Πολλοί καθηγητές δίνουν ομιλίες με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη». Τους ζητείται να αναλογιστούν και να επικεντρωθούν σε όσα έχουν μεγαλύτερη αξία για εκείνους. Κι ενόσω μιλούν, το κοινό δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται το ίδιο πράγμα: Τι σοφία θα κληροδοτούσαμε στον κόσμο αν ξέραμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μας ευκαιρία;
Ράντυ Πάους (σε συνεργασία με τον Τζέφφρυ Ζάζλοου)
Μετάφραση: Ηλιοφώτιστη Παπαστεφάνου
Εκδόσεις Πατάκη
Αθήνα 2009, σελ. 283
«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρτιά που μας μοιράζουν, μόνο το πώς θα παίξουμε την παρτίδα.»
(Ράντυ Πάους)
Πολλοί καθηγητές δίνουν ομιλίες με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη». Τους ζητείται να αναλογιστούν και να επικεντρωθούν σε όσα έχουν μεγαλύτερη αξία για εκείνους. Κι ενόσω μιλούν, το κοινό δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται το ίδιο πράγμα: Τι σοφία θα κληροδοτούσαμε στον κόσμο αν ξέραμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μας ευκαιρία; Αν αύριο χανόμασταν, ποια θα θέλαμε να είναι η κληρονομιά μας;
Όταν ζητήθηκε από το Ράντυ Πάους, καθηγητή Πληροφορικής στο Κάρνεγκι Μέλλον, να δώσει μια τέτοια διάλεξη, δε χρειάστηκε να φανταστεί ότι θα ήταν η τελευταία του, καθώς λίγο καιρό πριν του είχε διαγνωστεί ανίατος καρκίνος. Όμως η διάλεξη που έδωσε - «Πραγματοποιώντας τα παιδικά σου όνειρα» - δεν αφορούσε το θάνατο. Αφορούσε τη σημασία τού να ξεπερνάς τα εμπόδια, να εκπληρώνεις τα όνειρα άλλων, να αξιοποιείς κάθε στιγμή (γιατί «ο χρόνος είναι το μόνο που έχουμε. Και ίσως μια μέρα ανακαλύψουμε ότι έχουμε λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε.»). Επρόκειτο για μια σύνοψη όλων όσα είχε καταλήξει να πιστεύει ο Ράντυ. Αφορούσε τη ζωή.
Στο βιβλίο αυτό ο Ράντυ Πάους συνδυάζει το χιούμορ, την έμπνευση και την ευφυΐα που έδωσαν στη διάλεξή του τέτοιες διαστάσεις φαινομένου και της εξασφάλισαν ανεξίτηλη μορφή. Είναι ένα βιβλίο που θα διαβάζεται από πολλές γενιές που θα ακολουθήσουν. Νούμερο 1 best seller των New York Times, μεταφράζεται σε περισσότερες από 30 γλώσσες.
Ο Ράντυ Πάους έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στις 25 Ιουλίου 2008. Ζούσε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, με τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους. Ήταν καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι Μέλλον. Από το 1988 έως το 1997 δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Βιρτζίνια. Βραβευμένος καθηγητής και ερευνητής, είχε συνεργαστεί με τις εταιρείες Adobe, Google, Electronic Arts, ενώ υπήρξε από τους πρωτεργάτες του Alice Project, ενός πρωτοποριακού τρόπου εισαγωγής των εφήβων στην επιστήμη των υπολογιστών.