Η σοφία της Δημοκρατίας και o «σοφός» λαός

11/06/2014 - 15:20

Συνήθως μετά από κάθε εκλογική διαδικασία «εισπράττονται τα μηνύματα» και αποφαίνονται οι διάφοροι «αναλυτές» περί του «σοφού λαού», περί των «παραπλανηθέντων» ή «αποπλανηθέντων», και - ενίοτε - ακούγονται και κάποιες... ιατρικές γνωματεύσεις περί της ανάγκης ψυχιατρικής βοήθειας των «ψυχικά διαταραγμένων» ψηφοφόρων.

Συνήθως μετά από κάθε εκλογική διαδικασία «εισπράττονται τα μηνύματα» και αποφαίνονται οι διάφοροι «αναλυτές» περί του «σοφού λαού», περί των «παραπλανηθέντων» ή «αποπλανηθέντων», και - ενίοτε - ακούγονται και κάποιες... ιατρικές γνωματεύσεις περί της ανάγκης ψυχιατρικής βοήθειας των «ψυχικά διαταραγμένων» ψηφοφόρων.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ούτε σοφός ούτε ά-σοφος λαός· υπάρχει ένα σύνολο προσωπικών επιλογών και η συνισταμένη αυτών των επιλογών (σύνθεση βλακείας και ευφυΐας ενίοτε), η οποία αποτελεί το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα.

Και αυτό το αποτέλεσμα, ανάλογα εάν βοηθά την προς «τα βελτίω» ή προς «τα χείρω» εξέλιξη της χώρας, κρίνεται και αξιολογείται ως «σοφό» ή «ά-σοφο».

Και βεβαίως η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος είναι πάντα αποτέλεσμα των συνθηκών (οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών) κάτω από τις οποίες ζει ο κάθε πολίτης και σχετίζεται με τη δυνατότητα που διαθέτει ο κάθε ψηφοφόρος - από την άποψη της επαρκούς γνώσης και της κριτικής ικανότητάς του - να αντιλαμβάνεται τα αίτια της υπάρχουσας κατάστασης, καθώς και τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί, και να αξιολογεί τις προτεινόμενες λύσεις για τη βελτίωση του δυσμενούς περιβάλλοντος, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Το αποτέλεσμα, λοιπόν, των πρόσφατων εκλογών - παρ’ όλον ότι οι εκλογείς προσήλθαν στις κάλπες μετά από μια προεκλογική περίοδο, όπου κυριάρχησε η τεχνητή πόλωση και η έντονη συναισθηματική φόρτιση, η παραπληροφόρηση και η σύγχυση ως προς το ζητούμενο των εκλογών - μπορεί να χαρακτηριστεί θετικό και υπό όρους να αποβεί επωφελές για τη μελλοντική πορεία της χώρας.

Οι εκλογείς, παρά την περί του αντιθέτου προσπάθεια των κομματικών ηγεσιών, διεχώρισαν τις αυτοδιοικητικές εκλογές από τις ευρωεκλογές και σε κάποιο βαθμό και τις ευρωεκλογές από τις εκλογές δημοψηφισματικού χαρακτήρα.
Υπερψήφισαν εκείνους τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες που κατέθεσαν αυτοδιοικητικές προτάσεις και καταδίκασαν - στις περισσότερες των περιπτώσεων - τους υποψήφιους του «κομματικού σωλήνα», καθώς και αυτούς που μετέφεραν στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης τη συνθηματολογία της κεντρικής πολιτικής σκηνής (βλέπε και αποτελέσματα Λέσβου).

Καταδίκασαν, επίσης, εκείνους οι οποίοι προσήλθαν στο πεδίο του πολιτικού ανταγωνισμού με θολές ή επαμφοτερίζουσες προτάσεις, χωρίς συγκεκριμένο περιεχόμενο και ξεκάθαρη στόχευση (βλέπε και αποτελέσματα για ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ).
Και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, οι ψηφοφόροι - ηθελημένα ή αθέλητα - δεν ανακήρυξαν κανέναν εκ των αντιμαχομένων απόλυτον διαχειριστή της επόμενης ημέρας.

