H Βουλή των Αντιπροσώπων στην Αγγλία είπε ήδη «όχι» σε μια επικείμενη επίθεση στη Συρία, ο Μπαράκ Ομπάμα αγωνίζεται για ένα «ναι» της Γερουσίας, ενώ η Ελλάδα διά στόματος Υπουργού Εξωτερικών βιάστηκε να ταχθεί υπέρ ενός χτυπήματος. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά και σε αντίθεση με τον Έλληνα ΥΠΕΞ, όλοι οι άλλοι φαίνεται να έχουν πάρει το μάθημά τους από τα προηγούμενα «χτυπήματα» για την ανθρωπότητα και τη δημοκρατία.

Είναι βέβαιο ότι μια επέμβαση στη Συρία θα εκτροχιάσει την ήδη ταραγμένη Μεσόγειο. Η Τεχεράνη, πιστή σύμμαχος του καθεστώτος Άσαντ, δήλωσε ότι η σύγκρουση που θα προκύψει, «θα καταποντίσει την περιοχή». Το Ιράν λέει ότι πίσω από τη φονική επίθεση με χημικά όπλα, την περασμένη εβδομάδα, ήταν οι αντάρτες και ότι η Δύση τη χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα για να παρέμβουν ξένες δυνάμεις στη Συρία. Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της Τεχεράνης, αν και υπερβολική, διαθέτει ισχυρά ψήγματα αλήθειας: «Θέλουμε να προειδοποιήσουμε έντονα κατά κάθε στρατιωτικής επίθεσης στη Συρία. Θα υπάρξουν σίγουρα επικίνδυνες συνέπειες... Αυτές οι επιπλοκές και οι συνέπειες δε θα περιορίζονται στη Συρία. Θα καταποντίσουν ολόκληρη την περιοχή.»

Η Ρωσία δήλωσε, από την πλευρά της, ότι στρατιωτική επέμβαση στη Συρία θα έχει «καταστροφικές συνέπειες» για την περιοχή.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν πεπεισμένες πως ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσαντ, ήταν υπεύθυνος για την επίθεση με χημικά εναντίον αμάχων, ο δε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, δήλωσε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα θα έχει διαβουλεύσεις με τους συμμάχους προτού αποφασίσουν πώς θα αντιδράσουν. Ο βασικός σύμμαχος είπε ήδη «όχι», αλλά και η απόφαση για να συζητηθεί η τελική απόφαση από το Κογκρέσο, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο, δείχνει ότι μάλλον οι αποδείξεις δεν είναι και τόσο ισχυρές.

Πολεμικά πλοία των ΗΠΑ οπλισμένα με πυραύλους «Κρουζ» έχουν ήδη προωθηθεί στη Μεσόγειο. Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των αντιτορπιλικών του 6ου Στόλου που περιπολούν στη Μεσόγειο από τρία σε τέσσερα, ενώ ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Τσακ Χέιγκελ, ανέφερε ότι το Πεντάγωνο είναι έτοιμο να υλοποιήσει οποιοδήποτε σχέδιο δράσης επιλέξει ο Αμερικανός πρόεδρος. Όλα λοιπόν τα ενδεχόμενα ανοιχτά.

Κοντά στην περιοχή, πέραν των τριών αντιτορπιλικών, βρίσκεται και το αεροπλανοφόρο USS «Harry S. Truman», το οποίο αν και βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα, θεωρείται ότι μπορεί να πλήξει στόχους στο έδαφος της Συρίας με πυραύλους «Τόμαχοκ».

Το Ιράν και η κυβέρνηση της Συρίας επιμένουν, πάντως, ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονται οι αντάρτες. Τα συριακά κρατικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν μάλιστα στη δημοσιότητα φωτογραφίες από χημικά όπλα που ισχυρίζονται ότι βρέθηκαν στις σήραγγες τις οποίες χρησιμοποιούν οι αντάρτες.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι τα ερωτήματα είναι πολλά.

Εάν πράγματι το ζητούμενο από το δυτικό κόσμο είναι η ανθρωπιστική κρίση, δε θα αρκούσε η διακοπή από μέρους της Δύσης του εφοδιασμού των τρομοκρατών με όπλα, της χρηματοδότησής τους και της στήριξής τους με πλείστα μέσα προκειμένου να πολεμούν εναντίον τού Άσαντ;

Δεν είναι γνωστό ότι στις τάξεις των ανταρτών υπάρχουν εξτρεμιστικά μουσουλμανικά στοιχεία με διασυνδέσεις στην Αλ-Κάιντα;

Υπάρχουν ήδη αναφορές από επίσημους φορείς τού ΟΗΕ ότι ήδη έχει γίνει χρήση χημικών και βιολογικών όπλων από τους αντάρτες στη Συρία κατά το παρελθόν, ποια ήταν η αντίδραση της Δύσης;

Απαντήσεις σαφείς δεν υπάρχουν. Η Ελλάδα σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία που ακόμα και οι πιο «πολεμοχαρείς» ακολουθούν μια πολύ ήπια πολιτική, καλό θα είναι να κρατήσει μια στάση αναμονής, αναλογιζόμενη όλες τις παραμέτρους, τις σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, τους χιλιάδες μουσουλμάνους που διαβιούν στη χώρα μας, την ευκολία με την οποία μια προβοκατόρικη ενέργεια μπορεί να ξεσηκώσει κοινωνικές αναταραχές.

Το ότι θα παρασχεθούν σε περίπτωση επίθεσης όλες οι ευκολίες από πλευράς μας είναι δεδομένο, ας μη φαινόμαστε τουλάχιστον βασιλικότεροι του βασιλέως στην άσκηση βίας.