Ο αποχωρήσας απ’ το ΠΑΣΟΚ Λέσβου Ηρακλής Βερβέρης μιλά στο «Ε»

«Είναι μέλος τού ΠΑΣΟΚ από την ημέρα ίδρυσής του... Είναι γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Βορείου Αιγαίου και τακτικό μέλος του Τομέα Εσωτερικών και του Τομέα Υγείας τού ΠΑΣΟΚ.»
Αυτά έγραφε μέχρι πριν λίγες μέρες το βιογραφικό του Ηρακλή Βερβέρη, του στελέχους που αποχώρησε διαφωνώντας με συγκεκριμένες επιλογές, με ό,τι, όπως λέει, έπληττε τους αδύνατους και καταργούσε κάθε δίχτυ κοινωνικής προστασίας.
Άλλωστε, η δική του επιλογή είναι να διαλέγει το δύσκολο δρόμο της άποψης και της ειλικρινούς τοποθέτησης. Αν αυτός ο δρόμος τον… βγάλει στην «Κοινωνική Συμφωνία», όπως όλα δείχνουν, θα εξαρτηθεί κυρίως απ’ τις πρωτοβουλίες που το νεοσύστατο κόμμα θα πάρει. Ο αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου προς το παρόν ασχολείται με τα αυτοδιοικητικά του καθήκοντα και ξεκαθαρίζει πως δε θα είναι υποψήφιος βουλευτής.
Στη συνέντευξη μας εξηγεί τα «γιατί» και τα «πώς» της απόφασής του, 38 χρόνια μετά, να «αλλάξει» βιογραφικό.


Για πολλούς συντρόφους σας ήταν κυριολεκτικά κεραυνός εν αιθρία η απόφασή σας να αποχωρήσετε απ’ το ΠΑΣΟΚ. Τι ήταν εκείνο που έσπασε το γυαλί τώρα, κι όχι για παράδειγμα το Μάιο του 2010 που ψηφίστηκε η πρώτη μνημονιακή σύμβαση;
«Νομίζω ότι για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, αλλά και για όσους με γνωρίζουν, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όπως τόνισα και στη δήλωσή μου, στις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές είχα στηρίξει με όλες μου τις δυνάμεις για πρόεδρο το Γιώργο Παπανδρέου, γιατί πίστεψα στην ειλικρίνειά του και στις προθέσεις του, αλλά βέβαια και στις πολιτικές του εξαγγελίες ότι θα έβγαζε την Ελλάδα από την καθοδική πορεία και την πολύπλευρη κρίση, την οποία είχε επιτείνει η πεντάχρονη διακυβέρνηση της Ν.Δ..
Όμως από την πρώτη στιγμή διαφώνησα με την άσκηση μιας οικονομικής πολιτικής που δεν είχε την έγκριση του εκλογικού σώματος. Όταν άρχισε η εφαρμογή του πρώτου μνημονίου, διαφώνησα με τις οριζόντιες περικοπές που έπλητταν τα αδύνατα κοινωνικά στρώματα και καταργούσαν κάθε δίχτυ κοινωνικής προστασίας, ενώ παράλληλα δε γινόταν αξιόλογη προσπάθεια για την εξοικονόμηση πόρων από άλλες πηγές, όπως είναι η φοροδιαφυγή. Δε δέχτηκα κάτω από την άποψη “όλοι μαζί τα φάγαμε” να υπάρξει ατιμωρησία. Τις διαφωνίες μου είχα καταθέσει τόσο στα όργανα του κόμματος, όσο και στις κομματικές συνελεύσεις και συγκεντρώσεις που είχαν γίνει όλο αυτό το διάστημα.

Όχι παρορμητικά…
»Την ανάγκη για εθνικές εκλογές είχα επαναλάβει και κατά τη διάρκεια των περιφερειακών εκλογών το Σεπτέμβριο του 2010. Επίσης να σας θυμίσω ότι και το καλοκαίρι τού 2011 είχα ζητήσει δημόσια από την τηλεόραση και τον τοπικό Τύπο να γίνουν εθνικές εκλογές, ώστε οι πολιτικές που εφάρμοζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να κριθούν και να αποφασιστούν από το λαό. Για αυτήν μου τη θέση είχα μάλιστα δεχτεί και έντονη κριτική από κομματικά στελέχη, εννοώ από τα κεντρικά τού ΠΑΣΟΚ, όπου είχαν σταλθεί τα σχετικά πρωτοσέλιδα του τοπικού Τύπου.
Σήμερα, βέβαια, τα περισσότερα στελέχη και μέλη πιστεύουν ότι αν τότε το ΠΑΣΟΚ είχε προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία, θα είχαν αποφευχθεί όλα αυτά τα θλιβερά της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. και την ακροδεξιά. Άρα η απόφασή μου δεν ήταν ούτε βιαστική, ούτε παρορμητική. Επίσης και κάτι άλλο, για το περί αποχώρησης από το ΠΑΣΟΚ. Οι ιδεολογικές αφετηρίες του Κινήματος, αυτές για τις οποίες αγωνίστηκα όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχουν καμμία σχέση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές των μονόδρομων των μνημονίων, των περικοπών των συντάξεων, των μισθών, των απολύσεων και του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, που ακολουθούνται σήμερα από σημερινό ΠΑΣΟΚ.»

