Οικολογικά

01/07/2012 - 05:56
Είναι ξεκάθαρο ότι η ελευθερία πρέπει να νοηθεί με τους όρους του ανθρώπου, όχι των ζώων - με όρους ζωής, όχι επιβίωσης, αυτήν την αφηρημένη μορφή ελευθερίας.
Είναι ξεκάθαρο ότι η ελευθερία πρέπει να νοηθεί με τους όρους του ανθρώπου, όχι των ζώων - με όρους ζωής, όχι επιβίωσης, αυτήν την αφηρημένη μορφή ελευθερίας. Οι άνθρωποι οφείλουν να είναι συγκεκριμένα ελεύθεροι: ελεύθεροι από την υλική ανάγκη, από το μόχθο, από το βάρος τού να αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους - μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους - στην πάλη για την αναγκαιότητα.
Η ανθρώπινη ελευθερία προϋποθέτει ελεύθερο χρόνο και υλική αφθονία. Ωστόσο η κατεστημένη οργάνωση της κοινωνίας και της καθημερινής ζωής προμηθεύουν στο σύστημα το οπλοστάσιο των καταπιεστικών μηχανισμών. Προμηθεύουν μέσα για τη χειραγώγηση και κινητοποίηση ολόκληρου του περιβάλλοντος της ζωής, μέσα χωρίς ιστορικό προηγούμενο για τη διατήρηση της ιεραρχίας, της εκμετάλλευσης και της ανελευθερίας.
Είναι περιττό να τονίσω ότι αυτή η χειραγώγηση και κινητοποίηση του περιβάλλοντος είναι εξαιρετικά προβληματική και γεμάτη κρίσεις.
Η προσπάθεια της τάξης των πραγμάτων να ελέγχει και να εκμεταλλεύεται το περιβάλλον, τόσο το φυσικό όσο και το κοινωνικό, όχι απλώς δεν οδηγεί στην ειρήνευση, αλλά έχει καταστροφικές συνέπειες. Ανήκεστη μόλυνση της ατμόσφαιρας, της θάλασσας και των ποταμών. Καταστροφή των δένδρων και του εδάφους. Τοξικές ουσίες στις τροφές και στα υγρά. Επίσης η συγκέντρωση ραδιενεργών καταλοίπων σε πολλά ζωντανά όντα αποτελεί τον όλεθρο, όχι την απειλή αλλά τον όλεθρο για τη γενετική κληρονομιά όλων των ειδών. Η παγκόσμια μόλυνση από τα παρασιτοκτόνα εμποδίζει την παραγωγή οξυγόνου στο πλαγκτόν. Το τοξικό επίπεδο του μολύβδου από τα καυσαέρια των πετρελαιοειδών, έχει ήδη προσβάλλει τη βιολογική ακεραιότητα όλων των προηγμένων και μη μορφών ζωής.
Μερικές δεκαετίες πριν θα φαινόταν παράλογο να περιγράψουμε το διοξείδιο του άνθρακα και τη θερμότητα ως στοιχεία μόλυνσης. Τώρα και τα δύο έχουν ενταχθεί μεταξύ των σοβαροτέρων πηγών οικολογικής ανισορροπίας και αποτελούν ίσως τη σοβαρότερη απειλή για τη ζωή του πλανήτη.
Να σου λοιπόν το περίφημο «Φαινόμενο του Θερμοκηπίου» αποτέλεσμα της αυξημένης ποσότητας καυσαερίων. Τα καυσαέρια εμποδίζουν τη διασκόρπιση της παγκόσμιας θερμότητας στο διάστημα, επιφέροντας αύξηση στη συνολική θερμοκρασία που λειώνει τους παγωμένους πόλους και ως αποτέλεσμα, να πλημμυρίσουν οι παράκτιες περιοχές.
Να σου τώρα μια τεράστια συσσώρευση απορριμμάτων που δεν αποσυντίθενται βιολογικά. Επίσης η επέκταση των πόλεων και η μετατροπή τους σε τεράστιες αστικές ζώνες αυξανόμενης ψυχολογικής πιέσεως λόγω της συγκοινωνιακής και πολεοδομικής συμφόρησης, του θορύβου και το ολέθριο της μαζικής ζωής.
Να σου και το ασυλλόγιστο ξεκοίλιασμα της γης, σαν αποτέλεσμα των αλογίστων εξορυκτικών δραστηριοτήτων, της υλοτομίας και προσφάτως της κερδοσκοπίας επί των ακινήτων.
Εύχομαι να είμαι αφελής. Όμως το συμπέρασμά μου από αυτά που επιγραμματικά προανέφερα είναι ότι η γη έχει καταληστευτεί σε μια κλίμακα δίχως προηγούμενο στην ιστορία της ανθρώπινης κατοίκησης του πλανήτη.

*Ο Εμμανουήλ Μαρώλιας είναι ποιητής, ζει και εργάζεται στη Συκαμιά Λέσβου.

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey