Τέρμα πλέον το πέταμα των εφημερίδων στην ανακύκλωση. Τις μαζεύω και τις στοιβάζω στον περιορισμένο χώρο του γραφείου μου. Μόλις τελειώσει αυτή η παράξενη περίοδος (εάν τελειώσει….), θα τις βάλω σε ντοσιέ κι αφού γράψω ημερομηνία με την συμπληρωματική ένδειξη «Ουάου», θα τις φυλάξω και θα τις παραδώσω στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου!

Μετά από πολλά χρόνια όταν εμείς θα είμαστε στα… θυμαράκια, δε θα έχουν αποκτήσει μόνο αξία σε μια, φαντάζομαι, απόλυτα ψηφιακή εποχή, αλλά όταν φυλλομετρώντας τα κιτρινισμένα φύλλα των εφημερίδων της εποχής μας, θα μπορούν να καταλάβουν οι επόμενες γενιές των Ελλήνων, όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας… @ Εδώ εμείς δυσκολευόμαστε ν’ αφομοιώσουμε τις εξελίξεις, πόσο μάλλον οι απόγονοί μας μέσα από τα ψυχρά (ψηφιακά) βιβλία της Ιστορίας. Υπερβολικός; Πιθανόν…

@ Έλα ντε όμως που σήμερα καλούνται για μια ακόμα φορά οι… γερμανοτσολιάδες βουλευτές να ψηφίσουν «ναι» για να στηρίξουν την «Πρώτη Φορά Αριστερά» για να μην κινδυνεύσει να πέσει από τους δικούς της βουλευτές; Πώς το «πιάνεις» αυτό; Έχει και συνέχεια! Οι οποίοι βουλευτές της ναι μεν δε θα ψηφίσουν το νομοσχέδιό της, αλλά δηλώνουν ότι συνεχίζουν να την στηρίζουν!

Δηλαδή η κυβέρνηση καταψηφίζει και η αντιπολίτευση υπερψηφίζει! Άντε τώρα αυτό να το «πιάσουν» οι επόμενες γενεές των Ελλήνων! @ Σε μια χώρα μάλιστα που η έννοια της Δημοκρατίας κινείται σε ρυθμούς… αλά καρτ! Δηλαδή όπως μας βολεύει!

Διότι τι σημασία έχουν τώρα οι θεωρίες της κυρίας Βαλαβάνη περί πολιτικού κανιβαλισμού, όταν η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση πρωτοστατούσε σε ανάλογες στάσεις; Η πραγματικότητα ενίοτε γελοιοποιεί, ενίοτε «καταπλακώνει»! @ Η κυρία Κατσέλλη μας συμβουλεύει να επιστρέψουμε τα λεφτά μας στις Τράπεζες. Ουδεμία αντίρρηση, αρκεί να ρωτήσω πρώτα την κυρία... μαμά! Αυτή ξέρει καλύτερα… @ Φεύγουμε από την Ελλαδίτσα μας, πετάμε προς Αμερικανική Ήπειρο, όπου θαυμάζουμε τη στιγμή που στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ σηκώνεται η… επαναστατική σημαία της Κούβας. Συνέχεια της συνάντησης Κάστρο (αδελφού) με Ομπάμα.

Ο παλιός επαναστάτης με κουστουμάκι πλέον, με χαμόγελο και χωρίς… ουάουα, ανταλλάσει χειραψία με τον αρχι...ιμπεριαλιστή, ανοίγοντας στη χώρα του νέους δρόμους ανάπτυξης! …Αχ αυτή η πραγματικότητα, μας ξυπνάει όλους, άλλους από εφιάλτες κι άλλους από παραδείσους… @ Επιστρέφουμε ταχέως στην Ελλάδα, όπου συνεχίζονται οι πολιτικές εξελίξεις με το ΠΑΣΟΚ της Γεννηματά να εκλέγει νέο Γραμματέα της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Τον κύριο Στέφανο Ξεκαλάκη…

Ενώ το μέλλον της Κοινωνικής Ασφάλισης επικάθεται πλέον στους ρωμαλέους ώμους του Παύλου Χαϊκάλη. Ο οποίος στις 14 Μαρτίου 2014 είχε αποκαλύψει στην Ναταλία Γερμανού πως «Η αστρολογία ήρθε στη ζωή μου ως εσωτερική αναζήτηση»…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…..
ΙΟΥΛΙΟΣ 1982
Δίμηνο κλείσιμο του εργοστασίου Σουρλάγκα
Με απόφαση του Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας Κώστα Βαΐτση αναστέλλεται η λειτουργία για δύο μήνες του Εργοστασίου Σουρλάγκα. Η απόφαση πάρθηκε μετά από επίσκεψη επιτροπής κατοίκων του Περάματος οι οποίοι κατήγγειλαν ότι παρουσιάσθηκαν περιστατικά δύσπνοιας σε πολλά άτομα και ιδίως σε παιδιά.

Η εταιρεία διαμαρτύρεται έντονα για την απόφαση, στέλνοντας τηλεγραφήματα στον Πρωθυπουργό και σε υπουργούς. Με ψήφισμά της η ΤΕΔΚ Ν. Λέσβου και άλλοι φορείς της Λέσβου στηρίζουν την υπουργική απόφαση.

ΕΙΠΕ
«Κρατάμε με νύχια και με δόντια τους βιολογικούς ανταλλάσοντας αντλίες για να μπορέσουμε να βγάλουμε το καλοκαίρι»
Δημήτρης Ακριώτης
Πρόεδρος ΔΕΥΑΛ

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

Ικανοποίηση επικρατεί στην κυβέρνηση για το γεγονός ότι η κρατική τηλεόραση αυξάνει τα ποσοστά της, γεγονός που πιστώνεται στις κινήσεις του Λάμπη Ταγματάρχη. Από την Πέμπτη 11 Ιουνίου μέχρι και σήμερα το μέσο μερίδιο της ΕΡΤ έχει ανέλθει συνολικά στο 10,1% και στους 185.927 τηλεθεατές. Ιδίως για την περίοδο που ακολούθησε την προκήρυξη του δημοψηφίσματος (Σάββατο 27 Ιουνίου), το μέσο μερίδιο του καναλιού άγγιξε το 12,2% και τους 231.131 τηλεθεατές.

Επιστροφή στην ενημέρωση και στα κεντρικά δελτία ειδήσεων αναμένεται να κάνει η Νανά Παλαιτσάκη μέσα από τη συχνότητα του Ε. Η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια από τις αρχές Αυγούστου θα βρίσκεται στο «τιμόνι» της παρουσίασης του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του σταθμού, στις 18.30.

Ο Άγγελος Τσέκερης είναι ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του Πρωθυπουργού στη θέση του Θόδωρου Μιχόπουλου. Ο τελευταίος θα αναλάβει καθήκοντα επικοινωνίας στο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρεμιέρα, από τη Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015 για την ενημερωτική εκπομπή «Πρωϊνό MEGA», με τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο, τον Δημήτρη Τάκη και τη Ράνια Τζίμα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1934 Τραυματίζεται θανάσιμα από την αστυνομία ο Τζον Ντίλιγκερ, αμερικανός ληστής τραπεζών και «υπ' αριθμ. 1 δημόσιος κίνδυνος» για το FBI (Γεν. 22/6/1903).
1944 Ολοκληρώνεται η Σύνοδος του Μπρέτον Γουντς, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, για τη χάραξη της μεταπολεμικής παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Συστήνονται δύο νέοι οργανισμοί: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Το δολάριο αντικαθιστά το χρυσό ως μέσο των διεθνών συναλλαγών.
1969 Γεννιέται η Δέσποινα Βανδή, τραγουδίστρια.

ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι δύο εβδομάδες που άλλαξαν τον Τσίπρα
του Δημήτρη Παγαδάκη
(«Πρώτο Θέμα»)

Είναι προφανές ότι οι δύο δραματικά έντονες εβδομάδες που άλλαξαν τον Τσίπρα αποτυπώθηκαν στο πρόσωπό του κατά την αγωνιώδη ως προς την έκβασή της ψηφοφορία στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα.

Ήταν ένας πρωθυπουργός σκεπτικός, νευρικός, αγχώδης υπό τα αφανή πολιτικά γδαρσίματα, τους αδιόρατους εσωκομματικούς μώλωπες, τις αθέατες ουλές από τις θηλιές των εικονικών πνιγμών κατά τη 17ωρη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές. Υπήρχαν στιγμές που ο άλλοτε ατάραχος Αλέξης έδειχνε στα κυβερνητικά έδρανα να ασφυκτιά.

Φούσκωνε και ξεφούσκωνε αναζητώντας τα ενθαρρυντικά βλέμματα των αφοσιωμένων συντρόφων του στο Σώμα, δάγκωνε αμήχανα την άκρη του κινητού του, στριμωγμένος σαν από μια αόρατη μέγγενη που δεν του άφηνε περιθώρια αναδιπλώσεων. Έμεναν μόνο μετέωρα τα μεταφορικά του ψελλίσματα για τη σπορά της συμφωνίας που θα καρποφορήσει για να καλύψουν το μούδιασμα της άρνησης σημαντικής μερίδας της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να συναινέσει σε όσα περιέγραφε ως «παρακαταθήκη αξιοπρέπειας και δημοκρατίας».

Ήταν η οδυνηρή στιγμή που το αιχμηρό αγκάθι της -πραγματικής ή πλασματικής, επιπόλαιης ή συγκυριακής, αδιάφορο- αχαριστίας τον διαπερνούσε. Οι καθαρά προσωπικές επιλογές του τού γύριζαν περιφρονητικά την πλάτη.

Όπως κι αν έχει, πάντως, από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε ορθά να κάνει συμφωνία με τους δανειστές, που θα απομακρύνει το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, δεν θα είναι πια ο ίδιος.

Μπορεί να συνεχίζει να μένει στο ίδιο διαμέρισμα στην Κυψέλη, να ανοίγει αυτοπροσώπως σε όσους χτυπούν την πόρτα, να παίζει με τα δυο παιδιά του στην ανάπαυλα των πολιτικών του υποχρεώσεων και να επηρεάζεται ακροθιγώς ή πλήρως από τις πεποιθήσεις της συζύγου του, αλλά θα κοιμάται πλέον, όπως παλιά, ήσυχος μόνο αν αποσπαστεί από τις εξουθενωτικές ίντριγκες και τα αβυσσαλέα πάθη του συσχετισμού δυνάμεων ενός υπό διαρκή διέγερση κομματικού μηχανισμού που μερίδα του εκστασιάζεται από επίδοξους ριφιφήδες της δραχμής.