Δυσκολευτήκατε να έρθετε σε ρήξη και με ό,τι συναισθηματικά σάς έδενε με το ΠΑΣΟΚ; Μήπως αυτό το κομμάτι, ακόμη και η συνήθεια τόσων χρόνων ή η θέση ευθύνης του γραμματέα της Περιφερειακής Επιτροπής Βορείου Αιγαίου, σας κράτησαν για περισσότερο χρόνο στο κόμμα;
«Η απόφασή μου δεν ήταν εύκολη, ακόμα και για συναισθηματικούς λόγους. Όλα αυτά τα 38 χρόνια της συνεχούς μου παρουσίας στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, επέλεγα πάντα το δύσκολο δρόμο της άποψης και της τοποθέτησης με βάση τα πολιτικά “πιστεύω” της παράταξης και τις προσωπικές μου αρχές, αντί του εύκολου δρόμου της υποταγής και της σιωπής σε πολιτικές οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέση με την ιδεολογία μας. Αυτό το γνωρίζουν όλοι στην τοπική μας κοινωνία. Για τις θέσεις αυτές αγωνίστηκα όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τις τάξεις τού ΠΑΣΟΚ και συνέχιζα να αγωνίζομαι και αυτά τα δύο τελευταία χρόνια. Διαπίστωσα όμως ότι οι λογικές του “μονόδρομου” ή της “σωτηρίας της πατρίδας”, ή τα διλήμματα “ή κόβουμε τις συντάξεις και τους μισθούς ή χρεωκοπούμε”, είχαν γίνει πολιτικά διακυβεύματα για το κόμμα μας. Προσπάθησα κι εγώ, αλλά και πάρα πολλοί άλλοι - θυμάμαι και συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου με αυτά τα θέματα - να αναδείξουμε το δρόμο για έξοδο από την κρίση σύμφωνα με τις ιδεολογικές μας βάσεις. Δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε. Δείτε τι έλεγαν ακόμα και στελέχη τού ΠΑΣΟΚ που επέλεξαν για τους δικούς τους λόγους να παραμείνουν, τη σκληρή κριτική που ασκούσαν.

«Το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε»
»Σήμερα οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Δεν μπορεί να παρακολουθούμε απαθείς την πορεία ενός Κινήματος από το πλευρό των μη προνομιούχων, σε ένα συντηρητικό νεοφιλελεύθερο κόμμα στο πλευρό των τραπεζών, των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια έντονη κρίση, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική. Σε αυτές τις περιόδους δεν μπορεί να πορευόμαστε με λογικές στρογγυλέματος και επίπλαστης ομοφωνίας. Πρέπει ανοικτά και δημόσια να εκφράζουμε τις θέσεις μας και να παίρνουμε το κόστος αυτών των επιλογών μας. Αυτό έκανα κι εγώ, τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο. Δεν κρύφτηκα, άλλωστε δεν έχω συνηθίσει σε κάτι τέτοιο. Και τέλος, επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά. Η τοποθέτηση του κάθε ένα σε έναν πολιτικό φορέα πρέπει να γίνεται στη βάση πολιτικών και ιδεολογικών αρχών και μόνο. Σε αυτήν τη βάση εγώ παρέμεινα ΠΑΣΟΚ, παρέμεινα πιστός δηλαδή στις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές, όμως το κόμμα μετεξελίχθηκε σε κάτι διαφορετικό. Άρα δεν αποχώρησα εγώ από το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα αποχώρησε από την 3η του Σεπτέμβρη και την ιδρυτική του διακήρυξη.»

«Η αυτοδιοίκηση δεν είναι κομματικός φορέας»

Αλλάζει κάτι στην ιδιότητα του αντιπεριφερειάρχη; Θα επηρεάσει, θεωρείτε, η επιλογή σας για αποχώρηση τις σχέσεις σας με άλλα στελέχη της περιφερειακής αρχής, που είναι γνωστό ότι στηρίχθηκε απ’ το ΠΑΣΟΚ;
«Υπηρετώ με την ψήφο των συμπατριωτών μου την τοπική αυτοδιοίκηση και κυρίως αυτή του β΄ βαθμού πάνω από 15 χρόνια. Στήριξα το νέο τότε θεσμό της αιρετής νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και σήμερα έχω εκλεγεί στη θέση του αντιπεριφερειάρχη της Λέσβου με περιφερειάρχη το Νάσο Γιακαλή, υπηρετώντας και πάλι ένα νέο θεσμό, αυτόν της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Η περιφερειακή μας αρχή υποστηρίχτηκε, προεκλογικά, κομματικά από το ΠΑΣΟΚ, στη βάση ενός προγράμματος, μιας πολιτικής αναπτυξιακής φιλοσοφίας, ενός σχεδίου για το Βόρειο Αιγαίο, με επικεφαλής έναν καταξιωμένο αυτοδιοικητικό, το σημερινό περιφερειάρχη, και υπερψηφίστηκε τόσο στον α΄ γύρο, όσο και στο β΄ γύρο, από πολίτες ευρύτερων κομματικών απόψεων, όπως άλλωστε μαρτυρούν και τα αποτελέσματα. Αυτό δεν αλλάζει, και με βάση τις αρχές που ανέφερα, λειτουργούμε ως περιφερειακή αρχή και θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε.
Από την άλλη, είναι, νομίζω, πισωγύρισμα και μακριά από τις αντιλήψεις ακόμα και του ΠΑΣΟΚ ότι η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το μακρύ βραχίονα των κομμάτων. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι κοντά στα προβλήματα των πολιτών, των κατοίκων ενός τόπου, δεν είναι κομματικός φορέας. Κρίνεται, πάνω απ’ όλα, από το έργο που παράγει και όχι από την κομματική ταυτότητα των στελεχών της.»

Υπήρξε στην απόφασή σας κάποια αντίδραση που θα χαρακτηρίζατε ως υπερβολική ή ακόμη και προσβλητική για το πρόσωπο και την κομματική σας πορεία;
«Όταν αποχωρεί ένα στέλεχος από τον πολιτικό χώρο που για πολλά χρόνια ήταν ενταγμένο, οι θετικές ή αρνητικές αναφορές είναι αναμενόμενες. Κάποιες από αυτές έχουν να κάνουν με θέματα αυτοσυντήρησης του πολιτικού οργανισμού και των στελεχών του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι θετικές αντιδράσεις εξέπληξαν ακόμα και εμένα τον ίδιο, αφού δέχτηκα πολλά μηνύματα από συμπολίτες μου που ταυτίζονται με τις απόψεις μου και επικροτούν την απόφασή μου.
Υπήρξαν βέβαια και αρνητικές αντιδράσεις, που προέρχονται βασικά από κάποια στελέχη που κατά την άποψή μου είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να κάνουν κριτική, αλλά αυτό δε με αφορά πια και ούτε θέλω να αναφερθώ περισσότερο.»

Περί «Κοινωνικής Συμφωνίας»

Η δήλωσή σας αφήνει σαφείς υπόνοιες ότι σκέφτεστε σοβαρά την προσχώρηση στην «Κοινωνική Συμφωνία». Πώς θα πορευτείτε πολιτικά από εδώ και πέρα;
«Στη δήλωσή μου κάνω νύξη για την ανάγκη σχεδιασμού ενός εναλλακτικού προγράμματος εξόδου από την κρίση στα πλαίσια των αρχών του δημοκρατικού σοσιαλισμού, με βάση τις ανάγκες του λαού, για την ανάπτυξη, με τη συμμετοχή όλων των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.
Η κατάρτισης ενός Εθνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης αποτελεί πρόταση άμεσης προτεραιότητας. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τους πολιτικούς φορείς που κινούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Η “Κοινωνική Συμφωνία” είναι ένα κόμμα που θα κινείται σε αυτόν το χώρο και μπορεί να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία.
Μια τέτοια πρωτοβουλία, στο βαθμό που θα εκδηλωθεί, δεν πρόκειται να με αφήσει αδιάφορο. Οπωσδήποτε θα συμβάλω και εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις.»

Υπάρχει πιθανότητα να είστε υποψήφιος βουλευτής;
«Όχι δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ. Στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης έχω επικεντρώσει τη δραστηριότητά μου εδώ και πολλά χρόνια. Μέσα από αυτήν προσπαθώ να συμβάλλω, με τις όποιες δυνάμεις διαθέτω, στην ανάπτυξη και ευημερία του τόπου που γεννήθηκα. Σήμερα η φιλοδοξία μου είναι να ολοκληρώσω με επιτυχία τη θητεία στη τοπική αυτοδιοίκηση.»