«Μένουμε σπίτι»

06/04/2020 - 11:33

«Μένουμε σπίτι» 

Κάποιοι μεγάλοι στην ηλικία « μέναμε σπίτι» και πριν από την κήρυξη του πολέμου κατά του κορονοϊού και δεν μας ένοιαζε και πολύ που  οι έξοδοι και οι συναναστροφές μας ήταν λιγοστές· άλλωστε άρχισε να μας κουράζει και  η τύρβη της πόλης, το λαχανιασμένο κυνήγι του χρόνου. Κι έτσι είχαμε βολευτεί στην ησυχία  μας.

Αλλιώς, όμως, είναι να κλείνεσαι, αυτοβούλως « από τον κόσμον έξω» κι αλλιώς να σε κλείνουν αναγκαστικά. Τότε το «αγαπημένο σπιτάκι» σου αρχίζει να σου… μυρίζει σαν κελί ισοβίτη. Δυσανασχετείς. Μπορεί να έβγαινα σπάνια, σκέφτεσαι, αλλά, εάν  μου ερχόταν η επιθυμία, ξεπόρτιζα και πήγαινα όπου ήθελα.

Έτσι αισθάνεσαι την πρώτη και την δεύτερη μέρα. Την Τρίτη, όμως, όταν ακούς  πως «βγήκε παγανιά» ο Κορονοϊός και θερίζει με το δρεπάνι του όποιον  δεν «συμμορφώνεται με τις υποδείξεις» των πολέμαρχων της πανδημίας,  βάζεις χαλινάρι στις φιλελεύθερες  τάσεις σου  και  ανακαλύπτεις, ξανά, τις καλές πλευρές της κατοικίδιας διαβίωσης!

Η μοναξιά και η ησυχία ευνοεί τον διαλογισμό και την ενδοσκόπηση.  « Ένδον σκάπτε, ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύζειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτεις», έλεγε  ο Μάρκος Αυρήλιος. Σκάβε μέσα σου, μέσα σου είναι η πηγή του καλού, η οποία μπορεί να αναβλύζει πάντα, εάν συνεχίζεις να σκάβεις.

Συνειδητοποιείς, λοιπόν, την ευθύνη που έχεις απέναντι στον εαυτό σου, τους δικούς σου και τους συνανθρώπους σου. Πόσο χρήσιμη είναι η τήρηση των αρχών και των κανόνων που διέπουν την κοινωνική ζωή. Πόσο αλληλοεξαρτώμενη είναι η υγεία σου, η ζωή και η ευτυχία σου από την υγεία, την ζωή και την ευτυχία του κοινωνικού συνόλου.

Και από την στιγμή που καταλάβεις και αποδεχθείς την λογική και την αναγκαιότητα  της συμμόρφωσης με τις οδηγίες και τους κανόνες για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οργανώνεις με καθαρό μυαλό και καλή διάθεση την ζωή σου « μένοντας σπίτι».

Έρχεται στο μυαλό σου και η παλιά «συνταγή»- οδηγία προς τους φυλακισμένους: « τρώγε το φαΐ σου, αγάπα το κελί σου, διάβαζε πολύ».

«Τρώγε το φαΐ σου»! Όχι το φαΐ που σου κουβάλαγε ο ντελιβεράς. Όχι τα έτοιμα φαγητά στο τάπερ. Τέρμα οι συχνές επισκέψεις στην  «Σουβλασερί»  της γειτονιάς.Κάνε το δικό σου φαγητό. Εάν δεν ξέρεις να μαγειρεύεις, ευκαιρία να μάθεις. Δεν θέλει πολύ μυαλό. Εάν έχεις και λίγη δημιουργική φαντασία, μπορεί να εξελιχθείς σε εξαιρετικό chef!

Δεν λέμε από τη πρώτη μέρα να επιχειρήσεις να φτιάξεις γιουβαρλάκια και λαχανοντολμάδες. Άρχισε από τα πιο απλά. Μαγείρεψε τον τραχανά της «κουμπάρας», από το χωριό, που τον έχεις ξεχασμένο στο ντουλάπι από το προηγούμενο καλοκαίρι!

«Αγάπα το κελί σου»! Και να μακαρίζεις την τύχη σου ότι το « κελί», που θα ζήσεις «έγκλειστος», ένα-δυο μήνες, δεν είναι 2 επί 2, αλλά μια «διαμερισματάρα» 80 τετραγωνικών! Ευκαιρία, λοιπόν, να το ξαναερωτευτείς,όπως τότε που ζούσε η σύντροφός σου και «χουχουλιάζατε» κουκουλωμένοι  στο ίδιο πάπλωμα, όταν λυσσομανούσε το ξεροβόρι.

Και είναι ευκαιρία να ξεσκονίσεις κι εκείνη τη βιβλιοθήκη που έχει πιάσει αράχνες που… βοσκάνε  στην παχιά σκόνη.

Και  απομένει το τελευταίο  κομμάτι  από την οδηγία προς τους φυλακισμένους « διάβαζε πολύ», που μπορεί να μην σε ενθουσιάζει και πολύ, γιατί έχεις να πιάσεις βιβλίο από τότε που… εφευρέθηκε η τηλεόραση!

Είναι ευκαιρία, όμως, να τιμήσεις, τουλάχιστον, τα βιβλία που σου έκαναν δώρο- επί χρόνια- οι φίλοι σου στην ονομαστική σου γιορτή, καθώς και κάποιοι «συγγραφείς» που ήθελαν να «ξεφορτωθούν» το απούλητο «πνευματικό έργο» τους!

Εάν προτιμάς βιβλία… «ομοιοπαθητικά», για την συγκυρία που ζούμε, να σου συστήσω την «Πανούκλα» του Αλμπέρ Καμύ, το «Νησί» της  Βικτόριας Χίσλοπ , την  «Σπιναλόγκα» του Θέμου Κορνάρου και το Β΄ βιβλίο των «Ιστοριών» του Θουκυδίδη, όπου περιγράφει τον λοιμό που έπληξε την Αθήνα το 430 π. Χ.

Και εάν αντιπαθείς τις « ομοιοπαθητικές θεραπείες», σου προτείνω δυο παλιά βιβλία, εάν δεν τα έχεις διαβάσει, τα «Εκατό χρόνια μοναξιάς» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές  και τον «Επίμονο κηπουρό» του Τζον Λε Καρρέ. Και ένα ελληνικό, που κυκλοφόρησε εφέτος, τον «Δικαστή» του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου.

Αυτά από μένα.  Αλλά ξεσκονίζοντας την βιβλιοθήκη σου, μπορεί να ανακαλύψεις πολλά και καλά βιβλία, που τα άφηνες να… «σιτεύουν», γιατί δεν έχανες επεισόδιο από το τούρκικο σίριαλ, τον «Καρά Σεβντά» και τον γάμο τούΚεμάλ  και της Νιχάν!

-Τι είπες, πως αυτά που σου λέγω είναι κομπογιαννίτικα «γιατροσόφια» και « γλειφιτζούρια» για παιδιά και ότι τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την άμεση επικοινωνία ανθρώπου με τον άνθρωπο, την ζωντανή συν-ομιλία του, πρόσωπο με πρόσωπο;

-Εντάξει, έχεις δίκιο!  Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να σφίξει το χέρι και να αγκαλιάσει τον  φίλο του. Να φιλήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα. Να πάρει  αγκαλιά  τον εγγονό του· όμως αξίζει να στερηθείς, για ένα διάστημα, όλες αυτές τις χαρές για κάτι που είναι πρωταρχικό και πολυτιμότερο, για την υγεία την δική σου και των αγαπημένων προσώπων σου, για τον συνάνθρωπό σου.

Μείνε, λοιπόν, σπίτι και προσπάθησε να μείνεις αισιόδοξος.

Η νύχτα, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν διαρκεί για πάντα. Κάποτε ξημερώνει.

Άκου και τα πουλιά που κελαηδούν  κάθε αυγή, έξω από το παράθυρό σου, για να προϋπαντήσουν την  ανατολή!

 

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey