Σε επιστολή μου προς τους Περιφερειάρχες (νυν και υποψηφίους) και τους Δημάρχους (νυν και υποψηφίους) για τον οδικό άξονα «Καλλονής-Πέτρας» λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, έγραφα καταλήγοντας «…Έτσι, και με δεδομένο την ύπαρξη πια τελικών μελετών του έργου (απ’ το Φθινόπωρο του 2014) δηλ. τούτο ήταν πια έτοιμο προς κατασκευή, η μόνη λύση που υπήρχε ήταν να ενταχθεί στα έργα που θα χρηματοδοτούνταν από τους Εθνικούς Πόρους / Δημόσιες Δαπάνες ( καταπώς γίνεται με το «Λιμάνι Σιγρίου»). Για να γίνει κάτι τέτοιο, έπρεπε να υπάρξει επισπεύδουσα είτε η Περιφέρεια Βορ. Αιγαίου είτε ο Δήμος Λέσβου. Παρά την παρέλευση ήδη 4,50 χρόνων ατυχώς κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ουδέν έγινε.».

Το κείμενό μου αυτό υπήρξε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Τόσο ο Δήμαρχος του Δήμου Τέρατος Λέσβου όσο και η Περιφερειάρχης Βορ. Αιγαίου υπήρξαν σχετικώς, «αφωνότεροι ιχθύος». Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού στα πέντε περίπου χρόνια της θητείας τους, ουδόλως ασχολήθηκαν με το νευραλγικής σημασίας οδικό αυτόν άξονα.

Για να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα της υπόθεσης, προ εβδομάδων βρέθηκα στα γνώριμα μου κτίρια και γραφεία του Υπουργείου, αυτά ,απ’ την εποχή που έτρεχα για τον «οδικό άξονα Καλλονής-Σιγρίου». Εκεί, ο καλός μου φίλος, συνάδελφος και συναγωνιστής στο ΤΕΕ, Δημ. Τασιόπουλος, Διευθυντής των Οδικών Υποδομών (ΔΟΥ) είχε την καλοσύνη (όπως έκανε και τότε, προ του 2013 για τον Καλλονής-Σιγρίου) να μου παράσχει πλήρη εικόνα στο που βρίσκεται το έργο. Πρέπει να λεχθεί, ότι προκειμένου να προβώ στην εν λόγω κίνηση, έλαβα υπόψη μου την πολιτική βούληση του νεοεκλεγέντος Περιφερειάρχη Κ. Μουτζούρη, να έχει θέσει τον οδικό αυτό άξονα στην πρώτη σειρά των προτεραιοτήτων της δράσης του ως κυβερνήτης των νησιών μας, αλλά και την επιθυμία του, το να γίνει γνωστό επ’ ακριβώς το που βρίσκεται η όλη του υπόθεση.

Αυτό που προέκυψε απ’ τη συνεργασία μου με το φίλο διευθυντή, είναι ότι από της ολοκληρώσεως των μελετών το Φθινόπωρο 2014, ουδείς εκ των ταγών του τόπου μας νοιάστηκε για το «τι μέλλει γενέσθαι» για το έργο. Είναι ατυχές το γεγονός ότι όταν ολοκληρώθηκαν οι μελέτες το 2014 και το έργο ήταν ώριμο να ενταχθεί σε πρόγραμμα, το ΕΣΠΑ 2006-2013 είχε λήξει. Έτσι η μόνη δυνατότητα για να πραγματοποιηθεί, ήταν να χρηματοδοτηθεί απ’ τους εθνικούς πόρους/δημόσιες δαπάνες (αφού στο νέο ΕΣΠΑ 2014-2020 δεν περιλαμβάνονται έργα υποδομών - οδικών, λιμανιών, κ.λπ.).

Όμως, ουδείς προσπάθησε σχετικώς και φυσικά εκ του αποτελέσματος προκύπτει, ότι ουδέν έγινε.

