Το «πάθος» που δεν έγινε «μάθος»

28/03/2019 - 16:43

Βασική ιδέα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, αυτού του ταμείου σοφίας, είναι το «πάθος μάθος» που ο λαός το απέδωσε με το «τα παθήματα μαθήματα». Ο τραγικός ήρωας μέσα από τις περιπέτειές του, μέσα από τα «παθήματά» του, που οφείλονται σε «αμαρτίαν τινά», σε κάποιο διανοητικό κυρίως ολίσθημα, μια εσφαλμένη απόφαση που πήρε, τελικά «μαθαίνει», αν και αυτό γίνεται κατά κανόνα πολύ αργά, «too late», όπως λένε και οι ξένοι. Η ελληνική κοινωνία εδώ και δέκα χρόνια βιώνει το δικό της δράμα. Ζει τη δική της τραγωδία. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως η τραγωδία αυτή έχει τελειώσει, πως η χώρα μας έχει περάσει στην «κανονικότητα», πως το κράτος μας είναι σαν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Βέβαια, ο πολύς κόσμος δεν συμφωνεί με τον ισχυρισμό της κυβέρνησης, γιατί ξέρει πως δεν μπορεί να είναι κανονικό ένα κράτος του οποίου η περιουσία έχει μπει ενέχυρο σε δανειστές για εκατό χρόνια, το οποίο χρωστά δισεκατομμύρια στους πολίτες και αδυνατεί να τα πληρώσει και στο οποίο οι πολίτες χρωστούν άλλα τόσα δισεκατομμύρια που αδυνατούν να καταβάλουν. Ένα κράτος που αδυνατεί να καταβάλει τις συντάξεις στους πολίτες του και στο οποίο οι πιο πολλοί προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με επιδόματα και συσσίτια, ένα κράτος στο οποίο όλο το αξιόλογο εργατικό δυναμικό το έχει εγκαταλείψει δε μπορεί να είναι κανονικό. Δεν μπορεί να είναι «κανονικό» ένα κράτος που το χρέος του, παρόλη την αφαίμαξη που έχουν υποστεί οι πολίτες του, είναι μεγαλύτερο από ό τι ήταν πριν εκδηλωθεί η κρίση· ένα κράτος στο οποίο ανθεί η παραοικονομία και στο οποίο ο Υπουργός Οικονομικών ομολογεί πως δεν μπόρεσαν να περιορίσουν την φοροδιαφυγή· στο οποίο η ανάπτυξη καρκινοβατεί και στο οποίο τα πλεονάσματα είναι δεσμευτικά μέχρι το 2060! Είναι σαφές πως τα πράγματα είναι χειρότερα από πριν, γιατί οι Ευρωπαίοι φίλοι μας όχι μόνο δεν μας δίνουν και δεν θα μας δώσουν και στο μέλλον, αλλά αντίθετα θα αρχίσουν να μας παίρνουν κιόλας κατά τα συμφωνημένα!

Και το πρόβλημα είναι αν τώρα που υποτίθεται ότι έχουμε βγει από τα μνημόνια έχουμε διδαχτεί τίποτε, αν έχουμε αλλάξει πολιτική, αν τελικά το «πάθος» μάς έχει γίνει «μάθος». Δυστυχώς τα πράγματα δείχνουν πως οι κυβερνώντες δεν πήραν μυρωδιά από αυτό το δράμα που βίωσε ο ελληνικός λαός. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία καλλιέργησε την ελπίδα στην ψυχή του λαού πως θα αλλάξει κάποια πράγματα από αυτά που κατάγγελλε, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση· κάποια πράγματα από αυτά που μας οδήγησαν στην οικονομική και ηθική κρίση που βιώσαμε. Όμως γρήγορα αποδείχτηκε πως η ελπίδα αυτή ήταν «φρούδα», γιατί, ενώ ο κ. Πρωθυπουργός διακήρυττε σε όλους τους τόνους πως «θα μας ταράξει στη νομιμότητα», ενώ πρόβαλλε με κάθε ευκαιρία το υποτιθέμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς, η λεγόμενη «πρώτη φορά αριστερά» φάνηκε να προδίδει τις αρχές και τις αξίες τις οποίες πρέσβευε η γνήσια αριστερά. Οι γνήσιοι αριστεροί προτιμούσαν να στερηθούν την ελευθερία τους και να παίξουν «κορώνα γράμματα» ακόμη και την ίδια τους τη ζωή και δεν υπέγραφαν τις λεγόμενες «δηλώσεις νομιμοφροσύνης». Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο υπέγραψε και αποδέχτηκε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών , όχι μόνο συμφώνησε με αυτούς, αλλά υποτάχτηκε πρόθυμα και άνευ όρων σε αυτούς απλώς και μόνο για τη νομή της εξουσίας. Κι είναι πράγματι γοητευτικό να λέει πως το έκανε αυτό «για τη σωτηρία της πατρίδας», υιοθετώντας το δόγμα «salus patriae suprema lex esto», δηλαδή η σωτηρία της πατρίδας ας είναι ο υπέρτατος νόμος», αλλά είναι εξίσου φοβερό για έναν Πρωθυπουργό να καταστήσει το όνομά του ταυτόσημο με τη λέξη «ψεύτης» και να κάνει τον κόσμο να μην τον πιστεύει ακόμη και αν λέει την αλήθεια.

Ότι το «πάθος» δεν έγινε «μάθος» για την κυβέρνηση δείχνει πρώτα-πρώτα η ναρκοθέτηση της επόμενης κυβέρνησης, όποια και αν είναι αυτή. Ο κ. Τσίπρας είναι βέβαιος πως ό,τι και να κάνει δεν μπορεί να ανακάμψει. Εκείνο, λοιπόν, που του μένει είναι να διαχειριστεί την αποτυχία του με τρόπο που να επισπεύσει την επάνοδό του στην εξουσία μέσα από την αποτυχία της κυβέρνησης που θα τον διαδεχτεί. Είναι δοκιμασμένη τακτική, Είναι μια τακτική που εφήρμοσαν και προηγούμενες κυβερνήσεις και μας οδήγησε στην κρίση από την οποία ο κ. Τσίπρας «ορκίζεται» ότι μας έσωσε! Κάνει, λοιπόν, αλόγιστες δαπάνες, διογκώνει το ελληνικό δημόσιο με όποιο τρόπο μπορεί δείχνοντας ένα «κοινωνικό» πρόσωπο. Στόχος του είναι να αδειάσει το δημόσιο ταμείο, να μη βρει ο διάδοχος του χρήματα και να μην μπορέσει να κυβερνήσει. Αφήνει, ακόμη, ένα σωρό καυτά άλυτα προβλήματα, αφήνει, όπως λένε, «την καυτή πατάτα» στα χέρια των επόμενων, αδιαφορώντας αν αυτό θα γυρίσει τον ελληνικό λαό πολλά χρόνια πίσω.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey