκομείων και καλά κάνουν. Όλοι βλέπουν πως καθημερινά στη χώρα μας δύο άνθρωποι την ώρα πεθαίνουν και εκατό τουλάχιστον άνθρωποι  προσβάλλονται  από τον ιό κάθε ώρα. Δικαιολογούνται, λοιπόν, σε περίοδο πολέμου όλες αυτές οι συγκεντρώσεις και οι διαμαρτυρίες; Είναι δυνατόν να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά και από την άλλη να διαμαρτυρόμαστε, γιατί η φωτιά μεγαλώνει;

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Ας σεβαστούμε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα και την ελευθερία μας, ας τους μιμηθούμε κι ας θέσουμε την πατρίδα που κινδυνεύει πάνω από το ατομικό και το κομματικό συμφέρον  και ας απομονώσουμε όλους αυτούς που συνεχίζουν να βεβηλώνουν τα αγάλματα των ηρώων του 1821 που υπάρχουν στο Πεδίο του Άρεως. Είναι οι ίδιοι με αυτούς που δήθεν αγωνίζονται για η δημοκρατία και ρημάζουν ό τι συναντήσουν μπροστά τους! Αλλιώς, πολύ φοβούμαι πως θα επαληθευτεί η αρχαία ρήση «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι….».