Κυρίες και κύριοι, καλημέρα σας. Είναι 18 Σεπτεμβρίου, ημέρα Παρασκευή, δύο μέρες πριν από τις εκλογές! Και το ερώτημα πλανάται.

Ποιος θα είναι στην κυβέρνηση; Μα το… ΠΑΣΟΚ! Είτε κερδίσει το χρυσό παιδί είτε ο βαρύ μάγκας Βάγγος, η Φώφη, με τη γοητεία του επιθέτου της, θα οδηγήσει πάλι το… εφτάψυχο κόμμα της στους πονηρούς διαδρόμους της… εξουσίας! Πιθανόν στην κυβέρνηση και το Ποτάμι, έστω με μειωμένα ποσοστά, το ΚΚΕ στο δικό του μοναχικό δρόμο με μικρή άνοδο, στα γνωστά η Χρυσή Αυγή, πανηγύρια θα κάνει ο Πάνος εάν μπουν στη Βουλή οι ΑΝΕΛ, η Λαϊκή Ενότητα θα είναι η έκπληξη (ευχάριστη ή δυσάρεστη, υπομονή…), ενώ ο Λεβέντης θα δίνει το δικό του τόνο στη Βουλή, αν τελικά τα καταφέρει! Και ποιος θα είναι ο πρώτος;

Έλα ντε… @ Θα κριθεί την Κυριακή από τις 12 το μεσημέρι έως στις 5 το απόγευμα. Τότε θα αποφασίσει η κρίσιμη μάζα 18 έως 34 ετών. Θα ξυπνήσει αργά το πρωί της Κυριακής, θα πιει το φρέντο της και, αφού σερφάρει, θα πάρει την απόφασή της. Να πάει ή να μην πάει να ψηφίσει; Εάν πάει, μπορεί να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν πάει ο… μουστάκιας κάνει την έκπληξη της δεκαετίας! Εκεί στοχεύουν και τα δύο κόμματα.

Ο Τσίπρας να τους… ταρακουνήσει, να τους οδηγήσει στην κάλπη. Ο Μεϊμαράκης πάλι αποδομεί τον Τσίπρα για να τους… απωθήσει από την κάλπη! @ Πάλι βρήκα στο γραμματοκιβώτιο σωρό από ψηφοδέλτια κομμάτων. Καλά σοβαρά πιστεύουν ακόμα οι κομματικοί ότι ο κόσμος αποφασίζει με βάση τον όγκο τους στα γραμματοκιβώτια;

Τότε το ΚΚΕ θα ’πρεπε να είναι κυβέρνηση προ πολλού… @ Πάντως εκλογές χωρίς σταυρό δεν έχουν γούστο… Σου λέει ο άλλος μπήκα υποψήφιος για να στηρίξω το κόμμα και είναι τελευταίος στη λίστα! Έτσι για να δημιουργήσει κλίμα…

Σιγά τα ωά! Τι κλίμα όμως να δημιουργηθεί όταν απουσιάζει το κίνητρο του σταυρού; Ούτε περιοδείες υποψηφίων στα χωριά, νέκρα στα καφενεία, κλειστά τα σαλόνια της Μυτιλήνης, ελάχιστοι δίνουν συνεντεύξεις…

Υποτονική κίνηση στις εφημερίδες και στην τοπική τηλεόραση. Το παιχνίδι το ’χουν πάρει πάνω τους οι αρχηγοί των κομμάτων @ Κάντε κι ένα απλό πείραμα. Ρωτήστε οπαδούς μεγάλων κομμάτων να σας πουν όλα τα ονόματα των υποψηφίων του ψηφοδελτίου. Σας διαβεβαιώνω ότι θα δυσκολευτούν…

@ Κρατήστε και τη δήλωση του Φλαμπουράρη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα με τέσσερις μονάδες διαφορά». Κοντός ψαλμός αλληλούια… @ Και μέσα σ’ αυτήν την αναταραχή εμφανίστηκε και ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος -όπως ανακοίνωσε- «ζυμώνεται» για δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης στο χώρο της Κεντροαριστεράς! @ Επαχθές χρέος το 0-3 της Μπάγερ…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1978
Ο Μάικλ Δουκάκης στη Λέσβο

Ο κυβερνήτης της πολιτείας Μασαχουσέτης των ΗΠΑ και μετέπειτα υποψήφιος πρόεδρός της Μάικλ Δουκάκης επισκέπτεται τη Λέσβο. Ο πατέρας του Παναγιώτης, που είχε γεννηθεί το 1898 στην Πελόπη, μετανάστευσε στις ΗΠΑ, δημιούργησε οικογένεια και γεννήθηκε ο γιος του Μάικλ, που έκανε υπερήφανη την οικογένειά του αλλά και τη Λέσβο με την υποψηφιότητά του το 1988 όπου έχασε από τον πατέρα Μπους. Στο αεροδρόμιο τον υποδέχθηκε ο δήμαρχος Μυτιλήνης Απ. Αποστόλου και στη συνέχεια δόθηκε δεξίωση, όπου παρευρέθηκαν εκπρόσωποι τοπικών αρχών και πολιτιστικών φορέων. Έπειτα, ο κυβερνήτης επισκέφθηκε την Πελόπη, έμεινε ένα βράδυ στο Μόλυβο, ενώ την επομένη δόθηκε δεξίωση στο «Λέσβος Μπητς» προς τιμήν του από την Εθνική Τράπεζα, παρόντος του βουλευτή Λέσβου Παν. Αμπατζή.

ΕΙΠΕ

«Η υποψηφιότητά μου συνδέεται με την ανανέωση και την ανασυγκρότηση του προοδευτικού μεσαίου χώρου, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού».

Γιάννης Τσαμουργκέλλης, σχολιάζοντας την υποψηφιότητά του με τη Δη. Συ. (ΕΜΠΡΟΣ)

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

- Πρεμιέρα έκανε το «Αλ Τσαντίρι», όπου στο γενικό σύνολο συγκέντρωσε 38,8%, φτάνοντας σε τέταρτο ακόμα και το 47,7%, ενώ και στο δυναμικό κοινό 15-44 οι πίνακες τηλεθέασης της Nielsen έδειξαν μέσο όρο 34,1%, αγγίζοντας λίγο πριν τις 23:00 το 42,6%. Να σημειώσουμε πως στο διάστημα 21:00-21:15 ο αγώνας της Εθνικής στον ΑΝΤ1 είχε χτυπήσει κόκκινο, κάνοντας τα μηχανάκια να δείχνουν 61,1% στο δυναμικό κοινό και ρίχνοντας το «Αλ Τσαντίρι», που ξεκίνησε με λίγα λεπτά καθυστέρηση λόγω των προεκλογικών σποτ στο 8,8%.
- Αύριο κυκλοφορούν οι κυριακάτικες εφημερίδες λόγω των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου. Θα κυκλοφορήσουν χωρίς δημοσκοπήσεις, για τις οποίες σήμερα είναι και η τελευταία μέρα δημοσιοποίησής τους. Έτσι, το βράδυ αναμένεται να δούμε μια σειρά από δημοσκοπήσεις, οι οποίες όμως και πάλι δε θα ξεκαθαρίζουν το νικητή. Όλα θα κριθούν στο νήμα… Πάνω από τις κάλπες!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1834 Η Αθήνα ονομάζεται πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους με διάταγμα της αντιβασιλείας.
1851 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «New York Times».
1924 Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών εγκρίνει το καταστατικό ίδρυσης της ΑΕΚ.
1931 Με Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, καθορίζεται στα δέκα ναυτικά μίλια ο εθνικός εναέριος χώρος της Ελλάδας, τέσσερα περισσότερα από την αιγιαλίτιδα ζώνη.

ΑΠΟΨΕΙΣ

«Τι σκ... να ψηφίσω;»
του Θοδωρή Αντωνόπουλου
(«Lifo»)

Οι εκλογές-εξπρές της Κυριακής μοιάζουν οι πλέον αδιάφορες. Η πορεία στην κάλπη, χρονικό ενός προαναγγελθέντος «επαχθούς, επονείδιστου και μη βιώσιμου» συμβιβασμού.

Το τελευταίο ντιμπέιτ μεταξύ Τσίπρα-Μεϊμαράκη συνόψισε, τρόπον τινά, τη σύντομη αυτήν προεκλογική περίοδο. Έμφαση στις επικοινωνιακές τακτικές, προσωποποίηση της πολιτικής, παιχνίδι με το συναίσθημα, ανώδυνες κοκορομαχίες εντυπώσεων.

Ο Αλέξης επέμεινε να μας σώσει αυτοδύναμος, γιατί, με όλα τα λάθη και τις αστοχίες του, παραμένει «νέος κι ωραίος», ατίθασο παλιόπαιδο και «μάρτυρας» -προτερήματα όσο να πεις, γι’ αυτό φαίνεται να έπεισε περισσότερο.

Ο «Βαγγέλας», πάλι, μας διεκδικούσε γιατί, παρότι παλιός, είναι και καλά αλλιώς, εμπειρότερος, στιβαρότερος, συν πιο... ομορφάντρας από το στρυφνό, αγχωτικό προκάτοχό του.

Ο πρώτος απέκλεισε «παρά φύση» συνεργασίες (λες και δε συγκυβέρνησε με μια τέτοια), ο δεύτερος προέταξε την εθνική συνεννόηση «για το καλό της χώρας». Ο Τσίπρας απέφυγε κάθε «ενοχλητική» αριστερή αναφορά, ο Μεϊμαράκης έριξε παραγάδι στην ακροδεξιά, μηρυκάζοντας τον όρο «λαθρομετανάστης» όποτε αναφερόταν στο προσφυγικό, για το οποίο δεν ξεκαθάρισε καν τι πιστεύει.

Υπάρχει, ακόμα, ένα γενικευμένο κλίμα απαξίωσης, θυμού, κυνισμού, παραίτησης. Η αποχή σχηματίζει άνετα αυτοδύναμη κυβέρνηση. Όμως και η ιδιώτευση, το παιχνίδι των εκάστοτε κυρίαρχων, εξυπηρετεί.

Η πολιτική δεν ταυτίζεται με τα ψέματα, τις απατεωνιές, τη δημιουργία «πελατείας», τα παιχνίδια εξουσίας -κι ας τα περιέχει. Είναι καταρχάς η αέναη, σκληρή, επίπονη, σισύφεια συχνά προσπάθεια να αλλάξει κανείς τα πράγματα, να πάει την κοινωνία παραπέρα.

Οι μαγικές συνταγές και οι χιλιαστικού τύπου ουτοπίες εξέλιπαν για όλους, η δύναμη της κοινωνικής εντροπίας είναι πανίσχυρη, οι ολοκληρωτισμοί πάντα καιροφυλακτούν και η δημοκρατία, ειδικά σε εποχές που τις τύχες ενός εξατομικευμένου κόσμου ορίζουν εξωθεσμικές ολιγαρχίες, συναντά επίσης αδιέξοδα. Καταφέρνει, όμως, να τα υπερβαίνει, γι’ αυτό χαμένη -δίχως να είναι απαραίτητα καταδικαστέα- είναι η ψήφος που δε δόθηκε.

Ακόμα και η πολυσυζητημένη άμεση δημοκρατία, άλλωστε, συμμετοχικές διαδικασίες απαιτεί!