Τα φάρμακα της κλασικής παιδείας

17/01/2022 - 11:35

Σε εποχές δύσκολες που δοκιμάζουν την πίστη μας και τις αντοχές μας στις μεγάλες αξίες, όπως είναι και η σημερινή, η μικροβιοπληγείσα, έχουμε ευτυχώς -εκτός από τα όπλα της επιστήμης- και μια σανίδα σωτηρίας που λέγεται αρχαία σοφία και κλασική ελληνική παιδεία. 

Και καταρχάς τι σημαίνει κλασική; 

Κλασική σημαίνει την υψίστης ποιότητας, την εξέχουσας τάξης (κι αυτό άλλωστε δηλώνει ο λατινικός ορισμός), την τέχνη ή τη σοφία που λειτουργεί ως αιώνιο πρότυπο. 

Το κλασικό έργο έχει πράγματι αυτή την περίοπτη ιδιότητα: 

είναι πάντα επίκαιρο, πάντα φρέσκο και ζωντανό, όσες αλλαγές και κακοτοπιές να συμβούν στη ζωή μας, όσες μεταλλάξεις να επέλθουν ελέω τεχνολογίας, αλλά και με όσες ακρότητες και να πειραματιστούμε, όπως έχουμε το δικαίωμα. 

Κλασικός είναι λ.χ. ο Ερμής του Πραξιτέλη, όπως και ο Δορυφόρος του Πολυκλείτου γιατί σε αυτά τα αγάλματα αντικρίζουμε το ιδανικό ανδρικό σώμα. 

Κλασικές είναι οι ανθρώπινες ιστορίες των μεγάλων τραγικών γιατί «πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει» όπως μας λέει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη, και που σημαίνει περίπου ότι τίποτα δεν είναι πιο φοβερό και πιο αναπάντεχο από την πανταχού παρούσα ανθρώπινη δυστυχία. 

Κλασική είναι και η παραβολή του Χριστού για τον άφρονα πλούσιο, γιατί δεν βρέθηκε μέχρι σήμερα κανένας «κροίσος» να μεταφέρει υλικό πλούτο στην άλλη ζωή. 

Ο μεγάλος ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης μας διασώζει μια υπέροχη ρήτρα της κοινωνικής αυτογνωσίας, που θα’ πρεπε να την έχουμε κάθε μέρα στο νου μας, ιδίως όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με συμφορές και με αδικίες: 

«Μηδενί συμφοράν ονειδίσης, κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». 

«Σε περίγελο μην φέρεις  

καμιά ξένη συμφορά, 

τ’ άγριο μέλλον δεν το ξέρεις, 

κι ίδια τύχη σε αφορά». 

Η ρήση αυτή αποτελεί, όχι μόνο ένα εμβόλιο, αλλά και ένα αποτελεσματικό φάρμακο απέναντι στη νέα οικουμενική πανδημία, κι ας δούμε ένε-ένα τα στοιχεία της: 

Δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε κάποιον για τη συμφορά που του έτυχε. 

Η κοροϊδία (*) είναι απόδειξη απρονοησίας, πολλώ δε μάλλον όταν διαδηλώνεται μαζικά και προκλητικά. 

Ο νέος ιός ξεσκέπασε τα βαθύτερα φύλλα της ανθρώπινης ψυχής. 

Βλέπουμε κάθε μέρα περίεργες αντιδράσεις των ανθρώπων ιδιαίτερα στον δυτικό κόσμο (όπου υποτίθεται ότι κυριαρχεί η δημοκρατία), αντιδράσεις που δεν στηρίζονται ούτε στα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα, ούτε στο αίσθημα της φιλανθρωπίας, αλλά ούτε και στην κεκτημένη σοφία του σύγχρονου ανθρώπου. 

Είναι φαίνεται ίδιον των ανθρώπων να αντιμετωπίζουν τους μεγάλους κινδύνους πάντοτε διασπασμένοι και ποτέ ενωμένοι ... 

Παρακάτω μας λέει το γνωμικό ότι «το μέλλον είναι αόρατον». Μας το θυμίζει πράγματι ο κορονοϊός, που παίρνει κάθε πέντε ή έξι μήνες μια διαφορετική μορφή, προφητεύοντας μιαν αέναη και αδυσώπητη εξέλιξη, όπως εκείνος ο περίφημος Πρωτέας, ο μυστηριώδης «θαλάσσιος γέρων» («άλιος γέρων» κατά τον Όμηρο), που έβοσκε φώκιες στο Καρπάθιο πέλαγος. 

Τέλος, τι μας λέει το ισοκράτειο απόφθεγμα;  

Ότι η τύχη των ανθρώπων είναι κυρίαρχη, και πάνω κι από τους θεούς, όπως πίστευαν οι αρχαίοι, αλλά πρωτίστως κοινή. 

Αυτός ο εξελιγμένος κορονοϊός είναι τελικά πληγή φαραωνικού τύπου. Έχει απεριόριστη τιμωρητική δικαιοδοσία. 

Προσβάλλει αδιακρίτως και τους αμελείς, και τους φαρισαϊζοντες, αλλά και τους λοιδορούς. 

Αυτό σημαίνει ότι εγώ που φωνάζω σήμερα και ψέγω, αύριο μπορεί να ρουφάω οξυγόνο με πλαστικούς σωλήνες ... 

 
 

(*) κοροϊδία, είναι ο περίγελος, ο εξευτελισμός που  

νιώθει (!) ένα γίδι όταν το κουρεύουμε. 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey