Έδειξε λέει γενναιότητα, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του ο κ. Κώστας Καραμανλής. Ώστε έτσι! Επί 5,5 χρόνια έκανε ελάχιστα, διέψευσε τις προσδοκίες και του πιο απαισιόδοξου οπαδού του, κατέβασε τα ποσοστά της παράταξής του σε ιστορικά χαμηλά, κι έπρεπε όλο αυτό το φτύσιμο να το θεωρήσει ψιλόβροχο; Δηλαδή το αντίθετο της γενναιότητας ποιο είναι; Η γαϊδουριά;
***
Θετικό το πρώτο δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης σύμφωνα με τις (πρώτες επίσης) δημοσκοπήσεις. Ως εκ τούτου, σχετική αμηχανία στην αντιπολίτευση, πλην βεβαίως της παντοειδούς αριστεράς, που σου δίνει την εντύπωση ότι έχει έτοιμες τις (στερεότυπες) ανακοινώσεις της. «Σημασία έχουν οι πολιτικές και όχι τα πρόσωπα…, χρειάζεται μια άλλη πολιτική… κ.λπ., κ.λπ.). Με κάτι τέτοια οι εκπρόσωποί της γίνονται βαρετοί και προβλέψιμοι, και προπαντός αναξιόπιστοι στο μέσο Έλληνα, που αναζητεί την ελπίδα και είναι πρόθυμος να δώσει ευκαιρίες.
***
Σκορποχώρι η Ν.Δ., στον κόσμο της η αριστερά, ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για τους Καρατζαφέρηδες, να μιλούν επί της ουσίας με γνώμονα το τι κάθε φορά θέλουν να ακούσουν οι πολλοί, και να χτίζουν το μέλλον τους. Όταν στην Ελλάδα θα επαναληφθούν φαινόμενα Γαλλίας της δεκαετίας του ‘90, με το Λεπέν να θριαμβεύει και την αριστερά να συρρικνώνεται, θα φταίει κάποια παγκόσμια αντιδραστική συνομωσία.
***
Πρώτα δείγματα γραφής πράγματι θετικά, τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων και των εξαγγελιών. Αν και στο μοναδικό θέμα που «βρομάει μπαρούτι», το λιμάνι του Πειραιά, είδαμε τις συνήθεις παθογένειες να έρχονται από τα παλιά.
***
Στα καθ’ ημάς, σίγουρα δεν έκανε την καλύτερη των εντυπώσεων η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίσθηκε η τύχη της γενικής γραμματείας (και τέως υπουργείου) Αιγαίου, που ως τώρα έχει αλλάξει πάνω από τρία υπουργεία, κι ακόμα δεν ξεκαθάρισε πού θα σταθεί. Μιλάμε βέβαια κυρίως για εντυπώσεις, γιατί επί της ουσίας όλος αυτός ο θεσμός είχε καταντήσει (δυστυχώς) ένα «πουκάμισο αδειανό».
***
Σε κάθε περίπτωση, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στη νέα διακυβέρνηση ήταν η πρωτοβουλία για την ανοιχτή διαδικασία υποβολής προτάσεων για τη στελέχωση κρίσιμων πολιτικών θέσεων (γενικές γραμματείες υπουργείων και Περιφερειών, διοικήσεις οργανισμών κ.λπ.).
***
Το θέμα είναι, βέβαια, σε ποιο βαθμό οι προτάσεις αυτές θα αξιοποιηθούν και δε θα μείνουν στο θεαθήναι, για να ορισθούν τελικά οι «συνήθεις ύποπτοι». Πάντως, το μοναδικό ιστορικό ανάλογο από το παρελθόν δεν επιτρέπει αισιοδοξία. Το 1982 που το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να ορίσει τους νέους (διορισμένους τότε) νομάρχες, είχαν κληθεί να υποβάλουν προτάσεις οι οργανώσεις του κόμματος.
***
Όταν ανακοινώθηκαν οι ορισμοί, δεκτές είχαν γίνει μόλις τέσσερις προτάσεις στις πενηντα-τόσες νομαρχίες. Οι υπόλοιποι ήταν κατά πλειοψηφία αποτυχόντες πολιτευτές και μάλιστα της κακιάς ώρας (Αλήθεια, θυμάται κανείς τον… Στρατινάκη;)!
***
Πάντως εμείς, για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε. Αυτή τουλάχιστον ήταν άποψη που μου εξέφρασε κορυφαίος θεσμικός παράγοντας στο νομό (και μάλιστα από το χώρο της Ν.Δ.), που σε μια πικρή εξομολόγηση μου είπε χαρακτηριστικά «Όποιον και να φέρουν, καλύτερα θα είναι, τόσο χαμηλά που άφησε τον πήχη ο Λέκκας»!
***
Προφανώς ο φίλος αυτός, στην πίκρα που έβγαζε για τις επιλογές του κόμματός του, που προφανώς στοίχισαν, δε γνώριζε ότι… παντού τα πάντα. Και ότι οι αντίστοιχοι σοβαροί άνθρωποι στο χώρο του ΠΑΣΟΚ στο νομό, ανησυχούν για την υπερκινητικότητα κάποιας κυρίας, που έχει βάλει λυτούς και δεμένους κάπου να «τρουπώσει», που έλεγε στην ταινία και ο Βουτσάς! Κι άμα γίνει κανένα τέτοιο αστείο, θα επιβεβαιωθεί ο σοφός λαός μας (στην απαισιόδοξη εκδοχή του) που λέει «υπάρχουν και χειρότερα»!
***
Άσχετο. Πολλές φορές κι εμείς οι ίδιοι που λατρεύουμε τις εφημερίδες και το… μελάνι τους, τις διαβάζουμε… διαγώνια και μας ξεφεύγουν μοναδικά κομμάτια. Ένα μικρό διαμάντι δημοσιεύθηκε στο «Εμπρός» της περασμένης Παρασκευής με τη μορφή επιφυλλίδας. «Ο δρόμος ο σκονισμένος» του Γιώργου Κωμαΐτη. Γιατρέ, μας συγκλόνισες.