Σε περιδίνηση βρίσκεται το πολιτικό σκηνικό, μετά τις πολιτικές εξελίξεις που προκάλεσε η συμφωνία των Πρεσπών και όσα επακολούθησαν, με τα τραγελαφικά και πρωτόγνωρα για το ελληνικό κοινοβούλιο περιστατικά που προκαλούν απέχθεια στην κοινή γνώμη και απογοήτευση στους πολίτες. Δυστυχώς όμως με αυτό το κλίμα φαίνεται ότι θα πορευτεί η χώρα το επόμενο κρίσιμο διάστημα, με τις απανωτές εκλογές, απ’ τις οποίες θα προκύψουν οι νέοι αυτοδιοικητικοί άρχοντες, οι ευρωβουλευτές και οι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου και φυσικά η νέα κυβέρνηση. Είναι φανερό ότι το 2019 κρίνονται πάρα πολλά για τη χώρα μας και την πολιτική της εκπροσώπηση στους κύριους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς της. Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί ένταση στο πολιτικό σκηνικό και πρωτόγνωρη πόλωση που κάνει άνω-κάτω την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, προκαλώντας ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και όλα αυτά ενώ ως χώρα και κοινωνία έχουμε βιώσει μια 10ετή έντονη κρίση σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής -και όχι μόνο- ζωής! Σε αυτά ήρθε και το προσφυγικό-μεταναστευτικό να προστεθεί και να κάνει ακόμη πιο δραματικά τα πράγματα. Με το τελευταίο στη Λέσβο να αποτελεί το ...κερασάκι, που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία και την ...ξεπερνούσε κατά πολύ.

Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό καλείται η λεσβιακή κοινωνία να αποφασίσει πως θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια και ποιές προτεραιότητες θα βάλει. Αρχής γενομένης από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την εκλογή των νέων δημοτικών και περιφερειακών αρχών και φυσικά και των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του νομού μας. Τα ενδεχόμενα «σενάρια» και οι κίνδυνοι σε ότι αφορά την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των νησιών μας τα αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας. Σε ό,τι αφορά όμως τις αυτοδιοικητικές αρχές τα πιθανά ενδεχόμενα που μπορούν από τις κάλπες είναι προς το παρόν απρόβλεπτα, ένεκα και του εκλογικού νόμου, που αλλάζει άρδην το αυτοδιοικητικό σκηνικό και τους ενδεχόμενους συσχετισμούς. Οι μέχρι τώρα «πανίσχυρες» πλειοψηφίες -που στην πράξη και στην πορεία κάθε άλλο παρά «πανίσχυρες» αποδείχτηκαν, όπως διαφάνηκε και από τις δυο συνεχιζόμενες δημοτικές αρχές στο δήμο της Λέσβου- που έβγαλαν οι αυτοδιοικητικές κάλπες, αποτελούν πλέον παρελθόν και η διαχείριση των συσχετισμών που θα προκύψουν και οι επιβαλλόμενες από τα πράγματα συμμαχίες, χρήζουν διαχείρισης και λεπτές ισορροπίες, που βάζει όλους τους «παίχτες» προ των ευθυνών τους. Το στοίχημα της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της όποιας αυτοδιοικητικής αρχής, που είναι και το ζητούμενο, δεν είναι δεδομένο ότι θα κερδηθεί. Πολύ περισσότερο στη Λέσβο που το διχαστικό κλίμα και οι ακραίες φωνές αναζητούν εκπροσώπηση, βοηθούντος και της απλής αναλογικής.

Σε ό,τι αφορά τις δημοτικές εκλογές στη Λέσβο, το σκηνικό παραμένει ακόμη θολό, αφού η κυβέρνηση εξακολουθεί να «παίζει» με το χωροταξικό και να ...μαγειρεύει τα όρια των νέων δήμων με μικροκομματικές σκοπιμότητες και ευκαιριακές προσεγγίσεις. Αν είναι δυνατόν ένα θέμα που έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και έναν τουλάχιστον χρόνο εξακολουθεί ακόμη να σέρνεται λίγους μήνες πριν στηθούν οι κάλπες! Αφήνοντας έτσι σε εκκρεμότητα ένα μείζον θέμα και τους άμεσα εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους για να διεκδικήσουν και να υπηρετήσουν αυτούς τους νέους δήμους, αν τελικά προκύψουν, να είναι σε αναμονή και στο ...περίμενε!

Η δε κυβερνητική πρόθεση να προχωρήσει -αν τελικά προχωρήσει- στην αλλαγή του χωροταξικού στις εξόφθαλμες όπως προανήγγειλε περιπτώσεις μετρημένων νησιωτικών δήμων, με δυο μέτρα και δυο σταθμά, με μόνο γνώμονα τις μικροκομματικές σκοπιμότητες και τους πρόσκαιρους κομματικούς υπολογισμούς, προκαλεί ποικίλα σχόλια. Γιατί τι άλλο υπηρετεί η λογική που σχεδιάζει η Κεφαλονιά, με λιγότερο πληθυσμό και έκταση, που είναι και μονοεδρική, να αποκτήσει τρεις δήμους, ενώ στη Λέσβο παραμένει σταθερά στην επιλογή των δυο δήμων. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το θέμα της διάσπασης νησιωτικών δήμων, έτσι όπως εξελίχθηκε τους τελευταίους μήνες, μπήκε ως ακόμη ένα στοιχείο επηρεασμού των πολιτικών συσχετισμών και όχι πρωτίστως ως μια νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης που επιδιώκει έγκαιρα να αποκαταστήσει μια στρέβλωση που δημιουργεί προβλήματα και δυσλειτουργίες στους συγκεκριμένους δήμους.

Είναι ακατανόητο και πέρα από κάθε λογική, το γεγονός ότι τρεις μήνες πριν τις εκλογές η πολιτεία διά των αρμοδίων της οργάνων και θεσμών δεν έχει κατασταλάξει, με συνέπεια να μην έχει δρομολογήσει, ποιοί θα είναι οι νέοι δήμοι, με δημοτικές ενότητες να μπαίνουν και να βγαίνουν αναλόγως των πιέσεων και των προτιμήσεων των εμπλεκομένων παραγόντων -αυτοδιοικητικών και κομματικών- και με την επόμενη μέρα να συσσωρεύονται πλήθος εκκρεμοτήτων που θα ζητούν άμεση διευθέτηση. Αυτά δεν είναι σοβαρά, εκπέμπουν προχειρότητα, που δεν δικαιολογείται από το γεγονός ότι το θέμα δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά ήταν γνωστό στους πάντες αμέσως μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, τουλάχιστον για τη Λέσβο. Δυστυχώς για ένα τέτοιο ζήτημα, που είχε τη συναίνεση όλων των τοπικών παραγόντων και των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, δεν βρέθηκε ο τρόπος για να υπάρξει κοινή πρωτοβουλία με συγκεκριμένη πρόταση, αλλά αφέθηκε σε άλλους να ...κόψουν την πίτα, σύμφωνα με τις δικές τους προτεραιότητες και προσεγγίσεις. Και εδώ φέρουν ευθύνες και οι αυτοδιοικητικές αρχές του νησιού και οι φορείς του που για ένα τέτοιο μείζον θέμα περιορίστηκαν σε ανακοινώσεις και αλληλοκατηγορίες, αφήνοντας... τρίτους να κάνουν τη δουλειά. Δυστυχώς και σε αυτήν την υπόθεση ισχύει η παροιμία «όπως στρώσεις θα κοιμηθείς» και εμείς ως τόπος και κοινωνία τα αφήσαμε όλα ...άστρωτα για να μας τα «στρώσουν» άλλοι!