Το άρθρο αυτό γράφτηκε εν αναμονή των εκλογών της 21^ης Μαϊου ενεστώτος έτους.

Άρα δεν είναι γνωστό το αποτέλεσμα των εκλογών, και ούτε βέβαια μπορούμε να προφητεύσουμε -και πολλές φορές ούτε και να κατανοήσουμε- τη σοφία του λαού …

Ακόμα και όταν, για κάποιους, σφάλλει ο λαός, δεν υπάρχει ανώτερη από αυτόν φυσική δικαιοδοτική αρχή που να καταλογίζει το σφάλμα.

Είχε πει επιτιμητικά κάποτε ο Σόλων: «Για τα κακά που υποφέρετε, σεις φταίτε! Σεις οι ίδιοι ανυψώσατε αυτούς τους ανθρώπους στην εξουσία».

Εν πάση περιπτώσει το θέμα μας δεν είναι μάθημα πολιτειακής ανάλυσης.

Άλλος είναι ο σκοπός του άρθρου, και κάτι άλλο σοβαρό θέλει να επισημάνει.

Οι κυβερνήσεις διαδέχονται η μια την άλλη και βέβαια η Βουλή έχει τον υπέρτατο θεσμικό ρόλο.

Όμως η καλοδιοίκηση και η ευρυθμία του κράτους οφείλεται κυρίως στο σχέδιο και στις αρετές της Δημόσιας Διοίκησης.

Πίσω από κάθε κυβέρνηση, με τις εμπάθειές της και τους ακκισμούς της, πρέπει να βρίσκεται μια καλοστημένη «λοκομοτίβα» που λέγεται κρατικός μηχανισμός, κι αυτή να λειτουργεί «ρολόι».

Βλέπουμε λ.χ. σήμερα έργα ζωτικής σημασίας της περιφέρειας να είναι στάσιμα λόγω αδιαφορίας αλλά και χάριν έργων βιτρίνας, και φυσικά κάποιοι φταίνε. Τα έργα παρακολουθούν δυστυχώς και κατ’ ανάγκην τις μεγάλες πληθυσμιακές συγκεντρώσεις, με αποτέλεσμα να παραμελείται η ζωτική επαρχία.

Υπάρχει επιτακτική ανάγκη απαλλοτριώσεων που προσκρούει σε κακώς εννοούμενα ιδιωτικά συμφέροντα.

Ένα μισογκρεμισμένο καλύβι μπορεί να εμποδίζει τη βελτίωση μιας ολόκληρης οδικής αρτηρίας.

Υπάρχει γηγενής αναβολή σε όλα τα δημόσια έργα, όπως ακούμε ότι υπάρχει και στην απονομή της δικαιοσύνης.

Ετοιμόρροπα σπίτια του προηγούμενου σεισμού περιμένουν υπομονετικά τον επόμενο!

Δεν υπάρχει λογοδοσία και υπακοή γενικώς όλων των υφισταμένων προς τους ιεραρχικά προϊστάμενους.

Καλοπληρωμένα πασαλείμματα δεν μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα μιας σύγχρονης χώρας.

Ένα κλασικό παράδειγμα δυσλειτουργίας είναι ο χρόνος της απονομής των συντάξεων.

Είναι εξοργιστικό να χρειάζεται ένας υπάλληλος τρία χρόνια για να μετρήσει -ατιμωρητί- δυο καρτέλες ένσημα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να προλαμβάνει τη σύνταξη η διάβαση της Αχερουσίας !…

Η αναβλητικότητα, η νωχέλεια και ο ωχαδερφισμός είναι στοιχεία ολόκληρης της κοινωνίας, κι αυτής που διοικεί κι αυτής που διοικείται.

Μας κυνηγάει ακόμα εκείνη η εικόνα του συνεργείου που τέσσερις «προϊστάμενοι» καπνίζουν ιστάμενοι και απολαμβάνουν τον πρωινό καφέ τους γύρω από μια τρύπα που σκάβει ο πέμπτος.

Το νέο στοιχείο που ενδεχομένως προστίθεται στην εικόνα είναι τα τέσσερα έξυπνα κινητά εν δράσει.

Κάποια στιγμή, κάποια αναθεωρητική Βουλή, μεταξύ των άλλων αναγκαίων τροποποιήσεων του Συντάγματος- θα πρέπει να μειώσει τον αριθμό βουλευτών και υπουργών, να ορίσει λογικό πλαφόν των αποδοχών τους, να εξομοιώσει τους πολιτικούς με τους πολίτες ενώπιον των δικαστηρίων, και προπαντός να θεσπίσει αυστηρούς κανόνες της Δημόσιας και της Δημοτικής Διοίκησης.

Κοντολογίς, πρέπει πολλά μαλθακά πράγματα να σκληρύνουν, και ει δυνατόν εξ απαλών ονύχων.