
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Χρόνης Μπότσογλου
«Απέναντι του βουνού»
Επιμέλεια καταλόγου: Διονύσης Καψάλης
Επιμέλεια κειμένων: Μαρία Γαργαρώνη
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Αθήνα 2016, σελ. 149
Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης οργανώνει στο Μέγαρο Εϋνάρδου μεγάλη έκθεση ζωγραφικής του Χρόνη Μπότσογλου με τον τίτλο «Απέναντι του βουνού». Στην έκθεση παρουσιάζονται 110 περίπου έργα (λάδια, ακουαρέλες και τέμπερες) που αποτυπώνουν το τοπίο που ο καλλιτέχνης βλέπει από το παράθυρο του σπιτιού του στο Πετρί της Λέσβου.
Πρόκειται για μια δουλειά η οποία ολοκληρώθηκε τα τελευταία οκτώ χρόνια (2008-2016), αν και τον απασχολούσε τουλάχιστον από το 1977, όπως φαίνεται από δύο έργα της έκθεσης, χρονολογημένα από το 1977 και από το 1978. Κάποια από αυτά τα έργα είχε πρωτοπαρουσιάσει ο πολύ γνωστός ζωγράφος, που περνά τα καλοκαίρια του στο νησί μας εδώ και σαράντα χρόνια, στο «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2012» του Παναγιώτη Σκορδά, στο ειδικό αφιέρωμα στο έργο του.
Η έκθεση συνοδεύεται με έναν θαυμάσιο πολυσέλιδο κατάλογο που περιέχει όλα τα έργα, βιογραφικό σημείωμα και εκθέσεις και δύο μελέτες: Μάρθα Χριστόφογλου: «Απέναντι του βουνού», Χρήστος Γ. Λάζος: «Κάτω από το ίσκιο του βουνού».
Στο κείμενο της Μάρθας Χριστόφογλου ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε: «Τους υπαίθριους χώρους που ζωγραφίζει τα τελευταία χρόνια ο Χρόνης στο Πετρί ούτε τους περπάτησα ποτέ ούτε έχω σε ικανοποιητικό βαθμό την εμπειρία της ζωντανής εικόνας τους. Αυτό θα ήταν άνευ σημασίας, αν ο ζωγράφος δεν επέμενε τόσο πολύ στην εκτεταμένη αποτύπωσή τους, με τόσα πολλά έργα, που υποχρεώνουν τον θεατή να επισκεφθεί επανειλημμένα το (ζωγραφισμένο) τοπίο και τελικά να το γνωρίσει μέσα από τη ζωγραφική του εικόνα. Η ζωγραφική μπορεί μερικές φορές να κάνει οικείο έναν τόπο, κι ας μην είναι αυτός ο σκοπός της. Πολλοί ζωγράφοι, διαφόρων εποχών, εξακολουθούν να μας δανείζουν τα μάτια τους, ώστε, βλέποντας για πρώτη φορά ένα μέρος, να το αναγνωρίζουμε ως θέμα κάποιου πίνακα. Είναι μια ευχάριστη αίσθηση, που νιώθουμε συχνά στα ταξίδια μας, αλλά ήσσονος σημασίας για την ζωγραφική, ακόμα και για την τοπιογραφία. Πάντως, σε αυτά εδώ τα έργα, η παρουσία του τοπίου γύρω από «το απέναντι βουνό» είναι τόσο κυρίαρχη πού δύσκολα την ξεπερνάει κανείς, αν θέλει να δει μόνο τις καθαρώς εικαστικές ποιότητες της ζωγραφικής».
ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Νικόλας Κάλας: «Υπερρεαλισμός και η δημιουργία της ιστορίας» (Εισαγωγή: Lena Hoff, Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς), Εκδόσεις «Άγρα», Αθήνα 2016, σελ. 152
Αλέξης Πανσέληνος: «Βραδιές μπαλέτου» (μυθιστόρημα), Εκδόσεις «Μεταίχμιο», Αθήνα 2016, σελ. 528
Νίκος Σαραντάκος (Επιμέλεια): Κώστας Βάρναλης: «Αττικά. 400 χρονογραφήματα για την Αθήνα και την Αττική (1939-1958)», Εκδόσεις «Αρχείο» (Υπό έκδοση)
Παναγιώτης Σκορδάς: «Αναγνώσεις. Βιβλία που σημάδεψαν τη μνήμη και τον χρόνο» (Πρόλογος: Αναστάσιος Αγγ. Στέφος), Εκδόσεις «Αιολίδα», Μυτιλήνη 2016, σελ 120 (Υπό έκδοση)
Ιωάννης-Ανδρέας Βλάχος: «Όμηρος και Λέσβος, Μέρος 2ο: Βρισηίδα και Χρυσηίδα -Αναζητώντας στην Λέσβο της Ομηρική Χρύση», Ινστιτούτο του Βιβλίου -Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2016 (Υπό έκδοση)
Π.Σ