Άξιο προσοχής είναι ότι μετά από προηγηθείσα αλληλογραφία, διαβιβάσθηκε από την ΔΟΥ στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου όλο το πακέτο των Μελετών του έργου (Οδοποιίας, ΜΠΕ, Γεωλογική, Στατικές, Σήμανσης, κ.λπ.) δέκα μόνο μέρες προ των εκλογών (Δημοτικών, Περιφερειακών)!

Τελικά, όλη αυτή τη χαμένη πενταετία το έργο «αράχνιασε» στα συρτάρια όπου φυλάσσονταν οι μελέτες. Συνέπεια, τούτες «μπαγιάτεψαν» με επακόλουθα διάφορα, πολλαπλώς αρνητικά.

Συγκεκριμένα:

α) Περιβαλλοντικοί όροι (Π.Ο.). Από τα τέλη του 2016, ενώ αυτοί έληξαν και η ΔΟΥ ειδοποίησε σχετικά τη Δ/νση Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και επακολούθησε μεταξύ τους αλληλογραφία, ατυχώς το θέμα δεν έχει βρει λύση, πράγμα που σημαίνει ότι οι Π.Ο. του έργου ακόμη δεν έχουν ανανεωθεί.

β) Απαλλοτριώσεις: Για το βασικής σημασίας αυτό θέμα προκειμένου στην πράξη ν’ αρχίσει το έργο, η απαιτούμενη διαδικασία δεν έχει καν ξεκινήσει. Βέβαια είναι θετικό πως η ΔΟΥ ενέταξε το έργο, μαζί με άλλα παρόμοια, στην ειδική πράξη του Υ.Σ. για την υπαγωγή στις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 7Α του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και έχει δημοσιευθεί σε σχετικό ΦΕΚ. Τούτο, μαζί με τους Π.Ο., τη σχετική Τεχνική Έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή, μετά τον απαιτούμενο έλεγχο απ’ το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους υποβάλλονται με αίτηση προς έναρξη της διαδικασίας, στο αρμόδιο δικαστήριο.

γ) Δημοπράτηση του έργου: Τα υπάρχοντα τεύχη δημοπράτησης είναι πεπαλαιωμένα με δεδομένο ότι η μελέτη χρήζει επικαιροποιήσεως ως προς λ.χ.: τον προϋπολογισμό (το τιμολόγιο που θα ακολουθηθεί πρέπει να είναι βάσει του σχετικού νόμου του 2017 κι όχι του παλιού, -«νόμος Σουφλιά»-), τον απ’ το 2017 νέο κανονισμό σκυροδέματος (για τα διάφορα τεχνικά έργα), τις νέες προδιαγραφές στηθαίων, κ.ά. Τονίζεται ότι για να υπάρξει δημοπράτηση, προαπαιτούμενο είναι να έχουμε εξασφαλισμένες διαδικασίες απαλλοτριώσεων.

δ) Οι από το 2014 μελέτες, σήμερα χρήζουν επικαιροποιήσεως εκ του ότι στην παρελθούσα 5ετία, πολλά ως προς τη σύνταξη αλλά και την ουσία των πραγμάτων αυτών έχουν τροποποιηθεί κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο. Τούτο θα πρέπει να πραγματοποιήσει Σύμβουλος Επικαιροποίησης, που θα ετοιμάσει επίσης και τα τεύχη δημοπράτησης.

Τα πιο πάνω είναι τα κυριότερα και ενδεχομένως υπάρχουν κι άλλα.

Κλείνοντας, θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 22 εκατομ. ευρώ. Σ’ αυτόν δεν περιλαμβάνονται 2-3 εκατομ. ευρώ ακόμα, για τις απαλλοτριώσεις.

Όλα αυτά, ατυχώς, και η σχετική εμπειρία απ’ το παρελθόν, έκαναν να βάλω στην επικεφαλίδα το, «ώσπου να βγει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…»

Ελπίδα για κάτι καλύτερο, υπάρχει, μόνο στο αν σχετική μεταρρύθμιση των πραγμάτων απ’ τη νεοεκλεγμένη Κυβέρνηση απλουστεύσει τις προαναφερθείσες διαδικασίες.