Έτσι, όσοι προσπάθησαν να εμφανίσουν το αποτέλεσμα των εκλογών για την Ευρωβουλή ως αποτέλεσμα - οιονεί - βουλευτικών εκλογών, αυτό που κατάφεραν ήταν να καταδείξουν ως επαπειλούμενη την ακυβερνησία της χώρας στην περίπτωση που θα επιμείνουν στην αδιέξοδη πολιτική τού «ή αυτοί ή εμείς».

Και παρά τις θριαμβολογίες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι από την κάλπη των ευρωεκλογών αναδείχθηκε... η νέα κυβέρνηση της χώρας, η εικόνα είναι διαφορετική, διότι, εάν αθροίσουμε τις ψήφους που έλαβαν τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης και τις συγκρίνουμε με τον αριθμό των ψήφων που έλαβε η Αξιωματική Αντιπολίτευση, φαίνεται ότι η συγκυβέρνηση έχει την ανοχή - αν όχι την εμπιστοσύνη - ενός μεγαλύτερου ποσοστού ψηφοφόρων απ’ ό,τι η Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Οι ψηφοφόροι που προσήλθαν στις κάλπες του Μαΐου, απαίτησαν μεν την αλλαγή της ακολουθούμενης πολιτικής (πρωτίστως από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, βεβαίως, την ελληνική κυβέρνηση), αλλά δε θεώρησαν - τουλάχιστον προς το παρόν - αναγκαίο να αντικατασταθεί η υπάρχουσα δικομματική κυβέρνηση. Κι αυτό το αποτέλεσμα ήταν που υπέστειλε τη συνθηματολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περί επικείμενης ανατροπής της κυβέρνησης στις... «26 του Μάη»!

Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι παρά τις «προφητείες» περί εξαφάνισης του ΠΑΣΟΚ-Ελιάς, ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων της 25ης Μαΐου θεώρησε ότι η αναληφθείσα προσπάθεια για την ανασύνταξη της «Κεντροαριστεράς» πρέπει να υποστηριχθεί, διότι αυτός ο πολιτικός χώρος, μπορεί -παρεμβαλλόμενος ανάμεσα στο δίπολο Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, ή συμπράττοντας με τη μία ή την άλλη πλευρά- να παίξει καθοριστικό ρόλο για την άμβλυνση της οξύτητας του κομματικού ανταγωνισμού και του αναπτυσσόμενου -επικινδύνως- εμφυλιοπολεμικού κλίματος· και το σημαντικότερο, για να αποφευχθεί η ακυβερνησία της χώρας και να διασφαλιστεί η ομαλή και ασφαλής έξοδος από τα μνημόνια και την οικονομική και κοινωνική κρίση.

Και είναι να απορεί κανείς με την τόση ευήθεια και να θλίβεται για τον «αυτοκτονικό ιδεασμό» κάποιων εκπροσώπων τού επί ΓΑΠ «ενδόξου» -βαθέος ή ρηχού- ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι βαυκαλίζονται ακόμα με το μύθο του «μαρμαρωμένου βασιλιά» -ή του εκθρονισμένου «πρίγκιπα»- ο οποίος επανερχόμενος στη... ζωή, θα ανασυστήσει την πολιτική αυτοκρατορία του κραταιού ΠΑΣΟΚ!

Δεν ανέχονται, λέει, η Ελιά να σκεπάσει τον ήλιο τού ΠΑΣΟΚ και ούτε στο «θρόνο» του ιστορικού κόμματος να κάθεται ένας... «σφετεριστής», που προσβάλλει, συνεργαζόμενος με τη Ν.Δ. (ακόμα κι αν υπηρετεί υπέρτατες εθνικές ανάγκες), τις «σοσιαλιστικές» υποθήκες της... «δυναστείας».

Ας ελπίσουμε ότι η μωρία θα παραμείνει νόσος ενδημική και δε θα γίνει επιδημική, με κίνδυνο να ακυρωθεί η ελπιδοφόρα προοπτική της ενοποίησης των δυνάμεων της κατακερματισμένης - σήμερα - Κεντροαριστεράς.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey