Με το δέκατο έκτο κείμενο για την Αχερώνη Καλλονής θα αναφερθούμε σε μια παραπομπή του γεωγράφου Στράβωνα και σε δύο καταγραφές κατοίκων της Αχερώνης σε Δημοτολόγιο, του 1928.
Με το δέκατο έκτο κείμενο για την Αχερώνη Καλλονής θα αναφερθούμε σε μια παραπομπή του γεωγράφου Στράβωνα και σε δύο καταγραφές κατοίκων της Αχερώνης σε Δημοτολόγιο, του 1928.
Όπως τονίσαμε σε προηγούμενα κείμενα, η Αχερώνη πήρε το όνομά της από τον Αχερώνα ποταμό που τη διασχίζει και κατοικήθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα, μετά την καταστροφή από τον Μπαλτάογλου το 1445, της τότε ευδαίμονος πόλεως Καλλονής.
Από τον δέκατο πέμπτο αιώνα μέχρι τις αρχές του εικοστού, με το όνομα Καλλονή ονομάζονταν τα επτά χωριά του Κάμπου της: η Αχερώνα, τα Δάφια, τα Σουμούρια, ο Τζουμαγλής, τα Αργιανά, το Κεράμι και τα Παπιανά και μαζί με αυτά ο Κόλπος και το λεκανοπέδιο.
Για την ονομασία της Καλλονής γράψαμε σε προηγούμενα φύλλα δύο απόψεις. Την πρώτη του Βάσου Καπάνταη, που δημοσιεύθηκε το 1987, ότι πήρε το όνομά της από τις κολόνες του τόξου του Κόλωνα, τα Κιόνια-Τσόνια των ερειπίων του χωρίου Ηρακλής στην περιοχή της αρχαίας Ίσσας και τη δεύτερη, που την θεωρούμε επικρατέστερη, ότι προάγγελος της ονομασίας της Καλλονής είναι οι «Καλληνείς» τους οποίους καταγράφει ως κατοίκους της Ρωμαϊκής επικράτειας Περγάμου η επιγραφή του 70 μ.Χ. που βρέθηκε στην Έφεσο από την ανασκαφή του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου το 1969 και δημοσίευσε το 1975 ο Γερμανός Καθηγητής της Χαϊδελβέργης Christian Habicht.
Οι Καλληνείς ήταν κάτοικοι «πιθανώς στη Λέσβο», σύμφωνα με άποψη των καθηγητών C. Foss, S. Mitchell και G. Reger του Πανεπιστημίου Πρίνστον Αμερικής που δημοσιοποιήθηκε το 1994. Επί πλέον, σύμφωνα με δημοσίευμα του καθηγητή Guy Labarre του Πανεπιστημίου Λιόν Γαλλίας, το 1996, και καταγραφή σε βιβλίο του Αντώνη Καλδέλλη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Οχάιο Αμερικής, το 2002: «Καλληνείς ήταν οι Λέσβιοι, πλην Μυτιληναίων, που συνεδρίαζαν στο Ιερό των Μέσσων», διενεργώντας Καλλιστεία το 70 μ.Χ. επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Σήμερα καταγράφω μια παραπομπή του Στράβωνα (63 π.Χ. - 23 μ.Χ.) από τα «Γεωγραφικά» (13b, 4) για τον Λέσβιο ιστορικό, κριτικό και σχολιαστή Καλλία με την σχετική αναφορά: «Καλλία ο την Σαπφώ και τον Αλκαίον εξηγησάμενος».
Με αφορμή τα παραπάνω αναφέρω ότι στο Δημοτολόγιο Αχερώνης του 1928, που διέσωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Καλλονιατών κ. Χρήστος Τραγέλλης, καταγράφεται στη σελ. 95, με αρ. οικογένειας 412 και με έτος γεν. 1881, ο Βασίλειος Καλλίας, τότε γραμματέας της Μονής Λειμώνος, και στη σελ. 212 ο αδελφός του, ο Δημήτριος Καλλίας, γραμματέας της Κοινότητας.
Επίσης σημειώνουμε ότι στο ίδιο Δημοτολόγιο, του οποίου φωτογραφία παραθέτουμε, καταγράφεται στη σελίδα 116, με αύξοντα αριθμό Δημοτολογίου 1733 και αριθμό οικογένειας 527, ο «Λάμπρος Καληνέας», με αναγραφόμενο έτος γεννήσεως το 1874. Ακολουθούν με αριθμό Δημοτολογίου 1734 ο «Λεωνίδας υἱός» με αναγραφόμενο έτος γεννήσεως 1906 και τη σημείωση: «ἀπεβίωσεν Μυτιλήνην 25-9-07», καθώς επίσης με αριθμό Δημοτολογίου 1735 η «Ἀθανασία θυγ.» με αναγραφόμενο έτος γεννήσεως 1911.
Ο εγγονός του Λάμπρου, ο Γαληνός Νικολάου Κουμαράς, μού είπε εφέτος το καλοκαίρι στην Καλλονή: «Ο παππούς μου, ο Λάμπρος Λεωνίδα Καλληνέας, ήταν ράφτης στην Καλλονή και πέθανε το 1941. Η γιαγιά μου και σύζυγός του, η Αρχοντομαχαλαδιώτισσα Χρυσάνθη Γεωργίου Νικολάρη, πέθανε πρόωρα το 1914 και δεν καταγράφεται στην οικογενειακή μερίδα του δημοτολογίου που αναφέρεις, μιας και αυτό συντάχθηκε το 1928.»
Στις επόμενες δεκαπενθήμερες επισημάνσεις με το κλείσιμο των σχετικών δημοσιευμάτων, θα δημοσιευθεί η περιγραφή της μικρής εκδρομής που υποσχέθηκα στην Ερατώ.