ΛΕΣΒΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ανθούλα Βαμβουρέλλη
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Βερέττα
Ρόδος 2011, σελ. 253

Την πρώτη της λογοτεχνική εμφάνιση έκανε πρόσφατα η Ανθούλα Βαμβουρέλλη, μ’ ένα μυθιστόρημα που είχε γράψει πριν πέντε χρόνια, το έδωσε όμως στη δημοσιότητα μέσα στο 2011.
Δυο λόγια για την υπόθεση: Η Αντιγόνη και η Ελένη είναι δύο παλιές συμμαθήτριες και φίλες. Η μία, παντρεμένη με τον Παύλο και μητέρα δύο κοριτσιών. Η άλλη, εξαπατημένη από την ξαφνική και αδικαιολόγητη εξαφάνιση του Πέτρου, με τον οποίο επρόκειτο να παντρευτεί. Οι δύο γυναίκες ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια σε μια συνάντηση παλιών συμμαθητών. Η Αντιγόνη συμπαραστέκεται στην παιδική φιλενάδα και την καλεί στο σπίτι να της γνωρίσει τον ανύπαντρο αδελφό της. Πού να φανταστεί ότι με την πρόσκληση αυτή θα έβαζε βόμβα στα θεμέλια του σπιτιού της; Τελικά η άτυχη Ελένη πλήρωσε πολύ ακριβά τα σφάλματα και τις αδυναμίες της. Κι η τύχη το έφερε έτσι ώστε να χαρίσει τη ζωή στον αγαπημένο της. Αυτό ήταν το πεπρωμένο της όμορφης Ελένης.
Ως δείγμα γραφής αντιγράφουμε ένα απόσπασμα:
«Άνοιξε το δωμάτιο. Ένα αχνό φως από λαμπατέρ που κρατούσε μια ροζ νεράιδα αγκαλιά με πλουμιστά φορέματα, γέμιζε το δωμάτιο. Οι κόρες του κοιμόνταν ήσυχα με ξέπλεκα τα πλούσια μαλλιά τους. Ίδιες η Αντιγόνη, ίδιες η μάνα τους. Χαμογέλασε. Τις φίλησε τρυφερά και τις σκέπασε με την κουβερτούλα τους. Τα μάτια του βούρκωσαν καθώς έβλεπε τα λούτρινα ζωάκια και τις πολύχρωμες κούκλες που είχαν κατακλύσει το δωμάτιο.
- Τι κάνω ο ηλίθιος; Με χρειάζονται. Με αγαπούν και εγώ τις προδίδω και τις τρεις.
Στο μυαλό του ήρθε η Ελένη και τα σπάνια μάτια της τον κοίταζαν με παράπονο. Κάθισε στην πολυθρόνα και με τα χέρια του κράτησε το κεφάλι του.
- Θεέ μου, βοήθα με, τα έκανα θάλασσα. Τι να κάνω; Πώς γίνεται να πληγώσω την οικογένειά μου; Πώς γίνεται να φύγω απ’ αυτά τα αγγελούδια; Τι φταίξανε για να πληρώσουν την απιστία του πατέρα τους; Τι κάνω; Αχ Ελένη, πόσο μου λείπεις…
Η Αντιγόνη τον παρακολουθούσε από τη μισάνοιχτη πόρτα.
- Θεέ μου, κάνε να είναι όλα στη φαντασία μου…»