
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Σε συνέχεια των επτά δημοσιευμάτων, παραθέτω έναν πίνακα 17 χωριών του Ναχιγιέ (Δήμου) Γέρας το 1548, σημειώνοντας:
Σε συνέχεια των επτά δημοσιευμάτων, παραθέτω έναν πίνακα 17 χωριών του Ναχιγιέ (Δήμου) Γέρας το 1548, σημειώνοντας:
1.- Για τα χωριά διατήρησα τη μετάφραση της Ευαγγελίας Μπαλτά και εντός παρενθέσεων πρόσθεσα α) το έτος 1548 για τα χωριά του αντίστοιχου κατάστιχου, β) το έτος 1567 για τα τότε χωριά που αναφέρει ο Σταυράκης Αναγνώστου από το χαμένο Κώδηκα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης: Αμπελικό, Γέρας, Μεσαγρός, Πλωμάρι και Σκόπελος («Λεσβιάς Ωδή», Σμύρνη 1850, σσ. 155 - 157), γ) το έτος 1672 για τα χωριά του αντίστοιχου οθωμανικού κατάστιχου: Αμπελικό, Μεσαγρός + Άγ. Γιάννης + Σαπούνι + Παλαιόκηπος + Σαπανατούδι, Πλωμάρι + Σιδούντας, Σκόπελος + Επισκοπή ή Παπαζλίκ ή Παπάδος και δ) το έτος 1653 για τα τότε χωριά του Ιεροσολυμιτικού κώδικα: Άγιος Ιωάννης, Γέρα, Μεσαγρώς, Παλιώκιπω, Παπάδων Ταξιάρχης, η χώρα Πλουμάρι, χωρίον Πλουμάρι, χώρα Σκόπελως και ο οικισμός Σινιάjα του Μεσαγρού. (Βασίλης Σπανός, Πρακτικά 24ου Πανελλήνιου Ιστορικού Συνεδρίου, Θεσσαλονίκη 2003, σσ. 130 - 135).
Ο Ιεροσολυμιτικός κώδικας 509 τού 1653, ως κατάστιχο προσφορών υπέρ του Παναγίου Τάφου, καταγράφει 126 οικογένειες αφιερωτών (568 άτομα) του Πλωμαρίου με 80 διαφορετικά επώνυμα, από τα οποία διέκρινα το «Κυριατζής» που έφεραν οι συνεπώνυμοι Πλωμαρίτες πρόγονοί μου (σ. 151).
2.- Από το οθωμανικό κατάστιχο του έτους 1672 για το Ναχιγιέ Γέρας, προκύπτει ότι η φορολόγηση μιας ρίζας ελιάς είναι διαφορετική από το εάν ο κάτοχός της είναι μουσουλμάνος ή χριστιανός. Έτσι οι μουσουλμάνοι κατέχοντας 28.068 ελαιόδενδρα, πληρώνουν 56.746 άσπρα, 2,02 άσπρα για κάθε ελιά, ενώ οι χριστιανοί κατέχοντας 43.964 ελαιόδενδρα, πληρώνουν 125.744 άσπρα, 2,86 για κάθε ελιά, δηλαδή οι χριστιανοί φορολογούνται 42% περισσότερο από τους μουσουλμάνους.
3.- Το ποσοστό των μουσουλμάνων στο Δήμο Γέρας του 1548 είναι 2,99%.
4.- Οι Δημήτρης Καρύδης και Machiel Kiel στο βιβλίο τους Μυτιλήνης «Αστυγραφία και Λέσβου Χωρογραφία», Αθήνα 2000, καταγράφουν για το 1548 τα χωριά: Αμπελικό, Γερκόδι, Μεσαγρά, Μότρι, Παλαιόκηπος, Παππάδος, Πατέρκο, Πλωμάρι, Σκόπελος και Σαβούνι (σ. 118). Επίσης προσθέτουν ότι «στον nahiye της Γέρας, διοικητικό κέντρο του οποίου ήταν το ομώνυμο χωριό, με τα ερείπια, σήμερα, ενός κάστρου σε ένα λόφο πάνω από αυτό» (σ. 120).
Οι ίδιοι παραθέτουν έναν πίνακα για το 1548 που περιλαμβάνει τα χωριά Γέρα, Μεσαγρός, Σαβούνι και Σκόπελος όπου φαίνεται ότι ο πληθυσμός των μουσουλμάνων στα έτη 1548, 1581, 1671 και 1700 παρουσιάζεται με ολοένα αυξανόμενα αντίστοιχα ποσοστά 8,84%, 22,26%, 45,46% και 45% και σημειώνουν «το ότι το Ισλάμ ήταν ισχυρό στην περιοχή, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι σε άλλα μέρη στο νησί, αποδεικνύεται και από τα γραφόμενα του Μητροπολίτη Γαβριήλ, γύρω στο 1620, ο οποίος παρατηρούσε ότι “αγαρηνοί δε εισί πλείονες εν τη της Μυτιλήνης επαρχία”». (σ. 121).
5.- Τα Άγιος Ιωάννης, Σαπούνι και Σαβατούτα, ο Γεώργιος Αριστείδης τα καταγράφει σύμφωνα με τη στατιστική τού 1840 στη Γέρα ως μία ενότητα που συγκεντρώνουν και τα τρία μαζί 45 οικογένειες, όλες οθωμανικές («Τετραλογία Πανηγυρική», Αθήνα 1863, σ. 164).
6.- Ο Γιάννης Χατζηβασιλείου καταγράφει τα τοπωνύμια: «Άγιου Γιάνν(ι)ς, Δαφνιά, Καμάρα, Μουνέρ’-Μουνέρια, Πατρικού, Σαμπατούδ’ και Σαπούν(ι)». (Από τα τοπωνύμια της Γέρας, περιοδικό «Γέρα», 1982, τ. 8, σ. 14).
7.- Για το Μονέρι, ο Ιάκωβος Κλεόμβροτος, γράφει ότι στην περιουσία της Ζωοδόχου Πηγής Μεσαγρού ανήκει: «Ελαιόκτημα εις θέσιν “Μονέρια”, αγροτικής περιφερείας Παππάδου» («Mytilena Sacra», τ. Β΄, σ. 321).
8.- Το Πατρικό, απαντά ως «χωρίον Πατρικού» στην επιγραφή MM 3206. (Σεραφείμ Χαριτωνίδης, «Αι Επιγραφαί της Λέσβου», Συμπλήρωμα. Αθήνα 1968, σ. 16). Ο Μάκης Αξιώτης γράφει για τον «Μπαχτσέ της Πατρικούς» μεταξύ Παππάδου και Μεσαγρού: «Στον Παππάδο η θέση Πατρικού». («Περπατώντας τη Λέσβο», Μυτιλήνη 1992, σ. 687).
9.- Χωρίον Τραπεριά, καταγράφηκε και στο Δήμο Βασιλικών του 1548 με 54 οικίες, όλες χριστιανικές.
10.- Το Αμπελικό ανήκει το 1672 στον Ναχιγιέ Γέρας, ενώ το 1548 στο Ναχιγιέ Κεραμειών με 139 χριστιανικές οικίες και μία μουσουλμανική.
11.- Η Σεδούντα, ανατολικά του Μεγαλοχωρίου, ανήκει το 1672 στον Ναχιγιέ Γέρας φορολογούμενη με το Πλωμάρι (Μεγαλοχώρι), ενώ το 1548 σημειώνεται στο Ναχιγιέ Κεραμειών, με 26 οικίες, όλες χριστιανικές.